να με λέτε σοφeerie

Χριστός Ανέστη!

Христос воскрес λέει τζι η Ιβάνα τζαι σκέφτουμαι αν το αντιλαμβάνεται...  


Τούτο το Πάσχα ήταν πολλά ιδιαίτερο για πολλούς λόγους. Επήαν πολλά πράματα "λάθος". Μάλλον, δεν επήαν όπως τα υπολόγισα. Τζι εκατάλαβα ότι στην πραγματικότητα έσιει πολλά πράματα που δεν είναι που το σιέρι μας. Εκατάλαβα ξανά ότι κάποιος άλλος ορίζει τζαι φροντίζει για εμάς. Νιώθω ότι εμεγάλωσα, ωρίμασα, εγέρασα πολλά χρόνια, έγινα πιο σοφή (μεν γελάς!). Έμαθα πολλά πράματα. Για εμένα, τις αντοχές μου, για το Δώρο, τις αρετές του. Κυρίως έμαθα πράματα για άλλους, έμαθα μια πιο σκληρή πλευρά της ζωής, ή αν θέλεις είδα τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Της Ιβάνας μεταξύ άλλων.

Η Ιβάνα μια φορά εδάνεισε μου ένα φόρεμα. Ένα πολλά ωραίο φόρεμα. Εφόρησα το 2-3 φορές, την 3η έσιησα το. Επήα να το σάσω, ποτζεί ποδά, εν εσάζετουν, αχρηστεύτηκε βασικά. Επήρα της το πίσω με την ουρά στα σκέλια, έκαμεν με πόξιλλίκκιν. Είπα της να της δώσω λεφτά να πιάσει άλλο, όι, ενευρίασεν, εν μου εμίλαν. Είπε μου ήταν να το σκεφτεί, ακόμα σκέφτεται. Στο μεταξύ εκάλεσα την σπίτι μου για φαί που εγιόρταζα, δεν επάτησεν. Ελάλεν ότι την ώραν που την εκάλεσα δεν τρώει ο κόσμος ενώ ξέρει ότι εν εμπορούσα πιο νωρίς. Αν ήθελε να έρτει έρκετουν. Αν δεν ήθελε θα έβρισκε οποιαδήποτε δικαιολογία.

Οκ, έφταιξα. Τζι έφταιξα που ακόμα να της το ξεπληρώσω. Τζαι αναρωθκιούμαι για πόσον τζαιρό έννα μου συμπεριφέρεται έτσι τζι αν θα της περάσει ακόμα μετά που θα της δώκω (έστω αν δεν θέλει) κάποια λεφτά. Τί να πω...

Είμαι αμελής, εν κάμνω ότι πρέπει τον τζαιρό που πρέπει τζαι επιπλέον αγκρίζουμαι τζι εύκολα. Τζαι άμαν δω έτσι συμπεριφορές απομακρύνουμαι, δεν ξέρω τζι εγώ πώς να συμπεριφερθώ. Κάπως ήλπιζα ότι λόγω του Πάσχα θα τα εβρίσκαμεν αλλά φευ!

Τα δικά μου τα αϊπια που ανακάλυψα εν σας τα λαλώ. Προτιμώ να θωρώ την ξανίδα μες το μάτι του άλλου.

Ευτυχώς έχω το Δώρο μου που με ανέχεται τζι αγαπά με. Επέρασεν τζαι τζείνος κάμποσα τούτες τις μέρες, εν εξίσου σοκαρισμένος. Νευριάζουμεν, φωνάζουμεν τζι ύστερα αγαπιούμαστεν περίτου. Αν είδετε μιαν πελλήν κρουσμένη στην παραλία να ανεμίζει σιέρκα πόθκια τζαι να φωνάζει, γιατί εν με σιαιρετίσετε? Πού επήαν οι τρόποι σας?

Χρόνια πολλά είπα σας?
Ήταν το καλλύττερο Πάσχα που είχα εδώ και χρόνια...








 

6 σχόλια:

  1. Εμ βασικά εν πολλοκαταλάβω τι γίνεται δαμέσα. Επαντρέφτηκες το Δώρο τζιαι είσαι έγκυος την Ιβάνα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εχώρισα την Ιβάνα τζι επαντρεύτηκα το Δώρο.
    Εν είμαι έγκυος πιον.

    Είδες πώς αλλάσσουν τα πράματα?

    Εσύ μαθαίνω έγινες δεινή ζαχαροπλάσταινα... Είμαι περήφανη για σένα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Kati mou leei oti en prepei na postaro sxolio dame, simera....Neerie dear alithos o Kirios.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Neerie μου εν είσαι έγκυος πιον;; :(
    It happens, ειδικά στην πρώτη εγκυμοσύνη λαλούν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χμ ξέρω ότι εν δύσκολο.
    Ότι εν κάτι που αγγίζει τα ένστικτά μας και θέλει το χρόνο του.

    It Happens! Very very often!

    Αν μπορώ να βοηθήσω σε κάτι call me!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ψυσιή τζια νεύρο Neerie κορού.
    μέσα σε ούλλα, έσιεις τον Δώρο. τα άλλα έρκουνται μετά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

όνειρα πισκόττα οίκτου

Καλή χρονιά και πολλές καλές χρονιές να έχουμε όλοι!! Για κάποιο εκνευριστικό λόγο δεν μπορώ να σχολιάσω στο προηγιούμενο ποστ τζαι να ε...