Κυπραίοι γονείς τζι εφταθέσεο

Οι Κύπριοι γονείς εν μοναδικοί. Εν έσιει στον κόσμο άλλον τέθκοιο φαινόμενο.

Που τα 6 σου που καταλάβεις τί λαλούν, καταγράφεις το μουρμουρκόν τους, που κυμαίνεται από το αμυδρό ενδιαφέρον ως το πρήξιμο τζαι καταλήγεις συχνά πυκνά σε τσακωμούς.

Στα 6 σου αρκέφκουν να σου λαλούν "θκιάβασε". Τούτον πάει σταθερά ως τα 18 σου. Στο μεταξύ μεσολαβούν κάμποσα "μα που έννα πάεις τωρά", "μεν αρκήσεις", "μα ννάμπον τούτον που φορείς", "με ποιόν μιλάς πάλε", πόσες ώρες στο τηλέφωνο", "κλείστην τηλεόραση κανεί", "συστάρισ' το δωμάτιο σου", "πήαιννε τζοιμήθου","ξύπνα, ΞΥΠΝΑ". Έσιει τζαι πολλά άλλα, στον τζαιρό μου εν είχαμεν κινητά στην εφηβεία, εγυρίζαμεν τις γειτονιές, τα κλαπς, ο βασικός καυκάς ήταν να θκιαβάσω τζαι να μπω έσσω. Ενιξέρω τωρά οι μιτσιοί τί περνούν.

Να προσπεράσω το στρατό γιατί εν έκαμα? Η προτροπή των γονιών είναι να μεν φάει κράτηση/φυλακή το μωρό, να τρώει το φαίν του, να πιάσει ρούχα καθαρά, να μεν αρκήσει να πάει μέσα. Το πρήξιμο δαμαί εν μειωμένο, θέλω να πιστεύκω.

Στις σπουδές συνεχίζει το "θκιάβασε" άσχετα ότι είσαι πλέον ενήλικας, το "πάλε έννα φκεις?" λαλούν το τζαι με τα μμάθκια πλέον, εν χρειάζεται να μιλήσουν. Αν είσαι εξωτερικό, μπορεί να τα ακούσεις μέσω τηλεφώνου, skype whatever αραιά και που. Αν κάμεις σπουδές Κύπρο τζαι μεινίσκεις μαζίν τους εν την γλιτώνεις. Αν μεινίσκεις αλλού κάτι γίνεται.

Κάμνεις σχέση αρκέφκουν τα "πότε έννα "ρτετε να σας δούμε" που συνεχίζει μέχρι τα βαθιά σου γεράματα. Αρχίζουν φυσικά τα "πότε θα παντρευτείτε", "άτε πόσον τζαιρό, εν είσαστε μωρά".

Αν δεν κάμεις σχέση (ή μεταξύ των σχέσεων) θα φάεις πρήξιμο αλύπητο του στυλ "γιατί δεν βρίσκεις τζι εσύ κάποιον/αν, να παντρευτείτε να κάμετε οικογένεια", "περνούν τα χρόνια, έννα μείνεις στο ράφι/μόνη σου/μόνος σου/κούκκουφος", "εν που είσαι ιδιότροπη, ο ένας μυρίζει σου ο άλλος βρωμά σου", "άτε να προλάβω να δω εγγονούθκια" τζαι τα hardcore "εν μας σκέφτεσαι εμάς", "έννα πεθάνουμε τζι εν θα σε δούμε νυφούλα/εν θα δούμεν αγγόνια", "έν θα σιεις έναν πλάσμα να σε δει". Οι πιο τολμηροί κάμνουν σου προξένια. Κτυπούν αλύπητα τζι αδιάκριτα. Κάπου δαμαί  εσύ είσαι ήδη στα όρια σου μαζίν τους.

Αν αρκήσεις πολλά να παντρευτείς, ή έστω να βρεις μια σταθερή σχέση, το πρήξιμο τους θα περάσει σε άλλο επίπεδο. Στόχος ζωής πλέον ο ψυχολογικός πόλεμος γιατί πιστεύκουν ότι έτσι τους κάμνεις τζι εσύ. Παντές τζαι κάμνεις το επίτηδες για να τους ποφκάλεις. Καλή δύναμη σε όλους εύχομαι.

Παντρεύκεσαι τζαι ηρεμούν για κανένα δίμηνο, μετά αρκέφκουν νέο τροπάριο: "άτε πότε έννα κάμετε κανένα μωρό", "περνά ο τζαιρός, εν τζαι μιτσιανίσκετε", "άτε κάμετε κανένα μωρό να το χαρούμε τζι εμείς". Συνεχίζουν, αδιάκριτα. Παρατηρούν το βάρος σου τζαι μόλις ξεμυτίσει τζοιλιούα τσουπ! "μα είσαι έγκυος?". Εν εσκεφτήκαν ότι ένα χρόνο μετά το γάμο, τα τραπεζώματα επροσθέσαν σου ήδη 5 κιλά.

Αν δεν κάμεις σύντομα μωρό αγριέφκουν, νομίζουν ότι αποφεύγεις το, ότι πελλαρίζεις τζαι αφήνεις το χρόνο να περνά έτσι απερίσκεπτα, ότι χαραμίζεις τον καιρό σου σε καριέρες τζαι καλοπέραση. Πρήζουν σε στα γιατί τζαι στα πότε. Δεν σκέφτουνται ότι μπορεί να υπάρχει κάποιο πρόβλημα τζαι ότι το ψάχνεις ήδη. Οι πλέον αδιάκριτοι, πάλε χωρίς να το σκεφτούν θα σε ρωτήσουν αν έσιεις κάποιο πρόβλημα.

Κάμνεις ένα μωρό τζαι ηρεμούν για κανένα χρόνο. Εννοείται ότι έχουν άποψη για το όνομα του, το φαί, του ύπνο, τα ρούχα, τις συνήθειες του. "Εμείς έτσι εκάμναμεν, επάθετε τίποτε?"

Στο χρόνο, αν δεν χάσεις τα κιλά σου, με κάθε ευκαιρία, ρωτούν σε αν είσαι πάλε έγκυος. Αν τα έχασες τα κιλά σου, ρωτούν σε πότε έννα κάμεις δεύτερο. Ότι επέρασες με το πρώτο επαναλαμβάνεται.

Δαμαί όμως κάπου διαφοροποιούνται. Αν έσιεις ήδη θκυο κόρες ή θκυο γιούδες, έσιεις πιθανότητες να ακούσεις στο χρόνο: "άτε να πάτε για το γιο" ή να πάτε για την κόρη" αντίστοιχα. Χωρίς πίεση τωρά. Έτσι, σαν συμβουλή, με χαμόγελο, εκτός αν δεν έφκαλες ακόμα το όνομα του γονιού σου τζαι καρτερά το τρίτο για να το διεκδικήσει ως το τέλος.

Αν έσιεις γιο τζαι κόρη (ή κόρη τζαι γιο) κάθουνται πίσω αναπαυμένοι. "'άτε έκλεισες".

Πρόσεξε τωρά: Αν πάεις να κάμεις τρίτο χωρίς τη συγκατάθεση τους κατίshι σου. "Α μάνα μου, έσιεις ήδη θκυο, πώς θα τα φκάλεις πέρα, μεγαλώνεις, εν επικίνδυνο, ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΦΚΑΛΕΙΣ ΠΕΡΑ!"

Δαμαί βλέπουμε μια άλλη μεγάλη καμπή, σημείο αναφοράς, ειδικά αν προσέχουν τα μωρά σου, άρα στη σκέψη τζαι μόνο ότι πάεις για τρίτο, μπορεί να ππέσουν στο κρεββάτι άρρωστοι. Έχουν ήδη τα χρονάκια τους, εκουραστήκαν, θέλουν να τζοιμούνται να ξυπνούν άνεννοιας, να φροντίζουν το σπίτι τζαι τον κήπο τους τζαι δεν αντέχουν άλλες φωνές τζαι πελλαρίσματα μωρών.

Επισημαίνεται ότι έν τζι εν ανάγκη να πάεις για τρίτο για να επέλθει η κατάρρευση που ανέφερα πιο πάνω. Η υπόνοια του τζαι μόνο, ή αν για κάποιο λόγο τους καρφωθεί στο μυαλό, έτα ούλλα τζαμαί.

Γι αυτόν αγαπητή/έ, αν σκέφτεσαι να αγοράσεις εφταθέσεο αυτοκίνητο, ετοιμάστου για εγκεφαλικά, καρδιακά, οδυρμούς, συναισθηματικούς εκβιασμούς τζαι κάμε πλάνο εκτόνωσης της κρίσης. 



Η επιστροφή της Ιβάνας



Ιβάνα: Neerie έχω νέα!
Neerie: Καλώς τα μμάθκια μας τα θκυο. Που εκάμαμε μαύρα μμάθκια...
Ι: Ναι ναι, ξέρω, μαύρα μάτια, να βάλεις αγγουράκια ή πατάτες πάνω να φύγουν οι σακούλες. Άκου:
Ν: Κόρη μου τί λαλείς? Εν έκφραση, άμαν κάμεις καιρό να δεις κάποιον.
Ι: Ναι, ξέρω ότι φαίνομαι σαν κόρη σου, έχω νέα και πρέπει να σου πω.
Ν: Εν εξεκινήσαμε καλά, έσιε χάρη που είμαι παραπάνω περίεργη παρά περήφανη, λέγε.
Ι:. Τώρα που ήμουν διακοπές, στον Άγιο Δομίνικο, μεγάλη η χάρη του, γνώρισα τον Χούντο.
Ν: Ποιό Χούντο? Τζαι πότε επήες Άγιο Δομίνικο? Τζι έννεν άγιος ορθόδοξος... Τέλοσπάντων, έσιεις πολλά να μάθεις. Για πες
Ι: Ο Χούντος Βρίαμος, προπονητής μπέιζμπολ και μοντέλο, που έπαιξε στο ριάλιτι επιβίωσης Μαχάιτορ... ξέρεις?
Ν: Αχαχαχα, μα πως τα έσμιξες έτσι κόρη, έκαμες τα...
Ι: Εγώ δεν έσμιξα τίποτα, έτσι μου συστήθηκε, και είναι πολύ ωραίο παιδί, ψηλός, αθλητής, με τρίγωνη πλάτη, όπως μου έλεγες πάντα ότι ήθελε η γιαγιά σου...
Ν: Τη γιαγιά μου να μεν την νεκατώννεις μες τες πελλάρες σου, τζαι δεν κολλά ένιγουέις. Τάχα ήβρες τον για να αποκατασταθείς? Τζι επίστεψες του ότι εν τζείνα ούλλα που σου είπε?
Ι: Εγώ φταίω που ήθελα να μοιραστώ μαζί σου την ευτυχία μου, και τη γιαγιά σου την αγαπώ και την σέβομαι και να της δώσεις φιλιά πολλά (μυξόκλαμα).
Ν: Οκκέι καλά σκέφτουμαι ότι παλαβώνεις ώσπου πάεις αλλά εγώ θα σε ισιώσω μεν κλαίεις, συνέχισε την κουβέντα σου.
Ι: Που λες ο Χούντος είναι πολύ καλό παιδί και είχε μόλις βγει από το παιγνίδι όταν τον γνώρισα, χόρευα bachata το Ντεσπασίτο σε ένα club στον Άγιο Δομίνικο και με πλησίασε...
Ν: ... εμφανώς γοητευμένος που εφόρες θκυο κομμάθκια ρούχα όπως τζείνος τζι ένιωσε να σας ενώνει κάτι πρωτόγονο?
Ι: Ε? Γίνεσαι ενοχλητική και πίκρισσα όπως λέτε αλλά εγώ συνεχίζω. Με πλησίασε χαμογελαστός για να χορέψουμε και τον ρώτησα τί έπαθε, αν τον έδειραν, ήταν γεμάτος πληγές στα πόδια και με επίδεσμο στο χέρι.
Ν: Λογικό ναι, καλά το εσκέφτηκε, στο Μαχάιτορ εσκοτώννουνταν ούλλοι, τί σου είπε?
Ι: Δεν είναι τίποτα, θα περάσει και ότι ήταν παίχτης του παιγνιδιού, σε λίγες μέρες θα επέστρεφε στην Κύπρο.
Ν: Α, εν Κυπρέος δηλαδή.
Ι: Ελλαδίτης της Κύπρου, κι είπε ότι είχε φτάσει στους 4 πρώτους, νομίζω για να με εντυπωσιάσει.
Ν: Κοίτα, κατά ένα μέρος έφτασε στους 4 πρώτους, τί άλλο σου είπε?
Ι: Μου είπε γενικά πως πέρασε, πόσο δύσκολο ήταν, ότι πεινούσε και να μην πιστέψω τίποτε από όλα αυτά που ακούγονται, ότι είχε κλίκα και ότι ήθελε να διώξει τον Ντανόπουλο. Το σημαντικό είναι που είπε ότι θέλει να με ξαναδεί.
Ν: Πού? Ποτζεί? Ποδά?
Ι: Όταν έρθουμε στην Κύπρο.
Ν: Ε ήρτετε. Εδώ και μέρες. Εν εβρεθήκετε ακόμα?
Ι: Η αλήθεια είναι ότι προβληματίστηκα γιατί είναι δύο κοπέλες που λένε ότι έχουν σχέση μαζί του, και είναι και αθλήτριες του μποξ, εγώ δεν είμαι...
Ν: Σε σχέση μαζί του ή αθλήτρια του μποξ?
Ι: Και τα δύο, κατάλαβες.
Ν: Ναι, άκου Ιβάνα ευτυχώς έννεν σοβαρό το πρόβλημα σου, μπορεί να διορθωθεί.
Ι: Πώς? Τί να κάνω? Αν με πιάσει τηλέφωνο τί να του πω?
Ν: Εν θα σε πιάσει. Αν σε πιάσει όμως να του πεις ότι ετοιμάζεσαι για το Μαχάιτορ 2 τζαι δεν έσιεις χρόνο για έρωτες. Έσιεις τα γυμναστήρια σου τζαι τα μαχάιτορ καμπς να βουράς, κάμνεις πάζελ των 13000 κομμαθκιών για προπόνηση, άρκεψες τη δίαιτα της καρύδας, θα εκδόσεις βιβλίο συνταγών με καρύδες τζαι φκάλλεις τζι ένα προμόσιοναλ σίνγκολ τωρά "Η σφάχτρα των καρυδιών".
Ι: Των καρυδιών?
Ν: Ναι, εν λλίο μεγάλες οι καρύδες για εσένα, εν θα ξορτώσεις. Τζαι να μεν ανησυχείς για τίποτε, αναλαμβάνω μάνατζερ σου εγώ. Αν σε πιάσει δως τον σε εμένα.
Ι: Εντάξει. Μου φάνηκε καλό παιδί πάντως, νομίζω ήταν ειλικρινής...
Ν: Ναι, μάλλον ήταν, τωρά όμως θα θέλει να τον πληρώσεις για να σου μιλήσει.
Ι: Εγώ δεν πληρώνω για να μιλήσω σε κανέναν!
Ν: Έτσι μπράβο. Έτην παλιάν καλήν Ιβάνα.
Ι: Εσύ εδώ πώς τα πέρασες? Κάτι άκουσα για Κραν Φοντάνα..
Ν: Ναι, Φοντάνα Αμορόζα ένα πράμα. Τίποτε, άστο, ναυάγιο οι συνομιλίες...
Ι: Με ποιούς συνομίλησες? Τί ναυάγιο? Σαν Τιτανικός? Σαν Άγιος Δημήτριος στην Πάφο?
Ν: Όι δεν εμίλησα εγώ, έστειλα αντιπρόσωπο. Όι έτσι ναυάγια. Τούτον είσιεν δόλο, ήταν προμελετημένο τζαι σκόπιμο.
Ι: Ποιός? Ο καπετάνιος το βούλιαξε? Ή κανένα υποβρύχιο?
Ν: Οι σύμβουλοι του καπετάνιου με το πλήρωμα, εθέλαν να παν αλλού τζι ο καπετάνιος ήταν αλλού γι' αλλού...
Ι: Δηλαδή?
Ν: Τούτο θα σου πω τζαι κλείνει η συζήτηση: Τούτο το πλοίο, όπως ούλλα τα προηγούμενα, ήταν καταδικασμένο. Γιατί τζείνοι που οδηγούν έχουν άλλα σχέδια πορείας, τζείνοι που εν πάνω αλλού νομίζουν ότι παν, τζι έσιει τζαι κάτι υποβρύχια που πυροβολούν έτσι, γιατί μπορούν.
Ι: Οκ... Δεν κατάλαβα...  Τέλοσπάντων, εγώ δηλαδή τώρα θα πάω στο Μαχάιτορ 2?
Ν: Ναι. Σάστα μπουστάκια σου. Τζαι πιάσε λαστιχάκια πολλά για βρουλλούθκια.




όνειρα πισκόττα οίκτου

Καλή χρονιά και πολλές καλές χρονιές να έχουμε όλοι!! Για κάποιο εκνευριστικό λόγο δεν μπορώ να σχολιάσω στο προηγιούμενο ποστ τζαι να ε...