χαλαρά πκιον

Δεν συμβαίνουν πολλά συνταρακτικά πλέον στη ζωή μου. Και αυτό είναι καλό. Ρωτούν με τί κάμνω, πως περνώ τζαι η απάντηση μου είναι να περιγράψω μιαν ημέρα της εβδομάδας. Δεν έχω άλλα νέα, μεν επιμένεις. Τίποτε τρελό ή τρομερά ενδιαφέρον. Τζι όμως, εν η πιο περίεργη φάση μου, η πιο δύσκολη τζαι κουραστική ίσως τζαι ξέρω ότι θα γίνει ακόμα πιο κουραστική.

Σκέφτομαι ότι κάποτε είχα συνέχεια αλλαγές, σκαμπανεβάσματα, συναισθηματικές εξάρσεις, δράματα, ενθουσιασμούς, τζι επερνούσα τα ούλλα μόνη μου ως επί το πλείστον. Ούτε να τα συζητήσω δεν ετολμούσα, έτο έγραφα καμιάν πελλάρα δαμαί, έχωννα τα μέσα σε υπονοούμενα για να μου περάσει. Τωρά σκέφτομαι ότι ήμουν πραγματικά drama queen, αλλά ξέρω ότι ακόμα είμαι, ακόμα μπορεί να αναγάγω το παραμικρό σε τεράστιο γεγονός τζαι να μεν ξεκολλώ, αλλά λέω καλά που ετέλειωσε τζείνη η φάση. Γιατί θέλει πολλήν παραπάνω ενέργεια η παρούσα μου φάση. Τζι εν χωρεί δράματα δαμαί.

Σκέφτομαι ότι έζησα έρωτες, καλάν, οι παραπάνω ήταν μέσα στο νου μου μόνο, έζησα δυνατές σχέσεις, φιλίες, το πιο challenging όμως ως τωρά ήταν να κρατήσω τη σχέση που έχω τωρά, να την ισορροπήσω με το μωρό, να μεν χάσω τζαι τον εαυτό μου μέσα στην καθημερινότητα. Έχασα με εν η αλήθεια λλίον, νιώθω ότι οι ανάγκες μου έρχονται τελευταίες μετά από τις ανάγκες των άλλων τζαι παλεύκω να ακουστώ πολλές φορές. Όμως ευτυχώς ακούγομαι, δεν έσιει δράματα συνήθως. Τα δράματα σκοτώνουν. Τούτα τα σκωτζέζικα ντους φοβίζουν με πολλά πλέον. Ούτε οι χλιαρές καταστάσεις μου αρέσκουν, αλλά προς το παρόν προτιμώ τες. Ώσπου να δυναμώσω να αντέξω δράμα ξανά, αν ποτέ χρειαστεί -που σίουρα θα ξαναχρειαστεί.

Άρα, το βλογ επαναπροσδιορίζεται ως αυτοβιογραφικό και ουχί ιδιαίτερα αποκαλυπτικό, ανιαρό, να γράφω καμιάν σκέψη τζαι προβληματισμό έτσι χαλαρά, όπως ήθελα να το κάμω εξ' αρχής τζαι πάντα έφκαιννε μου αλλιώς. Καλώς ή κακώς εμείναμεν εμείς τζι εμείς τζι εν έσιει πολλές απαιτήσεις η κατάσταση, ούτε πολλούς αναγνώστες. Εχάθηκεν τζι ο panic...

Επαρέτησεν μας τζι η Ιβάνα, γκομενίζει κάπου σε εξωτικές παραλίες, στέλλει μου καμιάν κάρταν μέσα μέσα να κιστίζω γιατί δεν γουστάρει τα φεϊσμπούκια ιμίsh...

Προχτές είδε μιαν πρόσφατη φωτό μου τζι είπεν ότι εγίνηκα διπλάσια με μαύρους κύκλους στα μμάθκια, τζαι ότι τζείνη εν size 10 ακόμα τζαι ξανθή. Απάντησα της ότι εγώ τουλάχιστον έχω άντρες μικρούς και μεγάλους που με αγαπούν ανεξαρτήτως του μεγέθους μου. Εν μου ξαναμίλησε που τότε... Θα ήθελα εν η αλήθεια να πάω να απλώσω μιαν θεϊκήν κορμάρα σε κάποιο παραλιακό κρεββατάκι, έτσι για μιαν ώρα, να θυμηθώ πως είναι, να νιώσω το "είμαι θεά τζι εν με κόφτει τίποτε", όσο μάταιο τζι αν ακούεται...

Θα ήθελα τζι άλλα πράματα τα οποία δεν εξαρτώνται καθόλου από εμένα αλλά τέλοσπάντων. Πλέον η πιο ωραία μου στιγμή είναι η ώρα που τζοιμίζω το μωρό στην αγκαλιά μου τη νύχτα... τζαι πάω εγώ για ύπνο! Ο ύπνος εκατάντησεν ο νέος ανεκπλήρωτος μου έρωτας.

Οι εκλογές για να γράψω τζαι κάτι επίκαιρο, αφήκαν με ελαφρώς ευχαριστημενότερη από άλλες χρονιές, έτσι για να ισοζυγιάσει η απογοήτευση με την γιουροβίζιον.

Έχω τζι άλλα άσχετα να πω αλλά μπορώ να τα αφήσω για άλλη φορά. Μεν λείψουν ούλλα σήμερα.

Ττά-Τα που λαλεί τζι ο γλύκας μου



 

11 σχόλια:

  1. Να ξέρεις ότι τα χλιαρά εν τα καλύττερα Νίρι μου. Και τι δεν θα έδινα για τα χλιαρά σου. Εξάλλου πόσο χλιαρή εννα είναι η ζωή σου με ένα γλύκα μέζα. Μόνον ζαχαρένια την φαντάζομαι και ας έχει και δυσκολίες.

    Υ.γ βάλε κανένα ανώνυμο ως επιλογή και βαρκ τις συνδέσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Άβυσσος ή ψυχή μας.
    Κουβαλουμε όλες μας τις εμπειρίες.
    Είμαστε όσα νιώσαμε και ζήσαμε.
    Είμαστε τόσοι πολλοί εαυτό σε ένα σώμα.

    Σου αφιερώνω αυτο το ποίημα του Τίτου Πατρίκιου.
    Κρατά το μωράκι σου αγκαλιά και γέμιζε δύναμη και αγάπη.


    “Εγώ δεν είμαι μόνο αυτός που βλέπεις, αυτός που ξέρεις
    δεν είμαι μόνο αυτός που θα’ πρεπε να μάθεις.
    Κάθε επιφάνεια της σάρκας μου κάπου τη χρωστάω
    αν σ’ αγγίξω με την άκρη του δαχτύλου μου
    σ’ αγγίζουν εκατομμύρια άνθρωποι,
    αν σου μιλήσει μια λέξη μου
    σου μιλάνε εκατομμύρια άνθρωποι -
    Θ’ αναγνωρίσεις τ’ άλλα κορμιά που πλάθουν το δικό μου;
    Θα βρεις τις πατημασιές μου μες σε μυριάδες χνάρια;
    Θα ξεχωρίσεις την κίνησή μου μες τη ροή του πλήθους;
    Είμαι κι ό,τι έχω υπάρξει και πια δεν είμαι -
    τα πεθαμένα μου κύτταρα, οι πεθαμένες
    πράξεις, οι πεθαμένες σκέψεις
    γυρνάν τα βράδια να ξεδιψάσουν στο αίμα μου.
    Είμαι ό,τι δεν έχω γίνει ακόμα -
    μέσα μου σφυροκοπάει η σκαλωσιά του μέλλοντος.
    Είμαι ό,τι πρέπει να γίνω-
    γύρω μου οι φίλοι απαιτούν οι εχθροί απαγορεύουν.
    Μη με γυρέψεις αλλού
    μονάχα εδώ να με γυρέψεις
    μόνο σε μένα.”

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τούτος ο Πανίκος δεν θα μάθουμε τι έγινε και χάθηκε εν μία νυκτί;

    Κατά τα άλλα συμφωνώ νομίζω το χαλαρά εν ανάγκη μεγάλη σε κάποιες φάσεις της ζωής μας και αν έμαθα κάτι τον τελευταίο καιρό είναι να ακούμε πιο πολύ το σώμα μας. Αν ο ύπνος εν η μέγιστη απόλαυση let it be!
    Να χαίρεσαι το πουρέκι σου χχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιστεύκω εκατέβασε ρολά μετά που το ποστ με τα αντι-φεμινιστικά. Το ξανάκαμε και επανήλθε, δεν ξέρω τώρα αν το πήρε απόφεαση για τα καλά.

      Διαγραφή
    2. Μα χάθηκε και από το τουίτερ τόσο ξαφνικά. Εγώ πιστεύω τον ανακάλυψε η Ουρανία και όσο σκληρός κι αν το έπαιζε εκείνη φάνηκε πιο σκληρή χαχα!

      Διαγραφή
    3. Μα και το τουίτερ για το μπλογκ το είχε...

      Διαγραφή
  5. μείναμεν εμείς κ εμείς, ελείψαν και τα πολλά τα δράματα, εν πειράζει, έχει άλλες χαρές, στο κάτω κάτω τα δράματα σκοπό είχαν να έρτει η ισορροπία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. amy μου άλλαξα το, τώρα μπορείς και ανώνυμα να σχολιάσεις (αλλά βάλε κάποιο χιντ να σε καταλάβω). Όπως λέει τζι η brenda, χρειάζονται τα χλιαρά για να ηρεμούμε, μετά τη φουρτούνα να δεις ότι έρκεται η ηρεμία, τα χλιαρά, η ισορροπία που λαλεί τζι η beatrix τζαι ηρεμά η καρδούλα σου... Μετά τα δράματα νομίζω εκτιμούμε καλλύττερα το no news is good news. Εύχουμαι μας ούλλους γλυκιές χλιαρές ηρεμίες, αλλά τζι αν δεν, δαμαί θα είμαστε να εκτονωνούμαστε.

    Ρουθ μα τί ωραίο ποίημα! Ανατρίχιασα! Εν θα μπορούσα να τα πω πιο ωραία! Θενξ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ Νιρούδιν μου θα λέω ποια είμαι αλλά βαρκ να ενώνουμε με το email. θενξ που το βαλες
    Αμυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ύπνος <3
    Εν καλά και τα χλιαρά, αλλά όχι μια ζωή χλιαρή. Θέλει τα πάνω και τα κάτω της, αν μη τι άλλο για να μάθουμε να τα εκτιμούμε και τα χλιαρά. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

όνειρα πισκόττα οίκτου

Καλή χρονιά και πολλές καλές χρονιές να έχουμε όλοι!! Για κάποιο εκνευριστικό λόγο δεν μπορώ να σχολιάσω στο προηγιούμενο ποστ τζαι να ε...