Ιβάνα καρφώνει Neerie

Ακόμα ένας χρόνος φτάνει στο τέλος του και neerie δεν έχει καταφέρει να βάλει τις δουλειές της σε τάξη για να γράψει ένα ποστ. Για να γράψει το τελευταίο ποστ της χρονιάς να έχει να θυμάται τί είχε, τί έκανε, κυρίως τί δεν έκανε. 

Ιβάνα θα καρφώσει τώρα neerie. 

Neerie δεν έκανε γυμναστική ούτε δίαιτα ούτε έχασε βάρος που έλεγε. Δεν έγινε πιο σοφή, δεν έγινε πιο υπομονετική, μάλλον φωνάζει περισσότερο και σε λίγα χρόνια θα φάει ξύλο από τα παιδιά της. Θα γίνουν νευρικά σαν αυτή και δεν θα ηρεμούν με αγκαλιές. Σίγουρα όχι τις δικές της. Της το λέω και δεν ακούει. Πάλι φωνάζει. 

Neerie δεν έβαζε τις κρέμες του προσώπου και δέρματος που της αγόρασε Ιβάνα και τώρα δείχνει 20 χρόνια πιο μεγάλη από Ιβάνα. Ευτυχώς δεν κυκλοφορούμε μαζί να νιώθει άσχημα. Neerie πάει μόνο στους φίλους που πάει ο Δώρος με τη Neerie γιατί ο Δώρος δεν θέλει να πηγαίνει στους 4598 κουμπάρους της neerie κάθε λίγο. Και έχει να δει τους βαφτιστικούς της από πέρσι. Κακή νονά neerie. Δεν θέλει να κυκλοφορεί σαν σίγκολ μάδερ λέει. Ιβάνα είπε σε Neerie να πηγαίνουν μαζί αλλά neerie δεν θέλει, θέλει να είναι αγαπημένη και να φαίνονται αγαπημένοι με Δώρο. Και πηγαίνουν μόνο εκδρομές στα βουνά. Και δεν θέλουν Ιβάνα μαζί τους γιατί γκρινιάζω λένε. Επειδή Ιβάνα βαριέται εύκολα και ζαλίζεται στις στροφές και είναι και πιο όμορφη. 

Neerie δεν άλλαξε καναπέ που είναι σπασμένος και γέρνει στη μια πλευρά σαν Πίζα. Δεν πέταξε χίλια πράγματα στην αποθήκη που γεμίζουν τον τόπο και δεν έχει που να βάλει ρούχα και τα αφήνει στον άλλο καναπέ και δεν μπορεί να κάτσει κανείς εκεί. Και δεν έδωσε και ρούχα πολλά που είναι μικρά στα αγόρια της γιατί είπε θα τα έδινε σε Ιβάνα όταν κάνει παιδί. 

Ιβάνα όμως δεν έκανε παιδί. Το έχασε στο 2 μήνα και λυπήθηκε. Όμως τώρα neerie μπορεί να δώσει τα ρούχα και το παιδικό μπάνιο και κρεβάτι και πολλά αρκουδάκια σε άλλα παιδάκια μικρά που δεν έχουν. Ιβάνα θα πάει μια μέρα να κάνει εκκαθάριση και θα ρίχνει από το μπαλκόνι κάτω μέσα στο σκιπ. Που να βρει Ιβάνα σκιπ?

Neerie δεν έκανε παράσταση της ζωής της ακόμα. Νομίζει είναι μικρούλα και έχει ακόμα καιρό. Θέλει να πάει σε flash mob οπως τους παλιούς καλούς καιρούς λέει αλλά δεν έχει κόσμο που να θέλει να χορέψει στους δρόμους λέει. Και ο Θεοπέμπτου δεν θα φέρει κόσμο και κάμερα όπως παλιά λέει. Αλήθεια δεν έχει άλλους που θέλουν να χορέψουν στους δρόμους? 

Neerie δεν έκτισε νέο σπίτι, δεν αγόρασε, δεν έψαξε καν. Και τρελαίνονται όλοι τους μέσα στο 2Χ2. Δεν άλλαξε προβληματικό αυτοκίνητο που μισές μέρες του χρόνου δεν δουλεύει. 

Και δεν πήγε σε ταξίδι που έκλειδε και πλήρωσε και έφτασε μέχρι το αεροδρόμιο. Γιατί δεν ήθελε να αφήσει τα Δωράκια πίσω. Αυτή δεν ήταν έτοιμη να τα αφήσει και να πάει. Ιβάνα της είπε ότι είναι χαζή. Μετά της είπε συγγνώμη, δεν κάνει να λέμε άτακτες λέξεις μπροστά στα μωρά. 

Και βασικά όλα αυτά δεν έκανε neerie και μια χρονιά πήγε χαμένη. Θα μπορούσε να είχε κάνει τόσα πολλά. Όμως τουλάχιστον κοιμήθηκε περισσότερο από πέρσι. Κι αυτό για τα νεύρα της και τους γύρω της είναι καλό.

Ιβάνα αγαπά neerie και εύχεται ηρεμία, υγεία, δύναμη. 

Ιβάνα αγαπά όλο τον κόσμο, εύχεται σε όλους, όμορφους ή όχι, ευτυχία. Σε όλα τα παιδάκια κυρίως και σε όλους που ταλαιπωρούνται. Σε όσους ταλαιπωρούν, εύχεται να ηρεμήσουν μέσα τους για να αφήσουν τον κόσμο ήσυχο. 

Ιβάνα πάει να ετοιμαστεί να λάμψει τώρα για το αποψινό ρεβεγιόν. Να θυμάστε κοπέλες, απόψε μην βάλετε καλσόν στο χρώμα του ποδιού, μην βάλετε παγιέτα πάνω παγιέτα κάτω και μην φορέσετε παλτό πιο μακρύ από το φόρεμά σας. 

Καλά να περάσουμε όλοι και μακάρι το 2019 να έρθει καλά και να βγει καλύτερα. 

ότι μου έρτει

Έτσι για να ξέρεις, τζαμαί που λες ότι αποκλείεται να εξελιχθούν έτσι τα πράματα τζαι σε κάποια χρόνια εγώ να είμαι... " μεν το πεις. Πάρ 'το πίσω τζαι να ξέρεις ότι τίποτε δεν είναι προδιαγεγραμμένο. Κάποια πράματα πάνω σου που σε απελπίζουν τζαι σκέφτεσαι ότι εκουράσαν σε τόσο πολλά τζαι δεν σε αντέχεις, κάποτε μπορεί να κοπούν μασιαίρι. Όι που σένα, που τις συνθήκες που θα διαμορφωθούν πιο μετά, που τον Θεόν αν θέλεις. Γιατί εσύ απλά δεν εμπορούσες να κόψεις. Κάποιος σε φροντίζει.

Που την άλλη, κάποια κουσούρκα εν θα φύουν ποττέ, οπότε απλά προσπάθα τζαι μπορεί να γίνει λλίον καλλύττερη η κατάσταση. Τουλάχιστον να γίνουνται πιο αραιά. Τζαι να σκέφτεσαι, μακάρι ναν τούτα - θα το παλέψω. 

Να είσαστε τόσο διαφορετικοί τζαι να προσπαθείς να πείσεις ότι έννεν απαραίτητα κακό τούτο. Ότι εν φυσικό να υπάρχουν διαστάσεις απόψεων, ακόμα τζαι για σοβαρά θέματα, φτάνει να το πάρετε απόφαση ότι θα κάμει ο καθένας τα δικά του, χωρίς να μπαίνει στο μάτι του άλλου. Έννεν εύκολη η συνύπαρξη αλλά εν ακόμα πιο δύσκολο να χαλάσει η συμφωνία, γιατί το "με ότι αυτό συνεπάγεται" εν πολλά (πιο) κακό. Εξάλλου εν ήρταμεν για να ζούμεν μόνοι, βασιλιάδες, ασυμβίβαστοι τζι αμετανόητοι. Ήρταμεν να συνυπάρξουμε αρμονικά, όσο γίνεται. Ο καθένας να βαδίζει το δρόμο του, όι παράλληλα με τους άλλους αφού οι ζωές μας τέμνονται αλλά να δώσουμε τζαι λλίην χαρά, λλίη βοήθεια καθώς προχωρούμε. Αν δεν το κάμουμε, κάπου αστοχήσαμε. Εν δαμαί που λαλούμε ότι σημασία δεν έσιει ο προορισμός αλλά το πως βαδίζουμε. Διότι στην τελική ο προορισμός θα κριθεί που τον τρόπο που βαδίζουμε. 

Έπεισα τον? Ξέρω τζι εγώ? Ως πάρατζει μάλλον. 

Ξέρεις, εν δύσκολο να ξεκινάς που την αρχή. Άμαν το πάρεις απόφαση βέβαια ότι είσαι στον πάτο, η μόνη εξέλιξη είναι να ανεβείς. Τζαι το μόνο τρομακτικό είναι να μείνεις κάτω. Είσαι κουρασμένος τζαι δεν σώννεις να ξεκινήσεις πάλε, όμως πρέπει, εν κάτι που εξανάκαμες τζαι ξέρεις το καλά. Απλά θα πρέπει να προσπαθήσεις πολλά. Τζαι με διαφορετικά δεδομένα, έσιεις μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας τζαι άτομα που βασίζονται πάνω σου. Όμως έσιεις εμπειρία, γνώσεις, υπομονή τζαι σοφία, ελπίζεις. Τζαι ελπίδα. 

Κάποτε έφκαιννες, έπιννες, εχάννεσουν στες μουσικές ται στα σκοτάδια. Τωρά εν σε παίρνει. Δεν έσιει τζαι νόημα, αφού δεν σε βοηθούσε ιδιαίτερα, μάλλον χειρότερα εγίνεσουν. Γιατί έξω χάνεται η ελπίδα, με το που ξαναμπαίνεις μόνος σου σπίτι. Τωρά έσιεις ελπίδα είπαμε. Τζαι κόσμο που σε αγαπά, εν τζαμαί τζαι δείχνει το. 

Δεν έσιει σκοτάδια τωρά, εμεγάλωσες, τα δράματα εν για τους νεαρούς, σκέφτεσαι. Που έχουν ζωή μπροστά τους να σηκωθούν τζαι να παλέψουν. Εσύ είσαι ήδη στη μετά - πάτο εποχή που πρέπει συνέχεια να παλεύκεις για ούλλους. Εν πιο εύκολο, αλήθκεια. Μόνο τζαι μόνο που δεν έσιεις χρόνο να σκεφτείς τζαι να μιζεριάσεις, που γυρέφκεις λλίην ώρα να τζοιμηθείς, εν θα χαθείς. Μόνο πρόσεχε να μεν σε φάει η ρουτίνα. Γιατί ο αγώνας συνεχίζεται, πάντα, αλλάζει μορφή αλλά υφίσταται. 

Μικρές ανάσες βρίσκε, να γελάς, να προσεύχεσαι, να αγκαλιάζεις. Τούτα εν τα φάρμακα, σε μικρές δόσεις κρατούν σε στη ζωή, σε μεγάλες κάμνουν θαύματα. 

Άτε γιατί εμπούχτισα με τις βλακείες της tv, του κόσμου τζαι του κάθε νάρκισσου. Εγώ ήμουν δαμαί πολλά πριν που σένα. Φτάσε στα χρόνια μου τζαι ξαναμιλούμε. Εν είμαι πολλά περήφανη για εμένα, αλλά προσπαθώ να πατώ χαμαί. Δοκίμασ' το. Τα λέμε. Πάω να με έβρω. 

Όλα ή τίποτα

"'Εννα βρέξουν λλίον τα πόθκια τους" ΔΕΝ ΕΣΙΕΙ ΕΤΣΙ ΠΡΑΜΑ! 

Όταν πάεις σε παραθαλάσσια καφετέρια με τα μωρά. Πάρε ττόρους, αλλαξιές, πανιά κλπ, πιε καφέ στα πρώτα 5 λεπτά γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να δουν το νερό τα μωρά τζαι να μεν δώκουν μέσα ολόκληροι με τα ρούχα. Ή πάρτο απόφαση ότι θα γίνουν σούππα λούμα ή φύε πριν να δουν το νερό. Ή απλά πάρτους τζαμαί με τα μαγιό. Αλλά καφές γιοκ. Ουφ, απλά μεν πάεις τζαμαί για καφέ. 

"Θέλουν λλίον κόψιμο τα μαλλιά τους" 

bowl-cut

mullet

Όταν θέλεις να τους κόψεις τα μαλλιά γιατί ππέφτουν μες τα μμάθκια τους ΑΛΛΆ έτυχε να ππέσουν να κτυπήσουν στο κεφάλι τζαι να σκεφτείς ευτυχώς που δεν ήταν ψιλοκουρεμένος τζι απορρόφησαν την φατσιάν τα μαλλιά. Τζαι λαλείς του κουρέα να τους κουρέψει μόνο τα πεπέ για να θωρούν τζαι καταλήγεις με ένα μωρό που τη δεκαετία του 80: είτε με mullet είτε με μαλλιά "καπελλάκι". Ελπίζω να μεν με μισήσουν όταν μεγαλώσουν τζαι δουν τις παιδικές φωτογραφίες τους.

"Ήταν value for money NOT"

Πάεις οικογενειακώς σε φτηνό hotel appartment για 2 νύχτες που εθεώρησες ευκαιρία γιατί εσκέφτηκες ότι μόνον έναν ύπνο θα εκάμνετε τζαμαί αλλά ούτε ύπνον μπορείτε να κάμετε που δεν έσιει aircondition παντού, που έσιει πάτωμα-κουζίνα -μπάνιο τζαι έπιπλα πιο μεγάλα που σένα (σε ηλικία λέμε!) τζαι νεκατσιάς να τζίσεις οπουδήποτε τζαι καταλήγεις να κάμνετε παρέα με τα "λιμπουράκια" για να μεν φρικάρουν ΤΖΑΙ τα μωρά τζαι βάλλεις τους να τα παρακολουθούν που "κουβαλούν το φαγητάκι τους στις φωλιές τους (ερμάρκα?) μα τί καλά κι εργατικά ζωυφάκια"!

"Το ΓΕΣΥ θα είναι η λύση". Φοούμαι. Πολλά.

Πιάνεις 2 ώρες άδεια για να πάεις στο Γενικό Νοσοκομείο για μιαν εξέταση αμυγδαλών του μωρού τζαι για να πιάσεις σειρά για εγχείρηση γιατί το μωρό σου κάμνει άπνοιες τη νύχτα. Ο γιατρός θεωρεί σοβαρές τις άπνοιες αλλά λαλούν σου έσιει περιστατικά που καρτερούν να εγχειριστούν που το 2017 τζι έχουν προτεραιότητα! Τζαι ο ιδιώτης θέλει 1000-1500 να σου κάμει έτσι εγχείριση. Α σόρρυ, το θέμα ήταν οι 2 ώρες άδεια. Καρτεράς να σου πουν αν θα γραφτείς γιατί δεν έκλεισες ραντεβού (είπαμεν εν σοβαρό θέμα οι άπνοιες τζι εν μπορείς να καρτεράς ως τον Δεκέμβρη να σου δώσουν ραντεβού) γράφεσαι, καρτεράς να έρτουν οι γιατροί που τα χειρουργεία τους, μετά να δουν τα προγραμματισμένα ραντεβού τους, στο μεταξύ θωρούν τζαι τις σφήνες που μπαίνουν με το μέσο, ζητάς να αλλάξεις γιατρό γιατί ο γιατρός που εγράφτηκες εν φουλ, λαλούν σου εν γίνεται γιατί ο γιατρός σου ξέρει το ιστορικό (παντές τζι εν φιλοσοφία να θκιαβάσει ο οποιοσδήποτε γιατρός το φάκελο του μωρού τζαι να καταλάβει το ιστορικό!) τζαι περνούν οι 2 ώρες, περνούν 4, το μωρό εβαρέθηκε, πεινά, νυστάζει κλαίει αλλά οι μόνοι που ενοχλούνται εν οι υπόλοιποι ασθενείς τζαμαί. Οι γιατροί λαλούν σου περίμενε, κανένας δεν σου είπε που την αρχή ότι έχουν χειρουργεία, ραντεβού τζαι δεν θα προλάβουν να σε δουν, ούτε μετά που τους ρωτάς γιατί πρέπει να πάεις πίσω δουλειά, ότι θα καθυστερήσουν τζι εσύ απλά καρτεράς υπομονετικά με puppy look γιατί την άλλη φορά που έκαμες παράπονο ο γιατρός επικκαρίστηκε τζι έφυε που το ιατρείο του τζι έστειλεν άλλο να σε δει. Τζαι κατά το μεσημέρι που σε αφήκαν τελευταία τζι έχασες ήδη μιας μέρας δουλειά πιάνεις τα ππουρτού σου τζαι πάεις σε ιδιώτη για να σου κάμει 5 λεπτών εξέταση τζαι να του σκάσεις το 50ευρο. Έτσι δουλεύκουν τα δημόσια νοσοκομεία τζαι αλίμονο σου αν ππέσεις στην ανάγκη τους. Οργάνωση μηδέν, ενδιαφέρον μηδενότερο. Είτε θα καρτεράς να τους γινεί το κέφι να σε δουν ή θα πάεις αλλού. Τζαι ο Θεός ξέρει τί θα γίνει με το πολυδιαφημιζόμενο ΓΕΣΥ τζαι αν θα γειάνει ποττέ κανένας τζι ελπίζω να μεν συμβληθούν ούλλοι οι ιδιώτες γιατροί με το ΓΕΣΥ.

"Τωρά που ξεκινά το σχολείο θα ξεκινήσουν οι αρρώστιες" Δούλεψε το στο νου σου καλά να μεν σοκαριστείς που την 1η μέρα. 

Ξεκινά το σχολείο τζαι ο ένας εν ήδη άρρωστος τζαι πίνει αντιβίωση, ο άλλος που πάει σχολείο έρκεται πίσω με πυρετό, κολλά τζαι ο πρώτος πυρετό τζαι φκάλλει τζαι κάτι σπυράκια πάνω του τζαι ακούεις για επιδημία σταφυλόκοκκου στην Αυστραλία τζαι αγχώνεσαι ότι αυτά κάνει η παγκοσμιοποίηση τζαι το κίνημα ενάντια στον εμβολιασμό τζαι βασικά αγχώνεσαι είπα? Γιατί την πρώτη εβδομάδα αρρωστήσαν ήδη τζαι το ψυγείο έσιει έναν πατό κατειλημμένο που τα σιρόπια τζαι τις αντιβιώσεις για τα μωρά. 

Τζαι νιώθω ότι κάμνω κατόρθωμα που καταφέρνω τζαι διώ τους κάθε μέρα στην ώρα τους τα σιρόπια, φάρμακα, κρέμες τους (αντιβίωση, σίδηρο, σιρόπι για το βήχα, για τον πυρετό, κρέμα για το σύγκαμα, κρέμα για τα σπυράκια, sambucol κλπ) 

Τζαι φυσικά ελπίζω να μεν αρρωστήσει τζαι ο σύζυγος γιατί ως γνωστόν οι σύζυγοι είναι τα πιο δύσκολα μωρά, ειδικά όταν αρρωστήσουν.

Τζαι παρεμπιπτόντως αποφάσισα: Τον ένα γιο θα τον στείλω φαρμακοποιό ή γιατρό τζαι τον άλλο μηχανικό αυτοκινήτων.

Αυτά, ως πάρατζει.

... συνέχεια

Η συνάδελφος  εχτές επονούσε λίγο το πόδι της τζι ήταν φουσκωμένο. Επήε γιατρό, ο οποίος της έγραψε δύο μέρες άδεια ασθενείας για να ξεκουράσει το πόδι της. Επέστρεψε γραφείο για καμιά ώρα τζαι είπε θα  εκάθετουν σπίτι την επομένη μάλλον για να ξεκουράσει το πόδι της.

Σήμερα το πρωί δεν έβρισκα ρούχα να βάλω, έπιασα μια φούστα που έσιει πολύ καιρό να βάλω γιατί λαλώ θα λείπει η συνάδελφος τζαι δεν θα παγώσω με τη φούστα στο γραφείο.

Guess what

Τρέμω

Σφίγγω τη μασέλα μου να μεν φακκά

Ο Θεός να την έσιει πάντα έτσι δυνατήγβρμγφξησαγοΙΑΓΗΟΙςΑΌΙΓΞΆΟΣΔΓ/ΩΓΔΩΓΓΗΦΥΤΚ

πώς να μεγαλοποιήσεις

μια βλακεία σε ποστ

Ξέρω ότι δεν είναι του παρόντος τζαι βλακεία μου που ασχολούμαι αλλά εν μπορώ να γράψω κάτι σοβαρό σήμερα.

Φοούμαι τη συνάδελφο μου. Είναι στα πρώτα ήντα της τζαι σε εμμηνόπαυση. Σάννα μην έφτανε όλο αυτό, προφανώς εν την αντέχει τη ζέστη καθόλου. Με αποτέλεσμα να μου βάλλει το αιρκοντίσιο στους 23 (γιατί τούτη είναι η ιδανική θερμοκρασία τζαι όχι οι 18 βαθμοί που το είσιεν, είπαν οι τεχνικοί) τζαι να παγώνω. Όι. Βασικά φορώ μακρομάνικα, ζακέτα τυλιμένη στο λαιμό, μπλετίζουν τα νύσια μου, δεν μπορώ να γράψω που το πόσο παγωμένα εν τα χέρια μου, πονώ το λαιμό μου, πίνω ζεστό καφέ, αψιουρίζομαι, φακκά διακριτικά η μασέλα μου, σφίγγουμαι πέρκι βράσω τζαι καρτερώ να πάει για διάλειμμα για να ανοίξω το παράθυρο να μπει βραστός αέρας ή να ταράξω τα φυλλαράκια του αιρκοντίσιο πάνω ψηλά να μεν μου φακκά ο αέρας του. Τζαι κάμνω την πάπια όταν επιστρέψει που το διάλειμμα τζαι δει ότι το δωμάτιο έννεν παγωμένο.

Είπα της ότι εγώ κρυώνω αλλά προφανώς είμαι παράλογη. Τζαι η τελευταία μου λύση είναι να βάλλω κλατσό τζαι κλειστά παπούτσια τζαι να έρκουμαι με σιάρπα. Αλλά εγώ θα είμαι η παράλογη. Εν τω μεταξύ σπίτι εν πάντα ανοικτά ούλλα τα παράθυρα, τη νύχτα επίσης γιατί πυρώνω τζαι διαφωνούμε με το σύζυγο γιατί λαλεί έννα τους κρυολογήσω.

Ντάξει, είτε εχάλασεν ο θερμοστάτης μου τζαι κάμνει ότι θέλει μέρα νύχτα είτε κάτι άλλο. Δεν ξέρω τί άλλο.

Εν τω μεταξύ φοούμαι, είπα σας? Εν τω άλλο μεταξύ, εν πολλά καλή συνάδελφος, δουλευταρού, ήσυχη τζαι ΜΟΛΙΣ ΕΦΚΗΚΕ ΓΙΑ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΓΙΟΥΧΟΥ ΘΑ ΑΝΟΙΞΩ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ!

Άτιμη εμμηνόπαυση, ξέρω ότι καρτεράς με τζι εμένα στη γωνιά.

and then you breathe no more

Τί έγινε πάλε... Είδαμεν τα, ακόμα βλέπουμε εικόνες, διαβάζουμε, ακούμε τα χειρότερα... Κάθε φορά που βλέπω κάτι καινούργιο τρέχουν τα μμάθκια μου, λαλώ Θεέ μου βοήθα να βρεθούν ζωντανοί όσοι αγνοούνται, δώσε δύναμη σε όσους ψάχνουν, εχάσαν δικούς τους... Πού όρεξη για οτιδήποτε... Ότι τζαι να πεις εν λλίο. Εν θα έπρεπε καν να γράφω. Μόνο να εύχομαι.

Ούτε ευθύνες ούτε τίποτε, επειδή έτσι εν ο άνθρωπος, κάποιοι καταστρέφουν, κάποιοι κατηγορούν, κάποιοι βοηθούν, κάποιοι θυσιάζονται. Οι ήρωες συνήθως εν φαίνουνται. Εν τω μεταξύ εν ήρωες επειδή κάμνουν το αυτονόητο τζι επειδή παίρνουν το παραπέρα, επειδή βάλλουν τις ανάγκες των άλλων πριν τις δικές τους στην ώρα της ανάγκης. Επειδή τιμούν την ανθρώπινη φύση τους.

Απλά κοιτάζω φωτογραφίες τζαι εσταμάτησα να σκέφτουμαι γιατί. Εν έσιει γιατί. Έτσι είναι ο άνθρωπος παντού, ακούεις παντού καταστροφές.

Σκέφτουμαι αν θα εμπορούσαν κάποποι να σωθούν τζαι πως. Τζαι καταλήγω στο ότι απλά βουράς να σωθείς, απλά πηδάς στους βράχους, απλά πιάνεις μια στροφή του δρόμου τζαι εύχεσαι να αναπνέεις ακόμα, εσύ τζαι οι δικοί σου μόλις πέσεις κάτω, μόλις βρεθείς στον άλλο δρόμο, μόλις βγεις έξω που το σπίτι. Αναρωθκιέσαι αν θα ζεις ακόμα μετά. ΑΝ έσιεις χρόνο να αναρωτηθείς. Ούλλα εγίναν μέσα σε κάτι λεπτά της ώρας. Κάποιοι αναπνέουν ακόμα. Για κάποιους ήταν οι τελευταίες τους στιγμές. Πόσο τραγικό... Επροσπάθησα να το χωρέσω σε λέξεις ενώ εν χωρεί. Καταλαβαίνεις το μόνο αν έζησες μια τέτοια στιγμή, που δεν ξέρεις αν θα έσιεις ακόμα μια. Απλά ελπίζεις, ή απορείς. Τελειώνει τωρά?

Είμαστε μια πνοή μακριά που το τέλος. Εν αρκετή για να μας κάμει ούλλους να σκεφτούμε πολλά. Αν αξίζει να ασχολούμαστε με κάποια πράματα. Τζαι με ποια.

Ο Θεός να αναπαύσει τις ψυχούλες τους τζαι να δώσει δύναμη στους υπόλοιπους να συνεχίσουν. Τζαι σε εμάς να ανοίξει ο νους μας.

Θεέ μου βοήθα...

φόρα κατηφόρα

Κάποτε ήθελα να γράφω. Ήταν καθαρτικό.. Ίντα λέξη. Με την ποιητική έννοια.

Κάποτε που δεν με ήξερε κανένας ήταν πιο εύκολο. Τωρά φοούμαι μεν με διαβάσει η γειτόνισσα μου που μου έκαμε παρατήρηση ότι "κάποιος" εξιμάρισε το πεζοδρόμιο έξω μια φορά στα 80 χρόνια που μεινίσκουμε τζαμαί ενώ εγώ δεν έκαμα ποττέ παράπονο για τις μυρωθκιές, τάτσες τζαι φωνές που ακούω τόσα χρόνια... Τζαι δεν μπορώ να γράψω, να κατηγορήσω όπως πρώτα.

Φοούμαι μεν με θκιαβάσει η φίλη που είχα κάποτε τζαι έμαθεν ότι είμαι βλόγγερ τζαι καταλάβει ότι έγραψα κάτι για τζείνην, διότι έσιει μιαν ελάχιστη πιθανότητα να θκιαβάζει ακόμα βλογς τζαι να μεν επαντρεύτηκε, έκαμε παιθκιά ξερωγω τζι απέκτησε (πραγματική) ζωή. Γιατί ούλλοι ξέρουμεν ότι όσοι ζουν μέσα στο ίντερνετ δεν έχουν πραγματική ζωή. Έννεν έτσι που λαλούν?

Τζι επίσης φοούμαι μεν με θκιαβάσει ο σύζυγος τζαι δει κάτι που εν του αρέσει. Βασικά αν δει ότι γράφω ακόμα, έστω τούτες τις πελλάρες, έννα γυρίσει επιδεικτικά που την άλλη. Γιατί εν διαφορετικός, δεν μπορεί να καταλάβει ποια ανάγκη με οδηγά στο βλογ. Άτε τωρά να εξηγάς ότι εκφράζεσαι, συσταρίζεσαι, ναρκισίζεσαι... Τζαι ότι δεν με καλύφκει το φέισμπουκ, τουίττερ, ίνσταγκραμ κλπές σοσιαλπελλάρες. Γιατί το βλογγινγκ είναι ξεχωριστή σοσιαλπελλάρα τζαι παρόλο που παραπαίει τελευταίως, είναι τζαι η μόνη αυθεντική μορφή επικοινωνίας αυτού του είδους. Τζαι ναι, τα παραπάνω που γράφω δαμαί εν πρέπει να τα δει. Πρέπει να πιστεύκει ότι είμαι νόρμαλ.

Τζι επίσης πλέον κόφτει με αν πληγωθεί κάποιος που τούτα που γράφω. Κάποτε, επειδή έγραφα για τελειωμένους αναπτήρες, εν με έκοφτε αν τους κρούσω τζι αν έκρουζα μαζίν τους. Είχα τα νεύρα μου, τα θέματά μου.

Α ναι, έχω τζαι τα μωρά που δεν χρειάζεται να πρέπει να καταλάβουν ποττέ τί κάμνω ακόμα δαμέσα. Θέλουμεν πιο υγιή τρόπο επικοινωνίας, κατά προτίμηση να μιλούμε μεταξύ μας πρόσωπο με πρόσωπο, δεν προωθούμε τα απόκρυφα, ανώνυμα διαδικτυακά ημερολόγια.

Διαφορετικά θα γίνει όπως το μικρό νικόλα που ενώ ήταν απογοητευμένος με τους πάντες - τούτον έγραψεν το μόνο μέσα στο ημερολόγιο του - κανένας δεν το επήρεν πρέφα τζαι ούλλοι απορούσαν γιατί ετερμάτισεν τη σύντομη και πολλά υποσχόμενη ζωή του. Εν ο πιο μεγάλος μου φόβος τούτος. Για αυτόν πελλανίσκω το γιο μου να μου λαλεί τι τραγούδι σκέφτεται τζαι αν νιώθει λυπημένος σήμερα.

Τζι επίσης, έχασα τον ειρμό μου... Κάποτε έγραφα ποιήματα, τσιαττιστά, τωρά εν μου φκαίννει τίποτε. Εστέρεψα. Ο νους μου δεν στροφάρει, πάω να τσιατίσω κανένα τραγουδάκι για τα μωρά τζαι καταλήγω πάντα:

Είσαι ένα ζουζουνάκι, που αγαπώ πολύ

είσαι ένα πουρεκκάκι που αγαπώ πολύ.

Αλήθκεια, πόσα έγκεφαλικά κύτταρα εκατάστρεψα τα τελευταία 5-10 χρόνια? Χωρίς τσιγάρα, ποτά, αλλά με άπειρα ξενύχτια τζαι παιδικά τραγουδάκια?

Το δέρμα μου χαλά, τα μαλλιά μου ασπρίζουν, δεν μπορώ πλέον να βάλω κοντά παντελονάκια ούτε στράμπλεξ ούτε εφαρμοστά μπλουζάκια, περπατώ στο δρόμο τζαι θωρώ χαμαί, σέβονται να μου σφυρίσουν, αποκαλούν με κυρία...

Εννεν ότι έχω παράπονο, είναι που αλλάξαν τόσα πολλά τόσο σύντομα... Μια κατηφόρα ευχάριστη που άμαν σταματήσω για λλίον να σκεφτώ τζαι κοιτάξω πίσω θωρώ τί άφησα (ευτυχώς), πώς τα κατάφερα τζι εμπήκα σε άλλα άγνωστα μονοπάθκια μέσα στα οποία συνέχεια παραπατώ, η φύση μου άμαν ξεχαστώ θέλει να πετώ στα σύννεφα όμως δεν με παίρνει πκιον, ούτε σώννω. Εβάρυνα τζι εγώ τζι ο νους μου.

Τουλάχιστον αγαπούν με τα μωρά μου τζι ελπίζω ότι δεν θα έχουν σοβαρά μυστικά που μένα τζι ότι θα μπορώ πάντα να τα φιλώ τζαι να γιανίσκουν τζαι ότι δεν θα πελλάνω σε κάποια φάση τζαι να απαιτήσω να βαφτίσουν τα μωρά τους με το όνομά μου.

Τζι ελπίζω να με θέλει ακόμα ο άντρας μου σε δέκα ας πούμε χρόνια.

Τζαι βασικά θέλω παπούτσια καλά. Με φρένα. Τζι αναγέννηση κυττάρων.

Είμαι πολλά καλά. Πιο ήρεμη που ποττέ. Τζι εν το εσυνήθισα ακόμα. Η drama queen μέσα μου τζοιμάται ύπνον βαθύ, πεθυμώ την, όμως ξέρω ότι αν ξυπνήσει θα το μετανιώσω.

μεθυσμένα φαντάσματα (copyright, μεν μου πιάσει κανένας τον τίτλον α!)

Το ποστ έννεν όσον ποιητικό προμηνύει ο τίτλος.

Κχμ.

Πάντα άκουα για μεθυσμένα μηνύματα τζαι αναρωθκιούμουν πόσο πίννουν τα μηνύματα. Στο τουίττερ έμαθα ότι άμαν ππέσεις στα πατώματα που έρωτα τότε πίννεις τζαι μεθκιάς τζαι στέλλεις μηνύματα που μετανιώνεις μετά. Ε σόρρυ, εν μου έτυχε ποττέ να στείλω βλακώδες μεθυσμένο μήνυμα. Τούτα έστελλα τα πάντα χωρίς να πιω. Έθελεν διαύγεια... Έκαμνα μιαν ώρα να τα γράψω τζαι τρεις μέρες χωρίς φαί τζαι νερό πάνω που το τηλέφωνο ώσπου να απαντήσει ο άλλος. Μετά που χωρισμό εγώ έπιννα για κκέφι, όι για να στείλω μήνυμα.

Που λες, κάποτε εσκέφτηκα, εμένα γιατί εν μου στέλλουν ποττέ μεθυσμένα μηνύματα?

Οξά μιαν φορά έστειλεν μου μεσάνυχτα ένας πρώην να με ρωτήσει αν εμετάνιωσα που με εχώρισε. Αχαχαχα. Τζαι αν θα συμμορφωθώ για να έρτει πίσω. Τζείνο πρέπει να ήταν πολλά μεθυσμένο μήνυμα. Ή μπορεί να ήπιε κάτι άλλο.

Προχωρούμε. Πριν λλίον τζαιρό εθθυμήθηκε με ένας συμπαθητικός νεαρός που εγνώρισα πολλά πριν παντρευτώ τζι έστελλε μου τότε ρομαντικά μηνυματάκια, ετραγουδούσε μου, τεσπα πολλά γλυκός. Εν ζήτημα αν εβρεθήκαμε 4-5 φορές ούλλες τζι ούλλες τότες, εντελώς πλατωνικά, γλυκά, αθώα, ρομαντικά είπα? Μετά επαντρεύτηκε, εχάθηκε που προσώπου γης. Έκαμε τζαι μωρά, όμως ξαφνικά έστειλε μου ευχές για τα γενέθλια μου. Που ούτε ο άντρας μου εν θυμάται πλέον. Επαραξενεύτηκα, απάντησα ευγενικά τζαι έφερα την κουβέντα στα μωρά του. Ξέρεις γιατί έννεν? Γιατί πάντα έχω την απορία, αν οι δεσμευμένοι είναι happily married ή όχι τζαι κάμνουν κουβέντες με άλλες.

(Τούτον πάλε πάει πίσω πολλά πολλά, σε μιαν παλιάν υπόθεση που μου εκολλούσεν ένας παντρεμένος τζι όταν τον ερώτησα γιατί τζι αν εν happily married απάντησε μου "ναι". Τζι έμεινα χάσκωντας εγώ γιατί δεν εμπορούσα τότε να μπω στη λογική του γιατί με θέλει. Μετά εκατάλαβα. Ενόμιζα ότι ούλλοι οι άντρες που μου κολλούσαν ερωτεύκουνταν με. Μάνα μου με ρε, τωρά που το σκέφτουμαι, τί καλό αθώο μωρό που ήμουν).

Τζαι πάμε πίσω στο ρομαντικό νεαρό. Που δεν ήταν σαν οποιονδήποτε άλλο είχα γνωρίσει διότι δεν είχε κάμει καμιάν άλλη κίνηση, πιλέ μου να πιάσουμε χεράκια. Τζι εθυμήθηκε με μετά που καμιά δεκαετία, να μου στείλει τραγούδι τζι εγώ να κρατώ τα προσχήματα τζαι να τον ρωτώ για τα μωρά του, να μεν ξεφύγουμε ρε παιδί μου. Αλλά διερωτούμαι γιατί με θυμήθηκε. Δεν θεωρώ ότι έκαμα ποττέ σε κάποιον τόσην εντύπωση. Ντάξει, κολλήματα έχω τζι εγώ κατά καιρούς, θυμούμαι τζι εγώ καταστάσεις αλλά δεν στέλλω ευχές. Τζαι εννοείται δεν επιδιώκω συνάντηση με το συγκεκριμένο. Για να μεν με απομυθοποιήσει βεβαίως βεβαίως. Πώς να το κάμουμε, ήμουν η μισή τότε τζαι ατσαλάκωτη.

Τζαι για να επανέλθουμε στο θέμα μας, τα πιο πάνω δεν θεωρούνται μεθυσμένα μηνύματα. Ούτε stalking.

Αν όμως σε πιάνουν τηλέφωνο που το εξωτερικό μαύρα μεσάνυχτα? Κάθε 2-3 μήνες? Τζαι δεν απαντάς εσύ ούτε πιάννεις πίσω αλλά πάει ο νους σου σε έναν άλλο που εμιλούσετε επίσης προ δεκαετίας τζαι εθυμήθηκε σε προ πενταετίας τζι είπες του ότι επαντρεύτηκες πλέον τζαι έσιεις τζαι μωρά τζαι δεν έσιετε κάτι να πείτε τζι επιμένει να μιλήσετε? Τότε πάει ο νους σου σε καταστάσεις που θωρείς στην τηλεόραση τζαι κατατάσσονται στο stalking (?). Τζαι μάλλον είσαι υπερβολική. Τζαι δεν υπάρχουν φαντάσματα όπως εξηγώ του γιου μου. Αλλά αν υπάρχουν?

Το αφήνω εδώ να πλανιέται, όπως το φάντασμα. Σε κάποια φάση θα το σβήσω. Εκτός αν έσιει τζι άλλα μεταμεσονύχτια τηλεφωνήματα, οπότε θα χρειαστώ να μου προτείνεις ντετέκτιβ ή ghostbuster.

...Στω.

ps. πες μου για τα δικά σου μεθυσμένα μηνύματα, σταλθέντα ή παραληφθέντα, να μεν νιώθω μόνη μου.

PS2. ΟΙ STALKERS ΠΑΡΑΚΑΛΟΎΝΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΟΎΝ ΕΔΏ ΚΑΙ ΤΏΡΑ. 

είμαι τζι απορώ στα σοβαρά

Είμαι η μάμα που μια φορά το μήνα θα ξιχάσω τη τσάντα του μωρού στο σπίτι.
Τζαι μιαν άλλη φορά το μήνα θα ξιχάσω να πάρω τα σεντόνια του για το μεσημεριανό ύπνο στο σχολείο. Τζαι κάθε πρωί θα βουρώ να δω αν έχω δύο φρούτα να του βάλω γιατί δεν σώννω να κοιτάξω που τη νύχτα.  Έσιει τζαι κούννες. Εν μετρούν για φρούτα? Πώς θα με πάρουν σοβαρά οι δασκάλες απορώ.

Είμαι η μάμα που θυμώνω στο άψε σβήσε τζαι καλμάρω επίσης στο άψε σβήσε λόγω τύψεων. Πώς θα με πάρουν σοβαρά τα μωρά μου απορώ τζι εγώ.

Είμαι η μάμα που τεζάρω στο σπίτι το απόγευμα τζι εν σώννω να παίξω μαζίν τους αλλά τη νύχτα θα πηδούμε πάνω στο κρεββάτι την ώρα του ύπνου.

Είμαι η μάμα η "οργανωμένη" (θα πάρω 5 τσέντες ρουχα φαγιά για τη θάλασσα) αλλά θα ξιχάσω το νερό/μπουκάλες/σίκλες για να ξεπλύνω τα μωρά τζαι σακούλια για τα πανιά.

Είμαι η μάμα που θα πάθει υστερία μόλις δει να σιωνωστεί το γάλα χαμαί αλλά το σπίτι θαν πάντα πούκουππα - παιγνίδια ρούχα παντού. Πώς να με πάρουν σοβαρά ο άντρας τζαι τα μωρά μου.

Είμαι η γυναίκα που θα κλείσω ραντεβού του άντρα μου να πιούμε κανένα κρασί για μόλις τζοιμηθούν τα μωρά αλλά τελικά θα ποτζοιμηθώ μαζίν τους. Δύο συνεχόμενες νύχτες.

Είμαι η γυναίκα που θα κάμω σάντουιτς το πρωί για το σύζυγο αλλά θα ξιχάσω να του το δώσω να το πάρει δουλειά. Πώς να με πάρει στα σοβαρά απορώ.

Είμαι η γυναίκα που θα γραφτώ γυμναστήριο για τρεις μήνες τζαι θα πάω μόνο μια φορά. Τζαι θα το ξανακάμω μόλις περάσουν οι τρεις μήνες. Πώς να με πάρει σοβαρά ο περσοναλ τρέινερ απορώ. Αχαχα. Ο ποιος? Εγέλασα τζι εγώ.

Είμαι η γυναίκα που θα ανοίξω τα μμάθκια του άντρα μου (θα του πω ότι τον εγούσταρε κάποια ή ότι επάshυνα) τζαι μετά θα βουρώ να τα διαψεύσω.

Είμαι η γυναίκα που όταν ενοχληθώ για κάτι θα παραπονιούμαι τζαι θα ανεβάζω τους τόνους όσο δεν μου αντιμιλά ο άλλος. Γιατί μόνον έτσι θα σιωπήσω. Τζαι απορώ γιατί δεν νευριάζει τζαι γίνουμαι μόνη μου ρεζίλι.

Είμαι η γυναίκα που θα ποτζοιμηθώ τζαι θα ξιχάσω να βάλω το φαί στο ψυγείο αλλά θα σηκωθώ στις 3 τα χαράματα για να τελειώσω το artistic project μου.

Σάννα τζαι κάτι πάει λάθος? Σάννα τζαι θέλω λλίον σουζούλισμα να φέρω τα μίλια μου? Σάννα. Σάναμαμπιτς, αμ γκόνα μπακ του ιτάλια

ΦουέΓΚο?

1. Μόνον εμένα επαραξένεψε η προφορά της λέξης Φουέγο που την Ελένη μας?

Φουέγο μάνα μου, ουχί ΦουέΓΚο. Εφακκούσεν άshημα κατά την άποψη μου.

Έχω τουλάχιστον 5 ισπανομαθείς που συμφωνούν μαζί μου:

https://forvo.com/word/fuego/


2. Ελυπήθηκα την Τερζή που ελυπήθηκε τζαι όπως λαλεί τζι ο παίχτης, "δεν πειράζει, μην ανησυχείς, θα νικήσεις την άλλη φορά!" Έθελεν η Ελλάδα να κάμει οικονομία, στροφή στην ποιότητα και εντύπωση. Έκαμε 2 στα τρία. Εν πολλά ταλαντούχα όμως, ξέρει το τζαι κλαίει? Πέτε της να μεν τα βάψει μαύρα. Ελπίζω να μεν την στιγματίσει η γιουροβιζιον όπως την Ελπίδα τζαι τον Ρακιντζή. Ελλαδάρα, άλλη φορά αν δεν θα στείλεις χορευτικό, στείλε κάτι σε στυλ "'Ανοιξη" της Βόσσου να τους ταράξει τα αυτιά! Τζαι κάμε έναν έλεος, δώσε καμιά μπακίρα αν θέλεις καλή θέση.

3. Η Ισραηλίτισσα εφοϊτσιασε με. Με τις εκφράσεις, τα τικς τζαι την εκκεντρικότητα της. Τουλάχιστον (εντομο)Απωθητικό το τραγούδι του Ισραήλ. Φκάλλει μου πολλύν κόμπλεξ η επιλογή τους φέτος(?).

4. Τα άλλα εν τα είδα. Μόνο τούτα τα τρία είδα εχτές στο γιου τουμπ για να έχω άποψη ιμίsh. Τζαι μάλιστα όι μέχρι το τέλος, εβαρέθηκα τα τζαι τα τρία.  Αχ, πούντον Καλλίρη, την Γαρμπή, τον Johnny Logan!!



Κάμνει ακόμα κόρτε της postbabylon στα εξωτερικά? Εν τζι εξίχασα!

δικαιώματα

ο παίχτης μου

κοσμάρα

As tiiiime, goes byyyyy, my darling, i'm hungry for your love

Τζαι μετά κάμνεις το google για να δεις ότι καμιά σχέση με το original τραγούδι!

Oh well! Γενικά, στην κοσμάρα μου έτσι τζι αλλιώς.

Πόσες φορές εσκέφτηκα ολόκληρο ποστ, πόσες φορές είπα τούτο εν post material, για να πω μετά δε βαριέ, ή να πάω σπίτι τζαι να ππέσω που τες 9 με τα μωρά... Τόσο τέζα που απλά λειτουργώ μηχανικά πλέον, με το που μπαίνω σπίτι ξεκινώ φαϊ μου για να προλάβω, φαί των μωρών, μπάνιο τους, ντύσιμο τους, φάρμακα τους, γάλα τους, ύπνο τους, τζι ύπνος μου. Κάποια στιγμή προηγουμένως θα προλάβω να πάω τουαλέτα, τζαι να βάλω πυζιάμες. Το ότι αλλάζω ρούχα στις 9 εν καλόν υποθέτω, γιατί δεν με θωρεί αναμαλλιασμένη τζαι ντυμένη όπως τον Ερκολ ο άντρας μου, παρά μόνο για λίγα λεπτά το πρωί πριν σαστώ πάλε για τη δουλειά. Το ότι ο άντρας μου εν μαζί μου ακόμα, είναι άξιον απορίας. Εννοώ, εμάς εν στη φύση μας να είμαστε μάνες, νοικοτζυρές (λέμε τώρα), να τα βουρούμεν ούλλα. Νομίζω δέννεν στη φύση των αντρών ναν κλεισμένοι σπίτι με μωρά ή να κάμνουν δουλειές. Κάπου νιώθω ότι εν με το ζόρι που κάμνουν ότι κάμνουν, ή έστω, άμαν έχουν καλή διάθεση. Άαααρα, ο ρόλος μας σε σχέση με τους συζύγους, μετά που έρκουνται τα μωρά είναι να τους έχουμε σε καλή διάθεση. Για να βοηθούν λλίον, να μεν φωνάζουμε, να μεν είμαστε δρακούνες τζαι να είμαστε ούλλοι χάππι.

Εσκέφτηκα που λες ένα θεικό ποστ για το γυμναστήριο, επήα ξανά μετά που μήνες, επήα θκυο φορές τζαι τζείνον ήταν, τωρά έσιει ένα μήνα να πάω πάλε. Θυμούμαι ότι εφκήκα στο δρόμο τζι ερουφούσα την τζοιλιά μου, εκ δεξιών κι εξ ευωνύμων δύο μαντράχαλοι γυμνασμένοι, να αυξάνουν συνέχεια την ταχύτητα, να αυξάνω τζι εγώ, να δρώννω, να αρκέφκω να φκάλλω ανά λεπτό σιάρπα, φόρμα, φανέλα μακρομάνικη, έδωσα ρεσιτάλ... Αλλά ευτυχώς ή δυστυχώς μονον εγώ τα εσκέφτουμουν τούτα, οι μαντράχαλοι εθωρούσαν τη φάτσα τους στο γυαλί απέναντι. Τούτον εν το καλό με τα μιξ γυμναστήρια. Οι άντρες τζειμέσα εν τους εαυτούς τους που θωρούν, σε αντίθεση με τα all ladies που σε θωρούν ούλλες (μαζί με τις γυμνάστριες) τζαι περιεργάζουνται σε. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζω. Κοσμάρα μου.

Επίσης. ήθελα να σας πω για τούντο #metoo. Το ότι κάποιοι βλέπουν το δύσπιστα ενοχλεί με αφάνταστα. Θεωρώ το αδιανόητο να μεν πιστεύκεις κάποιαν που φκαίννει μετά που τζαιρό να πει τί επέρασε. Για να φκει πάει να πει ότι εξειsheίλισε. Τζι ότι ήβρεν επιτέλους μιαν ευκαιρία, μιαν ανοικτή πόρτα, κάποιον να το πει τζαι να την πιστέψει, να μεν την κρίνει (το γνωστό"έθελεν τα τζι έπαθεν τα"). Για τζείνους τους λλίους που το κάμνουν απλά για εντυπώσεις είτε για να βλάψουν κάποιον δεν έχω λόγια, εν άξιοι της τύχης τους τζαι παίρνουν τζείνους που πραγματικά υποφέραν στο λαιμό τους. Όπως η υπόθεση με την Έλενα. Μπάζει νερά θα σου πει κάποιος. Εγώ που την πρώτη στιγμή επίστεψα την κοπέλα. Εσύ που λαλείς ότι δεν έγινε, μεν μιλήσεις καλλύττερα. Σεβάστου ότι για να πει κάτι η κοπέλα σημαίνει ότι επέρασε πολλά. Είτε επειδή πραγματικά έγινε είτε επειδή επέρασε ένα δράμα από άλλους για να πει έτσι πράματα. Το ότι δεν υπήρξαν μάρτυρες, πάλε δεν σημαίνει ότι δεν έγινε. Σε έτσι περιπτώσεις συνήθως δεν έσιει μάρτυρες. Ο άλλος εν θα το κάμει αν τον παρακολουθούν, Εν πολλά προσεκτικοί οι θύτες.  Έχω τόσα πολλά να πω, αν δεν το ζήσεις σε κάποια μορφή του εν μπορείς να εκφέρεις έντονη άποψη.

Θέλει πολλήν διάκριση, θέλει να καταρτιστούν οι κυβερνητικές υπηρεσίες κατάλληλα, να έσιει σωστά άτομα δίπλα που μωρά, θέλει να γίνει κάποιο πρόγραμμα, θέλει να θέλεις για να το κάμεις, όι απλά να κλείουμεν τρύπες. Θέλουμεν να σάσουμεν τα πράματα? Για να μεν πω ότι οι ποινές για παιδεραστές τζαι βιαστές εν απαράδεκτες. Μόλις φκουν θα ξανακάμουν τα ίδια τζαι χειρότερα.

Ένα μωρό πρέπει να έσιει στήριξη, να ξέρει ότι θα το πιστέψουν, να ξέρει ότι δεν φταίει, να έσιει αυτοπεποίθηση τζαι θέληση, να ξέρει ότι πρέπει να σταματούν έτσι συμπεριφορές. Αν λείπει έστω ένα που τούτα μάλλον δεν θα πει κάτι.

Εις άλλα νέα άκουσα ότι αρκετοί Κύπριοι γοράζουν κονσέρβες, "προετοιμάζουνται" για τα χειρότερα, με τούτα ούλλα που συμβαίνουν γυρόν μας. Εγώ πάλε σκέφτουμαι αν θα κτίσουμε σπίτι, εν μας χωρεί η τρύπα μας. Να μπω σε δάνειο? Είμαι πολλά αισιόδοξη? Έννα κουρέψουν τζαι το συνεργατισμό, να μεταφέρω τα σεντς μου στις τράπεζες? Οι οποίες διαμηνύουν ότι είναι αξιόπιστες πάλε? Πέτε μου υπεύθυνα τί ξέρετε!

Εκαταλάβετε ότι γράφω ότι μου εκατέβηκε, απλά είσιεν τζαιρό να γράψω τζι εφκήκαν μου τούτα. Α, η Ιβάνα εν έγκυος. Έτσι, να δει το νόστο! Τζαι δώστου αναγούλες, εμετούς, εγώ δεν είχα τίποτε που τούτα ευτυχώς... Ακόμα εν μοντελάκι βέβαια αλλά θα την δω σε 3-4 μήνες που εγώ θα είμαι σάιζ 10 τζαι τζέινη 80! Αφού θα ξαναπάω γυμναστήριο σήμερα! Δεν επαντρέφτηκε όι, εν μοτέρνα είπε, θα κάμει γάμο τζαι βάφτιση μαζί αν της καϊλίσει ο παπάς του μωρού, ο Νάσος Αγγελόπουλος.