to before και το after

Κατ' αρχήν ευχαριστώ για την επεξήγηση όσον αφορά στην αεροβική, τουλάχιστον εν ερεζιλεύτηκα παραπάνω ρωτώντας τες κοπέλλες τζαμαί... ΑΛΛΑ ΜΙΣΩ ΤΗΝ!

Εν πόφκαρμαν, εν σώννω να κάμω τζείνο που περπατάς τζαι τα shέρκα του μηχανήματος παν πάνω κάτω (πώς το λαλούν?), 5 λεπτά άντεξα τζι είχα την έκφραση του "πρέπει να πάω τουαλέτα τωρά". Έκαμα αλλό πέντε λεπτά τζείνο το άλλο το σκι που περπατάς πλάι πλάι (πάλε δεν ξέρω πως το λαλούν ) τζι έφυα, ένιωθα ότι τα πόθκια μου ετρέμαν... Τζαι οι υπόλοιπες να κάμνουν τα μηχανήματα με μιαν ευκολία, να μιλούν τζιόλας...

Στις άλλες μου ασκήσεις εδάφους-εδάφους είμαι πολλά τυπική, σπασικλάκι, κάμνω τες ευλαβικά, μόνο τους κοιλιακούς εν σώννω τζαι 2 εκατοστά σηκώνομαι που το έδαφος, νιώθω ότι έχω πολλύν δρόμο (όχι το μηχάνημα) ακόμα να διανύσω αλλά το παλεύω. Παίρνω θάρρος από τα κορμιά που βλέπω να μπαινοβγαίνουν τζαι λέω έτσι θα γίνω αν τζαι τζείνες μάλλον αποθθαρύνουνται που με θωρούν εμένα. Είμαι το before, εν το after. 

Σε άλλα νέα, ο Αγγελόπουλος εν πιο διάσημος τζαι που τους διάσημους, οι κοπέλες σφάζονται για χάρη του, στα πρωινάδικα τον υποστηρίζουν φανατικά, είναι σίγουρα ο πιο δημοφιλής Έλληνας σήμερα τζαι έσιει παραπάνω chance να φύει ο Άγιος Δομίνικος που την Καραϊβική παρά ο Αγγελόπουλος που το #survivorgr λέει τζι ο τοίχος που είχε τη δική του υστερία. 

Δεν το θωρώ, μπορεί να δω μισό επεισόδιο μια φορά την εβδομάδα αλλά εβούιξεν ο τόπος. Τόσο που σκέφτομαι να αρκέψω να βάλλω το σύζυγο να τζοιμίζει τα μωρά για να δω τί στο καλό κάμνει τούτος ο Αγγελόπουλος τζι επελλάναν ούλλες. Αλλά εν θα του το πω του συζύγου φυσικά. Είναι το before, θα είναι και το after.

Τέλος, θα έβαλλα έναν πολλ, τί προτιμάτε, ναν ευαίσθητο το μωρό σας ή σκληρό τζαι διεκδικητικό τζαι να βάλλετε τζαι το φύλο σας, είμαι είγουρη ότι οι γυναίκες θα εψηφίζαν ευαίσθητο τζαι οι άντρες σκληρό.

Ο γιος μου ας πούμε λαλεί ότι αγαπά την κούρσα του, αγκαλιάζει την με μισόκλειστα μματούθκια (before) τζαι μετά σύρνει την χαμαί τζαι φέφκουν κομμάθκια (after).
Να ανησυχήσω?


γελάστε άφοα - στο γυμναστήριο

Αποφασίζω που λες να πάω γυμναστήριο για να επανακτήσω κορμί θανατηφόρο, διότι τούτο που έχω τωρά μόνο εμένα μπορεί να ποφκάλει.

Επιλέγω το πιο κοντινό σε εμένα γιατί ανά πάσα στιγμή πρέπει να μπορώ να πεταχτώ σπίτι λόγω μωρο-δράματος.

Μπαίνω μέσα ψαρωμένη γιατί εδώ και καιρό βλέπω τες ούλλες γραμμωμένες να μπαιννοφκαίννουν, αντρέπουμαι πολλά.

Χαιρετίζω, λέω ότι είμαι γειτόνισσα, χαμογελά η μαστόρισσα, λέω εκέρδισα πόντους, έννα με πάρουν που καλό μάτι, έννα με αναλάβουν προσωπικά, έννα με κάμουν φιγουρίνι, εν θα μου σκοτώσουν την αυτοπεποίθηση που νιώθω ότι εν στα τάρταρα ένιγουέις.

Εμφανώς ψαρωμένη είπαμε, κοιτάζω σαν τη χαντή τζαι ακούω με στόμα ανοιχτό ότι μου λαλούν. Εν η δεύτερη φορά στη ζωή μου που πάω γυμναστήριο τζι εν μπορώ να πω ότι είμαι γνώστης του περιβάλλοντος, των ασκήσεων, του πνεύματος του γυμναστηρίου. Νομίζω εκαταλάβαν με.

Πάμε να μου δείξει ασκήσεις η κοπέλα. Δείχνει μου, παιγνιδάκι σκέφτομαι. Κάθομαι, "τρία είκοσι" λαλεί μου τζαι φέφκει. Οκκέι, αρκέφκω, πιάννω ώρα, τρία λεπτά είκοσι δευτερόλεπτα, στο περίπου τελοσπάντων. Τελειώνω, δείχνει μου άλλη άσκηση, "δύο δεκαπέντε" λαλεί μου τζαι ξαναφέφκει. Οκκέι, εκάμαμεν τες, Μα εν πολλά κουραστικό, η επόμενη άσκηση πάλε "τρία είκοσι" μα τί στο καλό, γιατί τόσον εντατικό πρόγραμμα? 2-3 λεπτά η κάθε άσκηση για πρωτάρα? Οκ πρώτη ημέρα αλλά επήραν με πολλά στα σοβαρά. Θέλουν με κάμουν πρωταθλήτρια σίουρα, είδαν ότι έχω προοπτικήαχαχχα. 

Φέφκω, ποσταμένη αλλά γεμάτη ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Πάω αύριο. Την επομένη. Λιγότερο ψαρωμένη.

Δείχνει μου κοιλιακούς. Ξέρω ευτυχώς. "Τέσσερις δεκάδες" λέει μου. Όπα! Αλλάξαμεν σύστημα? Εν πάμε με την ώρα τωρά? Ευτυχώς γιατί δεν έσιει μπαταρία το κινητό μου, εν μπορώ να θωρώ συνέχεια τα λεπτά. Ρε περίμενε. Σήμερα εν δεκάδες, εχτές ήταν με την ώρα? Ρε μπας τζαι τα "τρία είκοσι" ήταν τρεις εικοσάδες? Τα "δύο δεκαπέντε" δυο δεκαπεντάδες? Γι αυτό που εφανήκαν πολλά τα εχτεσινά? Γι αυτό αντί για 60 έκαμνα 360 ασκήσεις?

Να μεν τα πολυλογώ σήμερα είμαι καταπιασμένη δεν κινούμαι, θα ξαναπάω που εβδομάδας πόννα ξιπιαστώ.

Εννοείται δεν τους είπα τίποτε, μπορεί να τους το πω όταν γίνω φιγουρίνι τζαι μέσα στην ευτυχία μου θα θέλω να τους χαρίσω λίγο γέλιο.

Εννοείται δεν μπορείτε να το πείτε πάρακάτω τζαι να με περιπαίξουν τζι άλλοι.

Τζι εννοείται δεν φταίω εγώ. Πού να ξέρω το τρία είκοσι εν τρία σετ των είκοσι κοπέλλα μου? Σάμπως εξανάκουσα το τζι εξανάκαμα? Τζαι τί στο καλό εν το αερόβιο που μου λαλείτε συνέχεια? Έννα το μάθω με κάποιον τρόπο τζαι τούτο, πού έννα πάει!





όνειρα πισκόττα οίκτου

Καλή χρονιά και πολλές καλές χρονιές να έχουμε όλοι!! Για κάποιο εκνευριστικό λόγο δεν μπορώ να σχολιάσω στο προηγιούμενο ποστ τζαι να ε...