drama political queen

Άρκησα σήμερα. Εν εσηκώννουμουν το πρωί γιατί άρκησα εψές πάλε, εν επρολαβα να λούσω μαλλιά ούτε να κάμω τίποτε να φάω στη δουλειά, έπιασα έναν κότσο, μια μασιούα, έβαλα τα αρβυλούθκια γιατί πονώ τα πόθκια μου με τα τακούνια, εμπήκα μες το εφεδρικό αυτοκίνητο γιατί δεν έβρισκα τα κλειθκιά του δικού μου τζαι μπαίνοντας στο αυτοκίνητο θωρώ ότι λείπει το ένα μου σκουλαρίκι! Έφκαλα τζαι το άλλο. Έτσι χάλιν φτάνω δουλειά.

Άρκησα είπαμεν. Πάλε. Εν εξεκίνησεν καλά ο χρόνος.
Κάθουμαι, κρυώνω, είμαι με το σάκκο στο γραφείο, πονεί με η κκελλέ μου που την αϋπνία τζαι τον κότσο τζαι τα μμάθκια που που το πισί, αλλά εν μπορώ να ξαπολίσω τον κότσο γιατί θα είμαι όπως την ξιαξιά. Εν με βολεύκει η καρέκλα, κάθουμαι πάνω στο πόδι μου κάθε μισή ώρα τζαι τελικά πονώ το γόνατο μου τζι είχαν δίκιο που μου το είπαν.

Έχω πισκόττα στο γραφείο που τα πέρσι και αγαλλιάζουμαι που τα ανακαλύφκω στο συρτάρι. Τρώω 12 μόρνινγκ κκόφφι με τον πρώτο καφέ στις 10 τζαι αφού παρολίγο να ποτζοιμηθώ πάνω στην καρέκλα. Στις 1 βρίσκω ένα μήλο με κάτι τρυπούες, τρώω το εκτός τις τρυπούες τζαι μεγαλώνει ο πονοτζέφαλος μου γιατί εν σκληρό το μήλο. Περνά η ώρα, ο Δώρος εν μου απαντά να δώ τί κάμνει τζαι προσπαθώ να φκω που το αδιέξοδο της υπόθεσης που έχω να χειριστώ. Τρώω αλλό 7 πισκόττα. Σε έτσι περιπτώσεις θυμούμαι ούλλα τα ποστς που εδιάβασα ποττέ για procrastination τζαι αποφασίζω ότι εν καλή ιδέα να καθαρίσω το μυαλό μου διαβάζοντας για άλλα πράματα. Αφού σε έτσι περιπτώσεις εν η καλλύττερη ευκαιρία να κάμεις κάτι άλλο που υπό άλλες συνθήκες δε θα έβρισκες ώρα ή όρεξη να κάμεις.

Μπαίνω ποτζεί ποδά να διαβάσω για το κυπριακό γιατί άκουσα μιαν ατάκα προχτές τζι εξένισε με. Θκιάβάζω διάφορες απόψεις, συγκρίνω με τζείνες που άκουσα στη συζήτηση προχτές τζαι καταλήγω στο ότι δεν έχουμεν έναν πολιτικό με τσαμπουκά, έναν που να τολμά να πιάσει τα πράγματα στα σιέρκα του, να κινηθεί έξυπνα, να κάμει κινήσεις, συμμαχίες, που να μεν φοάται το πολιτικό κόστος τζαι να βάλει πρώτα κάτω τον εαυτό του για το καλό της πατρίδας. Δεν έχουμεν έναν πολιτικόν που να αγαπά πραγματικά την πατρίδαν του. Ούλλοι σχεδόν που εφκαίνναν ήταν μεγαλοεπιχειρηματίες τζαι δικηγόροι με image makers για να φκαίννουν πάντα κούππα άπαννη στις τηλεοράσεις τζαι άμαν σβήνουν οι κάμερες να τζεπώνουν λεφτά τζαι να τρων αμπελοπούλια με τους μέχρι πρότινος πολιτικούς τους αντιπάλους. Να διορίζουν ερευνητικές επιτροπές, τζαι πίσω τους να κανονίζουν την πάντα τους για να μεν τους εκθέσουν.

Είσιεν έναν, μόνον ένα κατά την άποψη μου που με τα δεδομένα της εποχής, με τα όσα εγνώριζεν - τζαι όι όσα γνωρίζουμεν εμείς σήμερα με τα παρασκήνια τζαι τις συνομωσίες - έκαμεν ότι καλλύττερο θα μπορούσε να κάμει κάποιος στη θέση του τότε. Ετόλμησεν, επρότεινεν, έξερεν να μιλά, αγαπούσεν τον τόπον του, ο νους του δεν ήταν στα λεφτά τζαι πραγματικά επροσπάθησεν για τούτον τον τόπον. Όσοι τον αγαπήσαν, άλλοι τόσοι τον εμισήσαν τζαι επροσπαθήσαν να τον φκάλουν που τη μέση. Πε μου αν έσιει έναν να αξίζει σήμερα που τζείνους που εμπήκαν τζαμαί να μας κυβερνήσουν. Αν έσιει έναν που να πονεί τούντον τόπο τζαι να τολμήσει να ορθώσει το ανάστημαν του σε τζείνους που κινούν τα νήματα στην παγκόσμια πολιτική σκηνή, να κόψει ο νους του, να πάρει αποφάσεις, να κάμει πολιτικές, να κάμει ότι περνά που το σιέριν του να τον σώσει. Γιατί εν που το σιέριν τους που περνά τζαι όι που το δικό μας. Έσιει έναν ηγέτη? Πραγματικό? Δημοκρατία τζαι πελλάρες. Ολιγαρχία, δικτατορία  τζι εν πολλύν μας με έτσι μυαλά που κουβαλούμε.

Εν κολλώ στο παρελθόν αλλά δεν βλέπω ότι έσιει μέλλον τούτη η χώρα εκτός αν χρησιμοποιήσουμε σωστά το χαρτί που μας ήρτεν τωρά. Αν κάμουμε σωστές συνεργασίες τζι αν δεν ξεπουλήσουμε το χαρτί μας τζι αν δεν το πουντζιάσουν τζείνοι που θα το διαχειριστούν. Έναν πολιτικό με κότσια ρε παιθκιά.

Πονώ ακόμα την τζεφαλή μου. Θα κάμω αλλό μιαν προσπάθειαν για το περιπλεγμένο της υπόθεσης που χειρίζουμαι τζαι θα λιποθυμίσω.