χωρίς υπόθετ-ση

- Ντριν ντριν.... Έλα Ιβάνα, χρόνια πολλά μάνα μου για τα γενέθλια σου!
- Σήμερα? Είναι Τρίτη?
- Ε ναι, έννεν? 1η του μήνα. Χρόνια σου πολλά, να ζήσεις να ευτυχίσεις και ότι θέλω να αποκτήσεις...
- Όχι. Σήμερα είναι Δευτέρα.
- Μα τί λαλείς, αφού έσασα τζαι την ημερομηνία του κινητού μου σήμερα, 1η του μήνα.
- Σήμερα είναι 30. Δευτέρα. Αύριο γιορτάζω. Αλλά ευχαριστώ, να έρθεις να σε κεράσω όποτε θέλεις.
- Κόρη μα σοβαρομιλάς? Εχασκιάστηκα πάλε?
- Δεν είναι τίποτε αυτό. Θυμάσαι πέρσι? Δεν θα το ξεχάσω ποτέ.
- ...
- Με πήρες τηλέφωνο να μου ευχηθείς και απολογήθηκες που το ξέχασες και καθυστέρησες ένα μήνα. Ενώ μου είχες ευχηθεί έγκαιρα και μάλιστα είχες έρθει σπίτι μου. Σε είχα κεράσει, φάγαμε, διασκεδάσαμε... Ένα μήνα πριν.
- Α καλά, τζείνο ήταν τοπ. Εν το ξεπερνώ με τίποτε.
- Έχω να το λέω... Πώς γίνεται να το ξέχασες, είχες έρθει σπίτι μου... Κι ένα μήνα μετά...
- Ντάξει ΝΤΑΞΕΙ. Εν έχω υπόθεση.
- Χαχαχα... Με πήρες τηλέφωνο ένα μήνα μετά....
- ΝΤΑΞΕΙ ΛΕΜΕ. Χρόνια πολλά τζαι αύριο θα σου ξαναευχηθώ. Γεια!


Ποιός μου κάμνει σαμποτάζ? Ο μυαλός μου ή η Ιβάνα?

Τζαι φκάρτα τούντα σιόνια που πάνω, εκαλοτζαίρκασε.