Άρε Τζώνυ!


Κάτι δεν μου εμύριζε καλά σε τούντην υπόθεση που τότες. Τούτη η Άμπερ εν μου εφάτσαρε για πολλά σόι, έμοιαζε μου με φαμ φατάλ που δεν είσιεν σοβαρό σκοπό για τον Τζώνυ, απλά άρεσκεν της η προσοχή, ήταν μεγάλο γόητρο να ρίξει τον γόη του χόλλυγουντ τζαι να τον σέρνει που τη μύτη, Έτσι νομίζω του έκαμνε.
 
Τζαι καλά, ο Τζώνυ επερνούσε κρίση μέσης ηλικίας, είδεν την τζι επέλλανε, καταλάβω το, αλλά με πόσες άλλες κούκλες συνυπήρξε τζαι δεν εκατάλαβε ότι τούτη ήταν επικίνδυνη? Φαντάζουμαι τον να την βουρά, να την παρακαλά, να της κάμνει δώρα για να την καλάρει (δώρο νησί, όι πελλάρες!) τζαι τζείνη να τον θωρεί αφ' υψηλού. Να τον γυροφέρνει στο δακτυλάκι της, βασικά έππεσεν που το μάτι μου ο Τζώνυ, εθεωρούσα τον πιο νούσιμο. Φαντάζουμαι την να τον μειώνει, να τον χρησιμοποιεί, να γλυκοθωρεί τα λεφτά του... Τζαι να τον νευριάζει, να τον φκάλλει εκτός εαυτού, ο Τζώνυ να καταφεύγει πάλι στο ποτό, ε τζαι να σπάζει μιαν κορνίζα.
 
Αλλά όι να την δέρει τζιόλις! Εν το πιστέυκω τούτο, αρνούμαι να πιστέψω ότι την έδερε.
 
Ρε λαλείς? Άτε τωρά.

χαλαρά πκιον

Δεν συμβαίνουν πολλά συνταρακτικά πλέον στη ζωή μου. Και αυτό είναι καλό. Ρωτούν με τί κάμνω, πως περνώ τζαι η απάντηση μου είναι να περιγράψω μιαν ημέρα της εβδομάδας. Δεν έχω άλλα νέα, μεν επιμένεις. Τίποτε τρελό ή τρομερά ενδιαφέρον. Τζι όμως, εν η πιο περίεργη φάση μου, η πιο δύσκολη τζαι κουραστική ίσως τζαι ξέρω ότι θα γίνει ακόμα πιο κουραστική.

Σκέφτομαι ότι κάποτε είχα συνέχεια αλλαγές, σκαμπανεβάσματα, συναισθηματικές εξάρσεις, δράματα, ενθουσιασμούς, τζι επερνούσα τα ούλλα μόνη μου ως επί το πλείστον. Ούτε να τα συζητήσω δεν ετολμούσα, έτο έγραφα καμιάν πελλάρα δαμαί, έχωννα τα μέσα σε υπονοούμενα για να μου περάσει. Τωρά σκέφτομαι ότι ήμουν πραγματικά drama queen, αλλά ξέρω ότι ακόμα είμαι, ακόμα μπορεί να αναγάγω το παραμικρό σε τεράστιο γεγονός τζαι να μεν ξεκολλώ, αλλά λέω καλά που ετέλειωσε τζείνη η φάση. Γιατί θέλει πολλήν παραπάνω ενέργεια η παρούσα μου φάση. Τζι εν χωρεί δράματα δαμαί.

Σκέφτομαι ότι έζησα έρωτες, καλάν, οι παραπάνω ήταν μέσα στο νου μου μόνο, έζησα δυνατές σχέσεις, φιλίες, το πιο challenging όμως ως τωρά ήταν να κρατήσω τη σχέση που έχω τωρά, να την ισορροπήσω με το μωρό, να μεν χάσω τζαι τον εαυτό μου μέσα στην καθημερινότητα. Έχασα με εν η αλήθεια λλίον, νιώθω ότι οι ανάγκες μου έρχονται τελευταίες μετά από τις ανάγκες των άλλων τζαι παλεύκω να ακουστώ πολλές φορές. Όμως ευτυχώς ακούγομαι, δεν έσιει δράματα συνήθως. Τα δράματα σκοτώνουν. Τούτα τα σκωτζέζικα ντους φοβίζουν με πολλά πλέον. Ούτε οι χλιαρές καταστάσεις μου αρέσκουν, αλλά προς το παρόν προτιμώ τες. Ώσπου να δυναμώσω να αντέξω δράμα ξανά, αν ποτέ χρειαστεί -που σίουρα θα ξαναχρειαστεί.

Άρα, το βλογ επαναπροσδιορίζεται ως αυτοβιογραφικό και ουχί ιδιαίτερα αποκαλυπτικό, ανιαρό, να γράφω καμιάν σκέψη τζαι προβληματισμό έτσι χαλαρά, όπως ήθελα να το κάμω εξ' αρχής τζαι πάντα έφκαιννε μου αλλιώς. Καλώς ή κακώς εμείναμεν εμείς τζι εμείς τζι εν έσιει πολλές απαιτήσεις η κατάσταση, ούτε πολλούς αναγνώστες. Εχάθηκεν τζι ο panic...

Επαρέτησεν μας τζι η Ιβάνα, γκομενίζει κάπου σε εξωτικές παραλίες, στέλλει μου καμιάν κάρταν μέσα μέσα να κιστίζω γιατί δεν γουστάρει τα φεϊσμπούκια ιμίsh...

Προχτές είδε μιαν πρόσφατη φωτό μου τζι είπεν ότι εγίνηκα διπλάσια με μαύρους κύκλους στα μμάθκια, τζαι ότι τζείνη εν size 10 ακόμα τζαι ξανθή. Απάντησα της ότι εγώ τουλάχιστον έχω άντρες μικρούς και μεγάλους που με αγαπούν ανεξαρτήτως του μεγέθους μου. Εν μου ξαναμίλησε που τότε... Θα ήθελα εν η αλήθεια να πάω να απλώσω μιαν θεϊκήν κορμάρα σε κάποιο παραλιακό κρεββατάκι, έτσι για μιαν ώρα, να θυμηθώ πως είναι, να νιώσω το "είμαι θεά τζι εν με κόφτει τίποτε", όσο μάταιο τζι αν ακούεται...

Θα ήθελα τζι άλλα πράματα τα οποία δεν εξαρτώνται καθόλου από εμένα αλλά τέλοσπάντων. Πλέον η πιο ωραία μου στιγμή είναι η ώρα που τζοιμίζω το μωρό στην αγκαλιά μου τη νύχτα... τζαι πάω εγώ για ύπνο! Ο ύπνος εκατάντησεν ο νέος ανεκπλήρωτος μου έρωτας.

Οι εκλογές για να γράψω τζαι κάτι επίκαιρο, αφήκαν με ελαφρώς ευχαριστημενότερη από άλλες χρονιές, έτσι για να ισοζυγιάσει η απογοήτευση με την γιουροβίζιον.

Έχω τζι άλλα άσχετα να πω αλλά μπορώ να τα αφήσω για άλλη φορά. Μεν λείψουν ούλλα σήμερα.

Ττά-Τα που λαλεί τζι ο γλύκας μου



 

Φοούμαι την ώρα που θα έρτω στην ανάγκη τους

Τούτα με τους γιατρούς τζαι τις μίζες αρκήσαν πολλά να φκουν στην επιφάνεια. Προφανώς ήταν στην επιφάνεια, αφού υπήρξαν αρκετές ανεπίσημες καταγγελίες, αλλά δεν το κουντούσαν αρκετά να προχωρήσει.

Το θέμα μου είναι, γιατί δεν φκαίνουν τζι άλλα στη φόρα? Υπάρχουν τζι άλλοι γιατροί στο δημόσιο που θέλουν φακελλάκι για να κάμουν τη δουλειά τους, τζι αν δεν χρηματιστούν δεν ξέρεις πως θα σε χειριστούν. Φοϊτσιάρικο έννεν? Τζαι ο κόσμος φοάται να τους καταγγείλει επίσημα, ακριβώς γι αυτό τον λόγο, επειδή μπορεί να τους ξαναχρειαστούν για τους ίδιους, για συγγενείς τους τζαι δεν μπορεί να τους εγγυηθεί κανένας ότι θα τύχουν της καλύτερης ιατρικής φροντίδας.

Επίσης, έχουν μια νοοτροπία "γιατί τι εννά μου κάμεις?" αν τους κάμεις παράπονο για τις υπηρεσίες τους. Ήμουν παρούσα σε περιστατικό όπου μια έγκυος εκουράστηκε να περιμένει να τελειώσει ο γιατρός το διάλειμμα του τζι εζήτησε του ευγενικά το λόγο, τζείνος έμπηξε της τις φωνές να περιμένει, η κοπέλα αναστατώθηκε, επενέβηκε άλλος να του πει να προσέξει τη συμπεριφορά του προς μια έγκυο τζαι ο γιατρός είπε το περιβόητο: "Γιατί τί εννά μου κάμεις? Σοκ! Για να μεν πω ότι είχε το θράσος να το πει στην παρουσία άλλων 10-15 ατόμων που επεριμέναν να τελειώσει το διάλειμμα του, για να μεν πω ότι εγώ επερίμενα να επιβεβαιωθεί ότι όντως είχα αποβάλει. Δεν ξέρω αν μπορεί να γίνει πιο τραγικό το θέμα, επροσπάθησα να τον δικαιολογήσω μέσα μου, να πω ότι ήταν πολλά πιεσμένος, ίσως αναστατωμένος, αλλά πάλε ένιωσα ότι η τελευταία ατάκα του δεν δικαιολογείται ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ. Ξέρω ότι έννεν ούλλοι οι γιατροί έτσι αλλά τζείνοι που είναι πρέπει να απομακρυνθούν, για να δουλέψουν τζείνοι που αγαπούν το επάγγελμα τους τζαι συμπονούν τον κόσμο που έρκεται με τόσα προβλήματα κοντά τους. Αλλά ποιός θα τους καταγγείλει? Ποιός τολμά πλέον?

Τζαι είπαμε, αφού εξαρτάσαι που τζείνους, αν σε βάλουν στο μάτι δεν ξέρεις τί θα σου κάμουν ή πως θα σου συμπεριφερθούν, έτο σιωπάς, τζαι συνεχίζουν να δουλεύκουν τζαι κάποιοι να πιάνουν τζαι τις μίζες τους.

Τζι εγώ, για να είμαι ειλικρινής, αν είχα τύχει έτσι αντιμετώπισης δεν ξέρω τί θα έκαμνα, αν θα τολμούσα να καταγγείλω. Γι αυτό το λόγο πάω σε ιδιώτες γιατρούς που επιλέγω εγώ τζαι ξέρω ότι εν καλοί τζαι υπεύθυνοι, αλλά ξέρω ότι δεν έχουν ούλλοι τούτη την πολυτέλεια. Ούτε ξέρω για πόσο καιρό ακόμα θα την έχω τζι εγώ.

Φοούμαι την ώρα που θα έρτω στην ανάγκη τους. Ο Θεός να βοηθήσει όσους πέσουμε στην ανάγκη τέτοιων "γιατρών" τζαι πραγματικά λυπούμαι τον κόσμο που υποφέρει παραπάνω εξαιτίας τους.



 

όνειρα πισκόττα οίκτου

Καλή χρονιά και πολλές καλές χρονιές να έχουμε όλοι!! Για κάποιο εκνευριστικό λόγο δεν μπορώ να σχολιάσω στο προηγιούμενο ποστ τζαι να ε...