ποιός θέλει?

 
Αγαπητή Georgia,

Κάθε φορά που μπαίνω στο βλογ σου νιώθω ενοχές. Είσαι η μόνη blogger που βλέπω να διαμαρτύρεσαι συνέχεια για την κατάντια της Κύπρου τζαι να κουντάς τον καθένα με τις λέξεις σου να ταράξει, να δει 2-3 πράματα τζαι να καταλάβει ότι τον περιπαίζουν. Ότι μας περιπαίζουν χρόνια τωρά ούλλοι τζείνοι που κρατούν τα ηνία, φαίνουνται ότι εν με το μέρος του λαού τζαι ταυτόχρονα γεμώνουν τις πούντζιες τους, κλέφκοντας που τις δικές μας.

Εγράψαν τζι άλλοι βλόγγερς κατά καιρούς ωραία ποστς, φιλοσοφικά, ανοιξοματικά και καλά που να φαίνεται ότι προβληματίζονται, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι γενικά, δεν προβληματιζούμαστεν αρκετά.

Στες άλλες χώρες κάμνουν διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες για την οικονομική κατάσταση, ακόμα τζαι στην Ελλάδα εκάμαν κάποτε αλλά πλέον εσιωπήσαν τζαι πίννουν τα φραπέ τους. Άνεργοι μεν, πίνοντες τα φραπέ τους δε. Έννα μου πεις τζαι τί άλλο να κάμουν? Ένιξέρω.

Εμείς τί κάμνουμεν? Εμάς ανατινάξαν μας, εκουρέψαν μας, εφορολογήσαν μας, εκόψαν επιδόματα, απολύσαν κόσμο, αυξήσαν τις τιμές τζαι ακόμα δεν άρκεψεν η κατρακύλα μας. Ακόμα τίποτε δεν είδαμεν. Το μόνο που θωρούμεν είναι τους πολιτικούς να παίζουν με τον πόνο μας. Τζαι να καρτερούμεν ότι θα μας σώσουν, όσοι μας καταστρέφουν χρόνια τωρά. Πόσον αδαείς είμαστεν? Πόσον πολλά δεν μας κόφτει μάλλον?

Τωρά προσπαθούν να μας εμπλέξουν σε πόλεμο τζαι δεν εταράξαμεν που την καρέκλα μας. Θα είναι υποστηρικτικός λέει ο ρόλος των βάσεων. Τζοιμούμαστεν τον ύπνο του δικαίου, τζοιμίζουν μας μάλλον τζαι δεν θα ξέρουμεν πόθθεν μας ήρτεν. Στις άλλες χώρες εφκήκαν τζαι διαδηλώνουν εναντίον της επέμβασης των Αμερικάνων τζι εμείς που είμαστε δίπλα που τη Συρία είμαστεν απλοί θεατές.

Τζαι το χειρότερο, μεταξύ μας είμαστεν διχασμένοι. Που τα κόμματα, ως τις μάππες, για ούλλα φταιν οι άλλοι, ποττέ εμείς. Επιάμεν τα συστήματα των πολιτικών μας που ποττέ δεν παραδέχουνται ότι φταιν. Τζαι τσακκωνούμαστε ποιός έφερεν την κρίση. Τζαι υποστηρίζουμεν τους πολιτικούς ακόμα! Ξέρουμεν γιατί. Γιατί οι παραπάνω επωφεληθήκαμεν κάποια στιγμή που κάποιον που έσιει θέση ισχύος.

Το θέμα είναι τί κάμνουμεν τωρά τζαι να πάει. Συζητούμεν μεταξύ μας ποτζεί ποδά, γράφουμεν, φωνάζουμεν ότι εφτάσαμεν στον πάτο. Κανένας όμως δέννεν διατεθειμένος να ταράξει που την καρέκλαν του τζαι να κινηθεί συλλογικά. Ειδικά αν έσιει δουλειάν ακόμα, τζαι προσπαθεί να σάσει την πάνταν του. Τζαι γιατί να μεν την σάσει? Αφού κανένας άλλος εν θα παλέψει για τζείνον.

Γι αυτόν σου λαλώ. Νιώθω τύψεις όποτε σε διαβάζω τζαι θαυμάζω που μάχεσαι. Μακάρι να μπορούσα να κάμω κάτι παραπάνω. Θέλω.

 

21 σχόλια:

  1. Πρώτον, πιτούν μας με τα αεροπλάνα γι’ αυτό και δεν μας κόφτει.
    Δεύτερο, οι επαναστάσεις εν πολλών λογιών.

    Θα μπορούσα να επεκταθώ και στα δυο αλλά η επεκτατική έννεν μες τες πολιτικές μου αυτή τον καιρό :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Neerie, είμαστε ακριβώς στην ίδια σελίδα. Τζι εγώ θέλω να κάμω κάτι παραπάνω.. αλλά δεν ξέρω το πώς. Το σκέφτομαι συνέχεια και θα το σκέφτομαι μέχρι να βρω τη λύση. Ο κόσμος ήταν παρανοϊκός ανέκαθεν. Σκοτωμοί, σκλαβιά (με διάφορες μορφές), έλεγχος, λεφτά, δύναμη. Τώρα όμως έχουμε πρόσβαση στη φρίκη - η τηλεόραση, το διαδίκτυο τη φέρνουν στο σπίτι μας.
    Έκαμες το πιο σωστό ερώτημα: "Ποιος θέλει;". Τούτο ψάχνω τζι εγώ τόσο καιρό. Κι άλλους που θέλουν να διεκδικήσουν τη ζωή τους. Ίσως αν γίνουμε πολλοί να τα καταφέρουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεωργία σαν να γράφεις για μένα πιο πάνω. Εγώ δεν δημοσιεύω πολλά από αυτά που σκέφτομαι και γράφω στο μπλογκ μου γιατί νιώθω ότι θα μου κάνει κακό στη ψυχολογία. Τα γράφω τα αφήνω στα ντραφτς και τα σβήνω μετά. Ειδικά αυτές τις μέρες.... Ούτε γω ξέρω πως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συμφωνώ Sike, υπάρχουν πολλοί τρόποι τζαι ο καθένας μπορεί να κινηθεί διαφορετικά ή να κάμει κάτι μικρό από τη θέση του. Για να ακουστούμε όμως πρέπει να γίνει τζαι κάτι συλλογικά.

    Gεorgia, σε καταλαβαίνω, γι αυτόν σκέφτουμαι τζι εγώ. Το θέμα είναι, αν διοργανωθεί κάτι, θα έρτει κόσμος?

    Κολόνα τζι εγώ προτιμώ να γράφω πιο επιφανειακά δαμαί, αλλά ώρες ώρες νιώθω ότι τζι εγώ περιπαίζω, αφού εν άλλα πράματα που με απασχολούν πιο έντονα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εννα πω κάτι πολλά θεωρητικό αλλά εν η πραγματικότητα κατα την δική μου ταπεινή άποψη πάντα.
    Ο λαός της Κύπρου (είμαι τζιαι εγώ μέρος του από ότι καταλαβαίνετε) εν πολλά δουλοπρεπείς. Επεξηγείται τούτον το πράμα που το γεγονός ότι είχαμε πάντα κατακτητές. Και ιστορικά να το δούμε οι κατακτητές εφεύκαν τυχαία και ξαπολούσαν μας εν τζιαι εκαταβάλαμε και ιδιαίτερη προσπάθεια να τους διώξουμε. Δυστυχώς και χρησιμοποιώ το παράδειγμα σου με την Συρία αν δεν έρτει η πόμπα να μας έβρει (ο Θεός να μεν μας το δείξει) εν ευαισθητοποιούμαστε. πχ παθαίνει κάτι ο γείτονας σου, συμπασχεις ως ένα σημείο αλλά αν μεν είναι μεστο σπίτι σου το κακό εν και πολλκόπτεσαι.
    Εν λέω ότι είμαστε κακή ράτσα, έχει πολλά καλούς ανθρώπους στην Κύπρο αλλά το κακό μας είναι ότι είμαστε βολεσάκηδες, ατομικιστές και έχουμε ακόμα πνεύμα που υπνώττει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. αν μπορώ να κάμω κάτι που δαμέ που είμαι, μέσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. είμαι χαμένη στην άγνοια, αμάθεια τζαι στην αν-ιστορι-σιάν.
    εν έχω που τον ήλιο μοίρα.
    πώς μπορώ να αλλάξω το τωρά τζαι το αύριο χωρίς να ξέρω τί πραγματικά θέλω τζαι τί πιστεύκω? Τί που τούτα που ούλλα που μου πασάρουν να δκιαβάσω εν αλήθκεια?

    τούτο εν το πρόβλημα μου. Ποιά ανάλυση ευσταθεί? Εν έχω τες γνώσεις για να τα ζυάσω ούλλα τζαι να φκάλω μιαν απόφαση.

    Ναι αν μου κόψουν το μισθό μου, ίσως φωνάξω [για το μισθό ΜΟΥ]
    Ναι για τη Συρία εν να φκω να διαδηλώσω [όταν κάποιος άλλος οργανώσει κάτι].
    Ναι να γράψω το ποστ που έταξα, για το Ογκολογικό, μες τες αρκές του καλοτζιαρκού όταν έχω ίντερνετ της προκοπής για να κάμω σωστό research πριν το ανεβάσω [σοβαρότης στα σοβαρά θέματα].

    Αλλά εν ξέρω αν έχω ένα ultimate goal - επκιάτε το point μου??? [ όι α?]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το point σου εν κατανοητό και μάλιστα μπορέι κάλλιστα να είναι εφαρμόσιμο για τον καθένα μας. Για μένα πάντως είναι. Το πρόβλημα είναι να μεν έχουμε την ultimate αφορμή για να αποκτήσουμε τον ultimate goal.

      Διαγραφή
  8. Τζαι εγώ θέλω, αλλά εν ηξέρω τι μπορούμεν να κάμουμεν. Συμφωνώ με το πιο πάνω σχόλιο ότι είμαστε δουλοπρεπείς σαν λαός λόγω τούτων ούλλων των κατακτητών που είχαμε. Είμαστε επίσης τζαι ρεαλιστές. Ξέρουμεν ότι να φακκούμεν πάνω τζαι χαμέ εν τζαι εννα αλλάξει τζαι τίποτε, όπως εν άλλαξεν τζαι σε άλλες χώρες που ο κόσμος εφκήκεν τζαι εφώναζεν. Πρέπει όμως να υπάρχει κάτι άλλο που μπορούμεν να κάμουμεν. Αλλά τι; Μήπως να βάλουμεν νουν, να δούμεν πώς θα ισιώσουμεν τα στραβά; Αλλά τζαι που την άλλην με τους πολιτικούς που έχουμεν, έχουμεν σωτηρίαν; Ίσως αν συγκεντρωνούμαστεν στο να δώσουμεν στους πολιτικούς μας να καταλάβουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι enough is enough; Ναι αλλά πώς! Ούφφου!!!! Εσυγχήστηκα παραπάνω τωρά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εν αλλάσσει κάτι γιατί το πρόβλημα εν θεσμικό. Και ξεκινά που τον κάθε πολίτη σαν μονάδα. Αν αλλάξει ο καθενας μας επι της ουσίας και συνεπώς να γίνουν και οι επιλογές μας πιο ουσιώδεις (βλέπε πολιτικούς) τότε πιθανόν να υπάρξει φως στον ορίζοντα. Ακόμα και η ίδια η πολιτική σκηνή εν για να καταρρίπτεται ανα πάσα στιγμη. Βέβαια συμφωνώ στο σχόλιο σου ότι πρέπει να μαστε ρεαλιστές. Δυστυχώς η πραγματικότητα που έχουμε να κάνουμε σήμμερα εν αλλάζει που την μια μέρα στην άλλη.

      btw η φωνή του λαού ακούγεται σε πολλές άλλες χώρες και εν τόσο δυνατή που ρίχνει κυβερνήσεις. Εμείς λαλούμε τα ούλλα που μέσα μας :(

      Διαγραφή
  9. Μελετώ εδώ και καιρό μια πρόταση, και θα ήθελα να την προτείνω εδώ: Να δημιουργήσουμε το κίνημα των bloggers.
    Δυστυχώς, εδώ που ζούμε, δεν έχουμε άλλο τρόπο παρά να οργανωθούμε κάτω από τα μέσα που διαθέτει το σύστημα. Προτάσεις υπάρχουν αμέτρητες, από αμέτρητους (νέους συνήθως), που θέλουν να αλλάξει κάτι. Αν δεν κουνήσουμε το δακτυλάκι μας, δε γίνεται τίποτε. Αν συμφωνείτε, να οργανώσουμε μια μέρα που να βάλουν όσοι επιθυμούν το ίδιο ποστ, που θα καλεί τους bloggers σε συνάντηση (μυστική βέβαια, θα κοινοποιηθεί μόνο μέσω email η ώρα και ο τόπος).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μελετώ εδώ και καιρό μια πρόταση, και θα ήθελα να την προτείνω εδώ: Να δημιουργήσουμε το κίνημα των bloggers.
    Δυστυχώς, εδώ που ζούμε, δεν έχουμε άλλο τρόπο παρά να οργανωθούμε κάτω από τα μέσα που διαθέτει το σύστημα. Προτάσεις υπάρχουν αμέτρητες, από αμέτρητους (νέους συνήθως), που θέλουν να αλλάξει κάτι. Αν δεν κουνήσουμε το δακτυλάκι μας, δε γίνεται τίποτε. Αν συμφωνείτε, να οργανώσουμε μια μέρα που να βάλουν όσοι επιθυμούν το ίδιο ποστ, που θα καλεί τους bloggers σε συνάντηση (μυστική βέβαια, θα κοινοποιηθεί μόνο μέσω email η ώρα και ο τόπος).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μελετώ εδώ και καιρό μια πρόταση, και θα ήθελα να την προτείνω εδώ: Να δημιουργήσουμε το κίνημα των bloggers.
    Δυστυχώς, εδώ που ζούμε, δεν έχουμε άλλο τρόπο παρά να οργανωθούμε κάτω από τα μέσα που διαθέτει το σύστημα. Προτάσεις υπάρχουν αμέτρητες, από αμέτρητους (νέους συνήθως), που θέλουν να αλλάξει κάτι. Αν δεν κουνήσουμε το δακτυλάκι μας, δε γίνεται τίποτε. Αν συμφωνείτε, να οργανώσουμε μια μέρα που να βάλουν όσοι επιθυμούν το ίδιο ποστ, που θα καλεί τους bloggers σε συνάντηση (μυστική βέβαια, θα κοινοποιηθεί μόνο μέσω email η ώρα και ο τόπος).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την τρίτη φορά εκατάλαβά το.

      Λοιπόν σοβαρά τώρα: Γιατί όχι.

      Διαγραφή
    2. Εγώ πραξικοπήματα δεν κάμνω και να το ακούν τα εγγόνια μου!

      Σήριουσλη πάντως, το πρόβλημα μου είναι ότι πιο πολλούς βλέπω να μουρμουρούν για το ότι δεν ξεσηκωνόμαστε παρά να ξεσηκώνονται.

      Διαγραφή
    3. Πολλά καλή ιδέα. Έγινε και παλιά μια τέτοια προσπάθεια, δυστυχώς όμως υπήρξε μειωμένο ενδιαφέρον. Το email μου είναι πάντα έτοιμο να δεκτεί πρόσκληση για συνάντηση. Όταν μαζευτούμε αρκετοί, κάτι θα σκεφτούμε!

      Διαγραφή
  12. το μειονέκτημα σε τούτο είναι η συνάντηση: οι βλόγγερς έχουν το κοινό χαρακτηριστικό ότι γράφουν ανώνυμα και χωρίς φάτσα
    έννα μου πεις εν Κύπρος τούτη, ούλλοι γνωριζόμαστε

    έστω όμως, κάποιοι θα κόψουν πίσω, εκτός αν δεν πρέπει να αποκαλύψουν την ταυτότητα τους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχει και το skype για όσους θέλουν να συμμετέχουν ανώνυμα, όπως επίσης και επικοινωνία μέσω email. Πολλές φορές μια συνάντηση από κοντά θα είναι αδύνατη για τεχνικούς λόγους έτσι κι αλλιώς (λόγω διαφορετικών ωρών εργασίας, οικονομικούς λόγους, απόσταση). Όλοι οι μπλόγκερς όμως, εξ ορισμού έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο!! Εγώ λέω να δοκιμάσουμε :).

      Διαγραφή
  13. Γεωργία εγώ μαζί σου
    ότι μπορώ και όπως μπορώ

    Και διαδικτυακά μπορούμε να κινούμαστε παράλληλα, γνωστοποιώντας ότι συμφωνηθεί να γίνει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ε χατε, τι θα γίνει; Προσωπικά χεστηκα αν αποκαλυφθω, σε περιπτωση που κάνουμε κάτι. Ασε που παίζει να με πήραν είδηση αρκετοί και απλά δε μου το λενε :p στο κάτω κάτω το μπλογκ δεν το χω για απωθημένα. Κυριως το έχω για πλάκα. Αν πάνω στην πλάκα όμως βγει κάτι καλο, γιατί να με χαλάσει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

όνειρα πισκόττα οίκτου

Καλή χρονιά και πολλές καλές χρονιές να έχουμε όλοι!! Για κάποιο εκνευριστικό λόγο δεν μπορώ να σχολιάσω στο προηγιούμενο ποστ τζαι να ε...