μεθυσμένα φαντάσματα (copyright, μεν μου πιάσει κανένας τον τίτλον α!)

Το ποστ έννεν όσον ποιητικό προμηνύει ο τίτλος.

Κχμ.

Πάντα άκουα για μεθυσμένα μηνύματα τζαι αναρωθκιούμουν πόσο πίννουν τα μηνύματα. Στο τουίττερ έμαθα ότι άμαν ππέσεις στα πατώματα που έρωτα τότε πίννεις τζαι μεθκιάς τζαι στέλλεις μηνύματα που μετανιώνεις μετά. Ε σόρρυ, εν μου έτυχε ποττέ να στείλω βλακώδες μεθυσμένο μήνυμα. Τούτα έστελλα τα πάντα χωρίς να πιω. Έθελεν διαύγεια... Έκαμνα μιαν ώρα να τα γράψω τζαι τρεις μέρες χωρίς φαί τζαι νερό πάνω που το τηλέφωνο ώσπου να απαντήσει ο άλλος. Μετά που χωρισμό εγώ έπιννα για κκέφι, όι για να στείλω μήνυμα.

Που λες, κάποτε εσκέφτηκα, εμένα γιατί εν μου στέλλουν ποττέ μεθυσμένα μηνύματα?

Οξά μιαν φορά έστειλεν μου μεσάνυχτα ένας πρώην να με ρωτήσει αν εμετάνιωσα που με εχώρισε. Αχαχαχα. Τζαι αν θα συμμορφωθώ για να έρτει πίσω. Τζείνο πρέπει να ήταν πολλά μεθυσμένο μήνυμα. Ή μπορεί να ήπιε κάτι άλλο.

Προχωρούμε. Πριν λλίον τζαιρό εθθυμήθηκε με ένας συμπαθητικός νεαρός που εγνώρισα πολλά πριν παντρευτώ τζι έστελλε μου τότε ρομαντικά μηνυματάκια, ετραγουδούσε μου, τεσπα πολλά γλυκός. Εν ζήτημα αν εβρεθήκαμε 4-5 φορές ούλλες τζι ούλλες τότες, εντελώς πλατωνικά, γλυκά, αθώα, ρομαντικά είπα? Μετά επαντρεύτηκε, εχάθηκε που προσώπου γης. Έκαμε τζαι μωρά, όμως ξαφνικά έστειλε μου ευχές για τα γενέθλια μου. Που ούτε ο άντρας μου εν θυμάται πλέον. Επαραξενεύτηκα, απάντησα ευγενικά τζαι έφερα την κουβέντα στα μωρά του. Ξέρεις γιατί έννεν? Γιατί πάντα έχω την απορία, αν οι δεσμευμένοι είναι happily married ή όχι τζαι κάμνουν κουβέντες με άλλες.

(Τούτον πάλε πάει πίσω πολλά πολλά, σε μιαν παλιάν υπόθεση που μου εκολλούσεν ένας παντρεμένος τζι όταν τον ερώτησα γιατί τζι αν εν happily married απάντησε μου "ναι". Τζι έμεινα χάσκωντας εγώ γιατί δεν εμπορούσα τότε να μπω στη λογική του γιατί με θέλει. Μετά εκατάλαβα. Ενόμιζα ότι ούλλοι οι άντρες που μου κολλούσαν ερωτεύκουνταν με. Μάνα μου με ρε, τωρά που το σκέφτουμαι, τί καλό αθώο μωρό που ήμουν).

Τζαι πάμε πίσω στο ρομαντικό νεαρό. Που δεν ήταν σαν οποιονδήποτε άλλο είχα γνωρίσει διότι δεν είχε κάμει καμιάν άλλη κίνηση, πιλέ μου να πιάσουμε χεράκια. Τζι εθυμήθηκε με μετά που καμιά δεκαετία, να μου στείλει τραγούδι τζι εγώ να κρατώ τα προσχήματα τζαι να τον ρωτώ για τα μωρά του, να μεν ξεφύγουμε ρε παιδί μου. Αλλά διερωτούμαι γιατί με θυμήθηκε. Δεν θεωρώ ότι έκαμα ποττέ σε κάποιον τόσην εντύπωση. Ντάξει, κολλήματα έχω τζι εγώ κατά καιρούς, θυμούμαι τζι εγώ καταστάσεις αλλά δεν στέλλω ευχές. Τζαι εννοείται δεν επιδιώκω συνάντηση με το συγκεκριμένο. Για να μεν με απομυθοποιήσει βεβαίως βεβαίως. Πώς να το κάμουμε, ήμουν η μισή τότε τζαι ατσαλάκωτη.

Τζαι για να επανέλθουμε στο θέμα μας, τα πιο πάνω δεν θεωρούνται μεθυσμένα μηνύματα. Ούτε stalking.

Αν όμως σε πιάνουν τηλέφωνο που το εξωτερικό μαύρα μεσάνυχτα? Κάθε 2-3 μήνες? Τζαι δεν απαντάς εσύ ούτε πιάννεις πίσω αλλά πάει ο νους σου σε έναν άλλο που εμιλούσετε επίσης προ δεκαετίας τζαι εθυμήθηκε σε προ πενταετίας τζι είπες του ότι επαντρεύτηκες πλέον τζαι έσιεις τζαι μωρά τζαι δεν έσιετε κάτι να πείτε τζι επιμένει να μιλήσετε? Τότε πάει ο νους σου σε καταστάσεις που θωρείς στην τηλεόραση τζαι κατατάσσονται στο stalking (?). Τζαι μάλλον είσαι υπερβολική. Τζαι δεν υπάρχουν φαντάσματα όπως εξηγώ του γιου μου. Αλλά αν υπάρχουν?

Το αφήνω εδώ να πλανιέται, όπως το φάντασμα. Σε κάποια φάση θα το σβήσω. Εκτός αν έσιει τζι άλλα μεταμεσονύχτια τηλεφωνήματα, οπότε θα χρειαστώ να μου προτείνεις ντετέκτιβ ή ghostbuster.

...Στω.

ps. πες μου για τα δικά σου μεθυσμένα μηνύματα, σταλθέντα ή παραληφθέντα, να μεν νιώθω μόνη μου.

PS2. ΟΙ STALKERS ΠΑΡΑΚΑΛΟΎΝΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΟΎΝ ΕΔΏ ΚΑΙ ΤΏΡΑ.