ότι μου έρτει

Έτσι για να ξέρεις, τζαμαί που λες ότι αποκλείεται να εξελιχθούν έτσι τα πράματα τζαι σε κάποια χρόνια εγώ να είμαι... " μεν το πεις. Πάρ 'το πίσω τζαι να ξέρεις ότι τίποτε δεν είναι προδιαγεγραμμένο. Κάποια πράματα πάνω σου που σε απελπίζουν τζαι σκέφτεσαι ότι εκουράσαν σε τόσο πολλά τζαι δεν σε αντέχεις, κάποτε μπορεί να κοπούν μασιαίρι. Όι που σένα, που τις συνθήκες που θα διαμορφωθούν πιο μετά, που τον Θεόν αν θέλεις. Γιατί εσύ απλά δεν εμπορούσες να κόψεις. Κάποιος σε φροντίζει.

Που την άλλη, κάποια κουσούρκα εν θα φύουν ποττέ, οπότε απλά προσπάθα τζαι μπορεί να γίνει λλίον καλλύττερη η κατάσταση. Τουλάχιστον να γίνουνται πιο αραιά. Τζαι να σκέφτεσαι, μακάρι ναν τούτα - θα το παλέψω. 

Να είσαστε τόσο διαφορετικοί τζαι να προσπαθείς να πείσεις ότι έννεν απαραίτητα κακό τούτο. Ότι εν φυσικό να υπάρχουν διαστάσεις απόψεων, ακόμα τζαι για σοβαρά θέματα, φτάνει να το πάρετε απόφαση ότι θα κάμει ο καθένας τα δικά του, χωρίς να μπαίνει στο μάτι του άλλου. Έννεν εύκολη η συνύπαρξη αλλά εν ακόμα πιο δύσκολο να χαλάσει η συμφωνία, γιατί το "με ότι αυτό συνεπάγεται" εν πολλά (πιο) κακό. Εξάλλου εν ήρταμεν για να ζούμεν μόνοι, βασιλιάδες, ασυμβίβαστοι τζι αμετανόητοι. Ήρταμεν να συνυπάρξουμε αρμονικά, όσο γίνεται. Ο καθένας να βαδίζει το δρόμο του, όι παράλληλα με τους άλλους αφού οι ζωές μας τέμνονται αλλά να δώσουμε τζαι λλίην χαρά, λλίη βοήθεια καθώς προχωρούμε. Αν δεν το κάμουμε, κάπου αστοχήσαμε. Εν δαμαί που λαλούμε ότι σημασία δεν έσιει ο προορισμός αλλά το πως βαδίζουμε. Διότι στην τελική ο προορισμός θα κριθεί που τον τρόπο που βαδίζουμε. 

Έπεισα τον? Ξέρω τζι εγώ? Ως πάρατζει μάλλον. 

Ξέρεις, εν δύσκολο να ξεκινάς που την αρχή. Άμαν το πάρεις απόφαση βέβαια ότι είσαι στον πάτο, η μόνη εξέλιξη είναι να ανεβείς. Τζαι το μόνο τρομακτικό είναι να μείνεις κάτω. Είσαι κουρασμένος τζαι δεν σώννεις να ξεκινήσεις πάλε, όμως πρέπει, εν κάτι που εξανάκαμες τζαι ξέρεις το καλά. Απλά θα πρέπει να προσπαθήσεις πολλά. Τζαι με διαφορετικά δεδομένα, έσιεις μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας τζαι άτομα που βασίζονται πάνω σου. Όμως έσιεις εμπειρία, γνώσεις, υπομονή τζαι σοφία, ελπίζεις. Τζαι ελπίδα. 

Κάποτε έφκαιννες, έπιννες, εχάννεσουν στες μουσικές ται στα σκοτάδια. Τωρά εν σε παίρνει. Δεν έσιει τζαι νόημα, αφού δεν σε βοηθούσε ιδιαίτερα, μάλλον χειρότερα εγίνεσουν. Γιατί έξω χάνεται η ελπίδα, με το που ξαναμπαίνεις μόνος σου σπίτι. Τωρά έσιεις ελπίδα είπαμε. Τζαι κόσμο που σε αγαπά, εν τζαμαί τζαι δείχνει το. 

Δεν έσιει σκοτάδια τωρά, εμεγάλωσες, τα δράματα εν για τους νεαρούς, σκέφτεσαι. Που έχουν ζωή μπροστά τους να σηκωθούν τζαι να παλέψουν. Εσύ είσαι ήδη στη μετά - πάτο εποχή που πρέπει συνέχεια να παλεύκεις για ούλλους. Εν πιο εύκολο, αλήθκεια. Μόνο τζαι μόνο που δεν έσιεις χρόνο να σκεφτείς τζαι να μιζεριάσεις, που γυρέφκεις λλίην ώρα να τζοιμηθείς, εν θα χαθείς. Μόνο πρόσεχε να μεν σε φάει η ρουτίνα. Γιατί ο αγώνας συνεχίζεται, πάντα, αλλάζει μορφή αλλά υφίσταται. 

Μικρές ανάσες βρίσκε, να γελάς, να προσεύχεσαι, να αγκαλιάζεις. Τούτα εν τα φάρμακα, σε μικρές δόσεις κρατούν σε στη ζωή, σε μεγάλες κάμνουν θαύματα. 

Άτε γιατί εμπούχτισα με τις βλακείες της tv, του κόσμου τζαι του κάθε νάρκισσου. Εγώ ήμουν δαμαί πολλά πριν που σένα. Φτάσε στα χρόνια μου τζαι ξαναμιλούμε. Εν είμαι πολλά περήφανη για εμένα, αλλά προσπαθώ να πατώ χαμαί. Δοκίμασ' το. Τα λέμε. Πάω να με έβρω. 




όνειρα πισκόττα οίκτου

Καλή χρονιά και πολλές καλές χρονιές να έχουμε όλοι!! Για κάποιο εκνευριστικό λόγο δεν μπορώ να σχολιάσω στο προηγιούμενο ποστ τζαι να ε...