they know what i did last summer

Κάποτε, πριν πολλά χρόνια (2-3 για να είμαι ακριβής), με το που έρκουνταν κάτι φίλες/ξαδέρφες ξενιτεμένες, επλακώναμε στα clubs να χορέψουμε, να κάμουμε τα δικά μας. Με ή χωρίς ποτό πάνω μας, εκαταφέρναμε να ταράξουμε τον τόπο, δώστου βλακείες τζαι πελλάρες. Πώς βλέπεις τζείνους ούλλους που στέκουνται λαμπάδες με το ποτό ανά χείρας να θωρούν γυρόν γυρόν, να παίζουν τους ωραίους τζαι να ξεροσταλιάζουν... Ε καμιά σχέση. Άν είσιεν 3-4 πλάσματα να σούζουν τα κλαμπς, ήμαστεν εμείς. Εννοείται εκάμναμεν βίρα γνωριμίες γιατί λαλεί σου ο άλλος, έτσι ταραμένες σημαίνει ούτε άλλα κολλήματα έχουν. Αμ δε. Άσχετον όμως. Εμείς εκάμναμεν το κκέφι μας, εθώρεν μας ούλλον το κλαμπ, επιάνναμεν 2-3 τηλέφωνα έτσι για την πλάκα τζι εφέφκαμεν για σπίτι. Μόνες μας. Τζαι την επομένη ξανά μανά τα ίδια ώσπου να φύουν οι ξενιτεμένες. Το πρόβλημα ήταν ότι τζείνες έρκουνταν για διακοπές, εκάμναν τα δικά τους, κανένας εν τους ήξερε τζι εν τες έκοφτε. Εγώ επίσης τα δικά μου (μας) αλλά εμέναν εξέραν με. Εν Κύπρος δαμαί. Ούλλον τζαι κάποιος γνωστός θα με εθώρεν τζαι θα άκκαννεν τα shείλη του που αντροπήν ή ληξιόν, αναλόγως. Τέσπα, τότε δεν με έκοφτεν. Με το που εφέφκαν οι κοκόνες, εσταματούσαν οι πλάκες, εχάνναμεν τα τηλέφωνα, εχαννούμαστεν που τα κλαμπς τζι εσοβαρέφκαμεν. Ώσπου να ξανάρτουν.

Πρόσφατα έτυχε να βρεθώ με κάτι παλιές συμμαθήτριες, εγώ με το jean, κάποιες με τα shαλούθκια τζαι τα ταγιεράκια τους. Εγώ με άρβυλα τζαι σκουλαρίκια του ενός ευρού, κάποιες με τα κολιέ, τες λουιβιτόν, τα ψηλοτάκκουνα τους. Είπαμεν για τες οικογένειες, τα κοπελλούδια, τες δουλειές, τα χόμπις μας. Εγώ τα δικά μου, τζείνες... στελέχη κομμάτων πλέον! Αντιλαμβάνεσαι το χάσμα. Εν είχαμεν τί άλλο κοινό να συζητήσουμε, εμείναμε στα βασικά. Επρόσεχα τζαι τες κουβέντες μου γιατί ο μάστρος μου εν συγκεκριμένου κόμματος.

Ήρτα σπίτι, εγινήκαμε τζαι φίλες στο φέισμπουλ τζαι μετά που λλίες μέρες θωρώ φωτογραφίες τους σε συγκεκριμένο κλαμπ. Εβαστούσαν κομψά κομψά τα ποτάκια τους, ελαμπυρίζαν τα χρυσαφικάκια τους, βαμμένες σασμένες στην τρίχα, μειδίαμα στο φωτογράφο, ούλλα προσεκτικά τζαι συγκρατημένα. Αμάναμου λαλώ, εν τζαμαί που επελλάριζα εγώ πριν πολλά (2-3) χρόνια. Εφαντάστηκες να ήταν τζαμαί τότε? Να με εθωρούσαν, την παλιάν συμμαθήτριαν τους τζαι να ακκάννουν τα shείλη τους για την κατάντια μου?

Τέλοσπάντων, ευτυχώς που έκοψα τα κλαπς τζαι τες πελλάρες τζαι τωρά πάμε με τις ξενιτεμένες μόνο για καφέ. Τωρά όμως όπου πάω βουρούν με τα κόμματα. Κόσμος που ήξερα εν γνωστό στέλεχος ποτζεί, εν επίτροπος ποδά... Όποτε έσιει εκλογές γυρέφκουν με. Φοούμαι ότι έννα μου πουν "i know what you did last summer" τζι εν τους απαντώ.


 

7 σχόλια:

  1. Μαθαίνεις να ζεις με το πράμα. Τζι εγώ μια τέτοια κατάσταση, κυρίως με τη δουλειά, όι με φίλους.
    Κατά τα άλλα εν βλέπω να έχει αλλού θέμα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. :-)))) αν δεν έχουν αποδείξεις εν μπορούν να αποδείξουν τπτ ;-)

    τι σπαστικές κάτι τέθκειες κότες!! :/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Aν έχεις photos εξαφάνιστες γιατί τούτοι βρίσκουν σε παντού τζιαι μετά εννα απειλούν για την ψήφο σου:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Θωρεις την τουτη την φωτογραφια με τουτη την πιττωμένη με το βυζι πόξο??..... Ειμαι το νουμερο 6 στο ψηφοδελτιο, να το εχεις υποψην σου...."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλή η Ιβάνα αλλά πεθυμήσαμε την Νέρη.

    Δεν είναι λίγο κάπως τροματκικό οι παλιοί γνωστοί σου να ξεκινήσουν να καταλαμβάνουν θέσεις στα κέντρα εξουσίας?Μπρρρ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. cheers που έφκενες και έσπαζες τα. ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εν έχω αποδεικτικές φωτό αλλά όλο και κάποιοι μπορεί να έχουν...
    Δαμαί οι ξενιτεμένες ανεβάζαν φωτό στο facebook τζι εκάμναν με τζαι tag θέμα τζι εφώναζα τους
    Τούτο το facebook εν καταστροφή πάντως...

    Έτο γιατί εν μπορώ να γίνω πρόεδρος της Δημοκρατίας, γιατί έννα μου φκάλουν τα άπλυτα μου στη φόρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

όνειρα πισκόττα οίκτου

Καλή χρονιά και πολλές καλές χρονιές να έχουμε όλοι!! Για κάποιο εκνευριστικό λόγο δεν μπορώ να σχολιάσω στο προηγιούμενο ποστ τζαι να ε...