Πε τα Πάολα! *

Κάτι ήθελα να γράψω για τον καφέ, τώρα που βρήκα αθκειάσην, και ώσπου να ανοίξω μπλόγκερ εξίχασα το.

Πόσες φορές έγινε κάτι τζι εσκέφτηκα "τούτον εν blog material" τζι εννοείται ήμουν είτε στο μπάνιο, είτε στο αυτοκίνητο, είτε εποτζοιμήθηκα πριν τελειώσω τη σκέψη μου. Αν δεν τα εξίχασα ώσπου να ανοίξω μπλόγκερ.

Μα εμαζευτήκαν πολλά. Τζαι πλέον θυμούμαι τα πόξω.

Ας πούμε, το νερό του μπάνιου: Ένα χιλιοστό αριστερά το ανοιχτήρι του νερού, το νερό εν λάβα τζι ένα χιλιοστό δεξιά εν Σιβηρία! Τί στο καλό! Πρέπει είτε να τσουρουφλιστείς είτε να γίνεις παγάκι! Έτο να κόψω τα μπάνια τζαι κανεί. Εν πολυτέλεια πλέον, πρέπει να πάρω ειδικήν άδεια, να σταματήσουν τα κλάματα κλάματα, κλάματα παντού! Τζαι μετά, έσιεις 7 λεπτά να σάσεις το νερό τζαι 3 να λουθείς! Τζαι φκαίννεις μισοδότζιν γιατί κλάματα είπαμεν.

Είπα σας ότι κάποτε ενόμιζα ότι το head and shoulders ήταν σαμποσάπουνο? Εσκέφτουμουν ότι αν κάμνει για τους ώμους γιατί να μεν κάμνει τζαι για το υπόλοιπο σώμα? Ε τζι ελούννουμουν ολόκληρη με τζείνο. Εν ήξερα ότι ήταν για πυτυρίδα, πυρίτιδα, πυτιρίδα πώς στο καλό γράφεται.

Αυτά περί μπάνιου. Για τον ύπνο τι έσιετε να πείτε? Υπερεκτιμημένος? Ανάγκη του οργανισμού? Ανάγκη για ομαλή συνύπαρξη μέσα σε ένα διαμερισματούι χωρίς νεύρα φωνές κλάματα δράματα? Εγώ λαλώ σας περασμένα μεγαλεία διηγώντας τα να κλαις. Κυριολεκτικά, θέλω να κλαίω αλλά τελικά φαίνεται εν εφικτό να τζοιμάσαι 1-2 ώρες τη νύχτα. Ένιξέρω για πόσο ακόμα. Θέλω να φιλήσω τα πόθκια της μάμας μου, έτσι έκαμνε τζαι τζείνη για εμάς όταν αρρωστούσαμε? Τζαι εβαστούσεν μας άϋπνους κλαμένους πάνω κάτω ΟΥΛΛΗ ΝΥΧΤΑ? Ήρωας! Μετάλλιο, κύπελλο, πρωτάθλημα, αστεράκι, Μπράβο, Honours τζαι ότι άλλον έσιει το σύμπαν για να προσδώσει τιμές σε έναν πλάσμα!

Επίσης, εν εφαντάζουμουν ποττέ ότι θα έπρεπε να κόψω τα γαλακτοκομικά για χάρη του παιδιού μου! Μεν μου ξαναπείτε για δυσκολίες, για θυσίες, για στρατό οι άντρες, αν δεν χρειαστεί να κόψετε τις σοκολάτες τα γάλατα τζαι τα τυρκά για το σπλάχνο σας μεν μιλάτε! Ακόμα να το χωνέψω.

Νεύρα, νεύρα, ξίθκια στο μεταξύ, Θέλω μάθημα διαχείρισης θυμού. Έναν ανδριάντα για τις απανταχού μανάδες δεν έκαμε κανένας Πρόεδρος να τον ψηφίσω. Δεν έχουν μανάδες?

Έχω τζι άλλα, τόσα πολλά να γράψω αλλά προς το παρόν πάω να κάμω τις ασκήσεις για διπλοσάουνο που ήβρα στο ίντερνετ. Αν δεν ππέσω τέζα πάνω στο πληκτρολόγιο εν τω μεταξύ.

Τζαι καλά τα είπεν η Πάολα για τον Καζαντζίδη. Για το δράμα της μάνας γιατί μόνον ένα τραγούδι ετραγούδησε? *


Υ.Γ. Κρίμας τζαι τη φωτογραφία που έχω πάνω στο μπλόγκερ. Αιωνία σου η μνήμη σοκολάτα. Πρέπει να την αλλάξω.



*UPDATE:  I stand to be corrected.
http://www.ogdoo.gr/diskografia/stigmes/15-1-tragoydia-tou-steliou-gia-ti-mana

7 σχόλια:

  1. Άγαλμα για τη μάνα νομίζω έκαμεν ο κύριος Σιακόλας, στο παρκούδιν απέναντι που το μολ. Να του προτείνεις υποψηφιότητα αν θέλεις τόσο.. :/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπομονή τζιαι κάσhια που λένε και στα χωριά στις απανταχού μάνες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ύπνος, αυτός ο άγνωστος.

    Κάποτε ήμασταν κολλητάρκα, τωρά εμπήκεν τρίτος ανάμεσά μας τζιαι απομακρυνθήκαμε. Θυμούμαι τον fondly. ίσως κάποτε τα φέρει η μοιρα ετσι ωστε να ξαναέρθουμε κοντά.

    Τα νεύρα εν που την αυπνία, σίουρα πράματα.


    Νυσταζω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. τζιαι επειδή επάτησες ευαίσθητο νεύρο:

    http://www.efsyn.gr/arthro/pos-o-ypnos-ananeonei-ton-egkefalo

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. σιαιρετούμεν τις απανταχού άυπνες μάνες! και τις υπόλοιπες κοράσες βεβαίως βεβαίως.
    εψές ετζοιμήθηκα πάνω που 3 ώρες τζι είμαι χαρούμενη! ώσπου να νευριάσω παλε εννοείται
    θα γράψω όμως για το προψεσινό ξενύχτι

    ΑπάντησηΔιαγραφή

όνειρα πισκόττα οίκτου

Καλή χρονιά και πολλές καλές χρονιές να έχουμε όλοι!! Για κάποιο εκνευριστικό λόγο δεν μπορώ να σχολιάσω στο προηγιούμενο ποστ τζαι να ε...