το ασημόχαρτο τζι η φοινιτζιά

Σήμερα εσυνειδητοποίησα 2 πράγματα:

Το πρώτο είναι ότι δεν ξέρω να τυλίγω σάντουιτς μέσα σε ασημόχαρτο. Πάντα τυλίω το όπως να' ναι, πάντα διαφορετικά, ελπίζοντας ότι τούτη τη φορά εν πιο πρακτικός τρόπος ανοίγματος τζαι πάντα νιώθω ότι έκαμα το λάθος πάλε. Έσιει σωστό τρόπο? Χελπ.


Το δεύτερο είναι ότι υπάρχει μια μεγάλη διαφορά μεταξύ των ατόμων με τους οποίους έφκαιννα, εκυκλοφορούσα, δεν εκυκλοφορούσα κλπ τζαι του άντρα μου. Οι "άντρες", νεαροί τελοσπάντων με τους οποίους έφκαιννα, έκαμα σχέση κλπ είχαν ούλλοι τους ένα κοινό χαρακτηριστικό. Καλάν, δύο. Το δεύτερο ήταν ότι δεν μου ενέπνεαν το σεβασμό. Όι ως άνθρωποι, αλλά ως χαρακτήρες, προσωπικότητες.

Δηλαδή, ενώ επροσπαθούσα να τους υπολογίζω, να τους σέβουμαι, τις ανάγκες, τις απόψεις τους (υποβιβάζοντας παράλληλα τις δικές μου), στην ουσία δεν είχαν κάτι φοβερό που να ενέπνεε το θαυμασμό, ή μάλλον το σεβασμό μου. Τζι αν ενθουσιάζουμουν για λίγο, αν εθαμπώνουμουν που την εμφάνιση, αν ερωτεύκουμουν τη συμπεριφορά, τις κουβέντες τους, τούτα ούλλα δεν ήταν ικανά να μου προκαλέσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα το σεβασμό ως προς την προσωπικότητα τζαι γενικότερα το άτομο τους. Έτσι απλά εσυμβιβάζουμουν, στο τέλος αποδεχόμουν πορτοκλωτσώντας ότι δεν αξίζαν να ασχοληθώ παραπάνω τζι αποσυνδεόμουν συναισθηματικά. Έκαμνα μεγάλες μάχες μέσα μου.

Φκάλλω νόημα?

Θα ήθελα πολλά να γράψω λεπτομέρειες, συγκεκριμένες καταστάσεις αλλά θκιαβάζουν πολλοί. Θέλω να κάμω ένα closure, σήμερα που το ανακάλυψα τούτο (τζαι να σταματήσουν να έρκουνται στα όνειρα μου). Ειλικρινά δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε έναν που να μεν με έκαμε να νιώσω μειονεκτικά. Ούτε έναν που να με κάμει να τον θαυμάσω τζαι να τον σεβαστώ, να με κάμει να νιώσω ότι με θαυμάζει τζαι σέβεται με, για να έχουμε τζαι διάρκεια. Εκτός που τον άντρα μου.

Πραγματικά, εν πανέμορφος άνθρωπος, μπορεί να διαφωνούμε σε κάποιες φάσεις αλλά θαυμάζω τη στάση του, σέβουμαι τις απόψεις του ακόμα τζι αν δεν συμφωνώ με ούλλες, αρέσκει μου που δέννεν κολλημένος τζι ακούει. Σέβουμαι που υποστηρίζει τζαι δεν κάμνει πίσω σε τζείνα που πιστεύκει, σέβουμαι που έσιει δυνατό το αίσθημα του δικαίου (ενώ εγώ τζοιμίζω το πολλές φορές), σέβουμαι τζι αγαπώ τον γιατί αποκατάστησε την "πίστη" μου στους άντρες τζαι στον άνθρωπο.

Οκ, έκαμα τον 













Αλλά πιστεύκω ότι τούτα εν τα βασικά συστατικά σε μια σχέση για να έσιει βάθος τζαι διάρκεια. Αγάπη, σεβασμό, θαυμασμό. Κατ' επέκταση, εν τούτα που πρέπει να ψάχνουμε στον άνθρωπο μας, να μας εμπνέει αγάπη, σεβασμό τζαι θαυμασμό.

Οκ τωρά ακούω: πώς τυλίω το σάντουιτς?




 

6 σχόλια:

  1. το σάντουιτς τύλιε το με αγάπη, όπως και το υπόλοιπο ποστ και εννάν μια χαρά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. :) ότι τζαι να πω έννα το χαλάσω
    τέλεια, απρόσμενη απάντηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αν μου πεις πως τυλίεις έναν άντρα, να σου πω πως τυλίεις το ασημόχαρτον!

    Τουλάχιστον παραδέχεσαι τον έναν από όοοοολους τους λόγους που σε έκαναν να τον παντρευτείς! Και το τι εν σημαντικό για σένα.
    Νομίζω έννεν για ούλους τα ίδια πράματα σημαντικά. Και καμιά φορά αλλάζουν με τη φάση της ζωής τους. Άλλοι είναι σταθεροί. Ο σεβασμός και ο θαυμασμός σίγουρα εν μες τις αξίες που συνήθως ψάχνουμεν σε κάποιον. Αλλά αν δεν πάρεις την απόφαση να παντρευτείς κάποιον, όλα είναι θεωρείες. Και μόνο τότε θα ξέρεις τι πραγματικά εν σημαντικό για σένα.

    ( ναι εν κάμνω νοημα but who cares ! )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. 1. Ο θαυμασμός για μένα αποτελεί βασικό συστατικό για να ερωτευτώ κάποιον. Πάντα τους άντρες που ερωτεύκουμουν, πρώτα τους εθαύμαζα. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
    2. Βάλλεις την κοντή μερκά του σάντουιτς κατά μήκος της μακριάς μερκάς του ασημόχαρτου (εννοείται ότι κόφκεις το ασημόχαρτον ορθογώνιο και όι τετράγωνον). Τυλίγεις το σάντουιτς με την κοντή μερκά του ασημόχαρτου και τσαλακκώνεις τις άκριες που μινίσκουν για να μεν ξυσhιλήσουν οι τομάτες. Εσυγχίστηκες οξά ακόμα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. νεράιδα, στη θεωρία ξέρω τα ούλλα, απλά πρέπει να έσιεις τζείνα που θέλει. Το θέμα είναι να θέλεις τζι εσύ τα ίδια, να συμβαδίζετε. Οκ, η αλήθκεια είναι ότι είμαι καλλύττερη στο τύλιμα του σάντουιτς.

    Μπέατριξ πάλε καλα που φκάλλουν νόημα τζι οι γενικότητες

    Ματμαζέλ (που στο σχολείο ενόμιζα ότι το Mademoiselle ήταν όνομα γυναικαίο τζι εθκιάβαζα το Ματεμοϊσέλ δυνατά μες την τάξη), κανένα βίτεο tutorial έκαμες? ποια εν η κοντή μερκά του σάντουιτς? πώς? τί?

    ΑπάντησηΔιαγραφή

όνειρα πισκόττα οίκτου

Καλή χρονιά και πολλές καλές χρονιές να έχουμε όλοι!! Για κάποιο εκνευριστικό λόγο δεν μπορώ να σχολιάσω στο προηγιούμενο ποστ τζαι να ε...