όνειρα πισκόττα οίκτου

Καλή χρονιά και πολλές καλές χρονιές να έχουμε όλοι!!
Για κάποιο εκνευριστικό λόγο δεν μπορώ να σχολιάσω στο προηγιούμενο ποστ τζαι να εκφράσω τη χαρά μου για τα σχόλια των αγαπημένων Θεοπέμπτου και Ρίτσας!! Εχάρηκα πολλά είπα? Ρίτσα έλα πίσωωωωωω

Ένιξέρω για εσάς αλλά για εμένα λειτουργεί τζαι σαν ψυχοθεραπεία τούτο το βλογ τζαι δεν θέλω να το κλείσω ακόμα.

Ας πούμεν εψές είδα ένα ηλίθιο όνειρο, κλασικά, ένα νεκάτωμα που τα παλιά τζι ενευρίασα. Γιατί δεν σκέφτουμαι καν τζείνες τις καταστάσεις τζαι τούτος που κάμνει τα όνειρα έσιει σοβαρά issues.  Γιατί εγώ σίγουρα δεν έχω. Εν ένας νεκατώστρας που μεινείσκει μες το νου μου τζαι μόλις τζοιμηθώ πιάνει το τιμόνι, πάει αννοίει συρτάρια σκέψεων που εγώ είχα πολλά καλά συσταρισμένα, χωσμένα τζαι αρκέφκει να φκάλλει έξω φωτογραφίες, κουβέντες τζαι λοιπές πελλάρες. Τζι ύστερα κάθεται κολλά τα μαζί τζαι κάμνει μιαν ιστορία τζαι νομίζει ότι έκαμεν την τζαι καλή θέμας! Ο άσχετος βάλλει ότι να' ναι, η ιστορία του δεν έσιει συνοχή, πετάσσεται που τον έναν τόπο στον άλλο ανεξήγητα, βάλλει άσχετα άτομα μαζί τζαι βάλλει με μέσα να είμαι όπου πάει ο άνεμος πάω.... Εν έχω βούληση τζειμέσα, πάω με την ιστορία. Πάλε καλά που αντιστάθηκα στο πισκόττο του γιατί όχι κύριε, εν θα με βάλεις εμένα μέσα σε μιαν ιστορία ανεκπλήρωτου έρωτα που να θέλει να μου τζεράσει πισκόττο οίκτου. Ούλλα τζι ούλλα, πισκόττα τρώω εγώ όποτε θέλω τζαι σιαίρουμαι τα τζιόλας! 

Τούτος ο ονειροπαίχτης κάποτε εδωσεν μου πολλές χαρές, έβαλε με να χορέφκω με τον Άντονυ της Κάντυ, εκέρδισε μου τον Κέρμιτ που την Πίγκυ τζι ας έφαα αξινόστραφην γουρουνίσια κλωτσιά, έβαλε με με κούκλους τζαι να τρώω φαγιά που ετρέχαν τα σάλια μου σαν ετζοιμούμουν. Έσυρε με τζαι που έναν πύργο κάτω κάμποσες φορές αλλά το προσπερνώ, προφανώς κάμνει το σε πολλούς τούτο, εν το κόλπο του άμαν έσιει νεύρα.

Το πρόβλημα είναι ότι εγώ σχεδόν πάντα θυμούμαι τα όνειρα μου τζι εν έντονο το συναίσθημα που είχα μέσα στο όνειρο, ξυπνώ τζαι πάντα σκέφτουμαι μα γιατί τωρά είδα τούντα πράματα. Νευριάζω πρωίν πρωί ρε παιδί μου, τζαι πως να αλλάξω να ντύσω μωρά να κάμω σάντουιτς να ετοιμάσω τσέντες να ντυθώ τζαι να πάω τζαι δουλειά στην ώρα μου. Γιατί όλα είναι αλληλένδετα. Τζαι πεινώ τζαι νευριάζω που θωρώ πισκόττα μπροστά μου.

Εκατέστρεψε μου τα πισκόττα ο ανεκδιήγητος! 

Τζαι προφανώς έχω πιο σημαντικά πράματα να πω δαμαί αλλά να βάλω τον ονειροπαίχτη πρώτα στη θέση του να μεν με σαντανώνει. Γιατί προσπαθώ να προλάβω το παρόν τζαι δεν το φτάνω. Κάμνω κάτι σπασπωδικές κινήσεις μέσα μέσα τζαι συγυρίζω το σπίτι, παίζω με τα μωρά, πίνω έναν κρασί με το Δώρο τζαι εξαναγράφτηκα γυμναστήριο. Να προσθέσω ότι ο νέος χρόνος ήβρε μας με χαλασμένο αυτοκίνητο, ψυγείο, τζαι προχτές έσπασε η σωλήνα της αποχέτευσης. Αυτό σημαίνει όχι μπάνιο, όχι τουαλέτα ή νιπτήρα τζαι αντιλαμβάνεσαι την έκταση των νεύρων τζαι της απόγνωσης. Όχι δεν έβαλα δύο κιλά αγαπητή γυμνάστρια. Εν πάω τουαλέτα λέμε. 

Τουλάχιστον έκοψα τα πισκόττα.

Ιβάνα καρφώνει Neerie

Ακόμα ένας χρόνος φτάνει στο τέλος του και neerie δεν έχει καταφέρει να βάλει τις δουλειές της σε τάξη για να γράψει ένα ποστ. Για να γράψει το τελευταίο ποστ της χρονιάς να έχει να θυμάται τί είχε, τί έκανε, κυρίως τί δεν έκανε. 

Ιβάνα θα καρφώσει τώρα neerie. 

Neerie δεν έκανε γυμναστική ούτε δίαιτα ούτε έχασε βάρος που έλεγε. Δεν έγινε πιο σοφή, δεν έγινε πιο υπομονετική, μάλλον φωνάζει περισσότερο και σε λίγα χρόνια θα φάει ξύλο από τα παιδιά της. Θα γίνουν νευρικά σαν αυτή και δεν θα ηρεμούν με αγκαλιές. Σίγουρα όχι τις δικές της. Της το λέω και δεν ακούει. Πάλι φωνάζει. 

Neerie δεν έβαζε τις κρέμες του προσώπου και δέρματος που της αγόρασε Ιβάνα και τώρα δείχνει 20 χρόνια πιο μεγάλη από Ιβάνα. Ευτυχώς δεν κυκλοφορούμε μαζί να νιώθει άσχημα. Neerie πάει μόνο στους φίλους που πάει ο Δώρος με τη Neerie γιατί ο Δώρος δεν θέλει να πηγαίνει στους 4598 κουμπάρους της neerie κάθε λίγο. Και έχει να δει τους βαφτιστικούς της από πέρσι. Κακή νονά neerie. Δεν θέλει να κυκλοφορεί σαν σίγκολ μάδερ λέει. Ιβάνα είπε σε Neerie να πηγαίνουν μαζί αλλά neerie δεν θέλει, θέλει να είναι αγαπημένη και να φαίνονται αγαπημένοι με Δώρο. Και πηγαίνουν μόνο εκδρομές στα βουνά. Και δεν θέλουν Ιβάνα μαζί τους γιατί γκρινιάζω λένε. Επειδή Ιβάνα βαριέται εύκολα και ζαλίζεται στις στροφές και είναι και πιο όμορφη. 

Neerie δεν άλλαξε καναπέ που είναι σπασμένος και γέρνει στη μια πλευρά σαν Πίζα. Δεν πέταξε χίλια πράγματα στην αποθήκη που γεμίζουν τον τόπο και δεν έχει που να βάλει ρούχα και τα αφήνει στον άλλο καναπέ και δεν μπορεί να κάτσει κανείς εκεί. Και δεν έδωσε και ρούχα πολλά που είναι μικρά στα αγόρια της γιατί είπε θα τα έδινε σε Ιβάνα όταν κάνει παιδί. 

Ιβάνα όμως δεν έκανε παιδί. Το έχασε στο 2 μήνα και λυπήθηκε. Όμως τώρα neerie μπορεί να δώσει τα ρούχα και το παιδικό μπάνιο και κρεβάτι και πολλά αρκουδάκια σε άλλα παιδάκια μικρά που δεν έχουν. Ιβάνα θα πάει μια μέρα να κάνει εκκαθάριση και θα ρίχνει από το μπαλκόνι κάτω μέσα στο σκιπ. Που να βρει Ιβάνα σκιπ?

Neerie δεν έκανε παράσταση της ζωής της ακόμα. Νομίζει είναι μικρούλα και έχει ακόμα καιρό. Θέλει να πάει σε flash mob οπως τους παλιούς καλούς καιρούς λέει αλλά δεν έχει κόσμο που να θέλει να χορέψει στους δρόμους λέει. Και ο Θεοπέμπτου δεν θα φέρει κόσμο και κάμερα όπως παλιά λέει. Αλήθεια δεν έχει άλλους που θέλουν να χορέψουν στους δρόμους? 

Neerie δεν έκτισε νέο σπίτι, δεν αγόρασε, δεν έψαξε καν. Και τρελαίνονται όλοι τους μέσα στο 2Χ2. Δεν άλλαξε προβληματικό αυτοκίνητο που μισές μέρες του χρόνου δεν δουλεύει. 

Και δεν πήγε σε ταξίδι που έκλειδε και πλήρωσε και έφτασε μέχρι το αεροδρόμιο. Γιατί δεν ήθελε να αφήσει τα Δωράκια πίσω. Αυτή δεν ήταν έτοιμη να τα αφήσει και να πάει. Ιβάνα της είπε ότι είναι χαζή. Μετά της είπε συγγνώμη, δεν κάνει να λέμε άτακτες λέξεις μπροστά στα μωρά. 

Και βασικά όλα αυτά δεν έκανε neerie και μια χρονιά πήγε χαμένη. Θα μπορούσε να είχε κάνει τόσα πολλά. Όμως τουλάχιστον κοιμήθηκε περισσότερο από πέρσι. Κι αυτό για τα νεύρα της και τους γύρω της είναι καλό.

Ιβάνα αγαπά neerie και εύχεται ηρεμία, υγεία, δύναμη. 

Ιβάνα αγαπά όλο τον κόσμο, εύχεται σε όλους, όμορφους ή όχι, ευτυχία. Σε όλα τα παιδάκια κυρίως και σε όλους που ταλαιπωρούνται. Σε όσους ταλαιπωρούν, εύχεται να ηρεμήσουν μέσα τους για να αφήσουν τον κόσμο ήσυχο. 

Ιβάνα πάει να ετοιμαστεί να λάμψει τώρα για το αποψινό ρεβεγιόν. Να θυμάστε κοπέλες, απόψε μην βάλετε καλσόν στο χρώμα του ποδιού, μην βάλετε παγιέτα πάνω παγιέτα κάτω και μην φορέσετε παλτό πιο μακρύ από το φόρεμά σας. 

Καλά να περάσουμε όλοι και μακάρι το 2019 να έρθει καλά και να βγει καλύτερα. 






ότι μου έρτει

Έτσι για να ξέρεις, τζαμαί που λες ότι αποκλείεται να εξελιχθούν έτσι τα πράματα τζαι σε κάποια χρόνια εγώ να είμαι... " μεν το πεις. Πάρ 'το πίσω τζαι να ξέρεις ότι τίποτε δεν είναι προδιαγεγραμμένο. Κάποια πράματα πάνω σου που σε απελπίζουν τζαι σκέφτεσαι ότι εκουράσαν σε τόσο πολλά τζαι δεν σε αντέχεις, κάποτε μπορεί να κοπούν μασιαίρι. Όι που σένα, που τις συνθήκες που θα διαμορφωθούν πιο μετά, που τον Θεόν αν θέλεις. Γιατί εσύ απλά δεν εμπορούσες να κόψεις. Κάποιος σε φροντίζει.

Που την άλλη, κάποια κουσούρκα εν θα φύουν ποττέ, οπότε απλά προσπάθα τζαι μπορεί να γίνει λλίον καλλύττερη η κατάσταση. Τουλάχιστον να γίνουνται πιο αραιά. Τζαι να σκέφτεσαι, μακάρι ναν τούτα - θα το παλέψω. 

Να είσαστε τόσο διαφορετικοί τζαι να προσπαθείς να πείσεις ότι έννεν απαραίτητα κακό τούτο. Ότι εν φυσικό να υπάρχουν διαστάσεις απόψεων, ακόμα τζαι για σοβαρά θέματα, φτάνει να το πάρετε απόφαση ότι θα κάμει ο καθένας τα δικά του, χωρίς να μπαίνει στο μάτι του άλλου. Έννεν εύκολη η συνύπαρξη αλλά εν ακόμα πιο δύσκολο να χαλάσει η συμφωνία, γιατί το "με ότι αυτό συνεπάγεται" εν πολλά (πιο) κακό. Εξάλλου εν ήρταμεν για να ζούμεν μόνοι, βασιλιάδες, ασυμβίβαστοι τζι αμετανόητοι. Ήρταμεν να συνυπάρξουμε αρμονικά, όσο γίνεται. Ο καθένας να βαδίζει το δρόμο του, όι παράλληλα με τους άλλους αφού οι ζωές μας τέμνονται αλλά να δώσουμε τζαι λλίην χαρά, λλίη βοήθεια καθώς προχωρούμε. Αν δεν το κάμουμε, κάπου αστοχήσαμε. Εν δαμαί που λαλούμε ότι σημασία δεν έσιει ο προορισμός αλλά το πως βαδίζουμε. Διότι στην τελική ο προορισμός θα κριθεί που τον τρόπο που βαδίζουμε. 

Έπεισα τον? Ξέρω τζι εγώ? Ως πάρατζει μάλλον. 

Ξέρεις, εν δύσκολο να ξεκινάς που την αρχή. Άμαν το πάρεις απόφαση βέβαια ότι είσαι στον πάτο, η μόνη εξέλιξη είναι να ανεβείς. Τζαι το μόνο τρομακτικό είναι να μείνεις κάτω. Είσαι κουρασμένος τζαι δεν σώννεις να ξεκινήσεις πάλε, όμως πρέπει, εν κάτι που εξανάκαμες τζαι ξέρεις το καλά. Απλά θα πρέπει να προσπαθήσεις πολλά. Τζαι με διαφορετικά δεδομένα, έσιεις μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας τζαι άτομα που βασίζονται πάνω σου. Όμως έσιεις εμπειρία, γνώσεις, υπομονή τζαι σοφία, ελπίζεις. Τζαι ελπίδα. 

Κάποτε έφκαιννες, έπιννες, εχάννεσουν στες μουσικές ται στα σκοτάδια. Τωρά εν σε παίρνει. Δεν έσιει τζαι νόημα, αφού δεν σε βοηθούσε ιδιαίτερα, μάλλον χειρότερα εγίνεσουν. Γιατί έξω χάνεται η ελπίδα, με το που ξαναμπαίνεις μόνος σου σπίτι. Τωρά έσιεις ελπίδα είπαμε. Τζαι κόσμο που σε αγαπά, εν τζαμαί τζαι δείχνει το. 

Δεν έσιει σκοτάδια τωρά, εμεγάλωσες, τα δράματα εν για τους νεαρούς, σκέφτεσαι. Που έχουν ζωή μπροστά τους να σηκωθούν τζαι να παλέψουν. Εσύ είσαι ήδη στη μετά - πάτο εποχή που πρέπει συνέχεια να παλεύκεις για ούλλους. Εν πιο εύκολο, αλήθκεια. Μόνο τζαι μόνο που δεν έσιεις χρόνο να σκεφτείς τζαι να μιζεριάσεις, που γυρέφκεις λλίην ώρα να τζοιμηθείς, εν θα χαθείς. Μόνο πρόσεχε να μεν σε φάει η ρουτίνα. Γιατί ο αγώνας συνεχίζεται, πάντα, αλλάζει μορφή αλλά υφίσταται. 

Μικρές ανάσες βρίσκε, να γελάς, να προσεύχεσαι, να αγκαλιάζεις. Τούτα εν τα φάρμακα, σε μικρές δόσεις κρατούν σε στη ζωή, σε μεγάλες κάμνουν θαύματα. 

Άτε γιατί εμπούχτισα με τις βλακείες της tv, του κόσμου τζαι του κάθε νάρκισσου. Εγώ ήμουν δαμαί πολλά πριν που σένα. Φτάσε στα χρόνια μου τζαι ξαναμιλούμε. Εν είμαι πολλά περήφανη για εμένα, αλλά προσπαθώ να πατώ χαμαί. Δοκίμασ' το. Τα λέμε. Πάω να με έβρω. 




Όλα ή τίποτα


"'Εννα βρέξουν λλίον τα πόθκια τους" ΔΕΝ ΕΣΙΕΙ ΕΤΣΙ ΠΡΑΜΑ! 
Όταν πάεις σε παραθαλάσσια καφετέρια με τα μωρά. Πάρε ττόρους, αλλαξιές, πανιά κλπ, πιε καφέ στα πρώτα 5 λεπτά γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να δουν το νερό τα μωρά τζαι να μεν δώκουν μέσα ολόκληροι με τα ρούχα. Ή πάρτο απόφαση ότι θα γίνουν σούππα λούμα ή φύε πριν να δουν το νερό. Ή απλά πάρτους τζαμαί με τα μαγιό. Αλλά καφές γιοκ. Ουφ, απλά μεν πάεις τζαμαί για καφέ. 


"Θέλουν λλίον κόψιμο τα μαλλιά τους" 
bowl-cut
mullet


Όταν θέλεις να τους κόψεις τα μαλλιά γιατί ππέφτουν μες τα μμάθκια τους ΑΛΛΆ έτυχε να ππέσουν να κτυπήσουν στο κεφάλι τζαι να σκεφτείς ευτυχώς που δεν ήταν ψιλοκουρεμένος τζι απορρόφησαν την φατσιάν τα μαλλιά. Τζαι λαλείς του κουρέα να τους κουρέψει μόνο τα πεπέ για να θωρούν τζαι καταλήγεις με ένα μωρό που τη δεκαετία του 80: είτε με mullet είτε με μαλλιά "καπελλάκι". Ελπίζω να μεν με μισήσουν όταν μεγαλώσουν τζαι δουν τις παιδικές φωτογραφίες τους.


"Ήταν value for money NOT"
Πάεις οικογενειακώς σε φτηνό hotel appartment για 2 νύχτες που εθεώρησες ευκαιρία γιατί εσκέφτηκες ότι μόνον έναν ύπνο θα εκάμνετε τζαμαί αλλά ούτε ύπνον μπορείτε να κάμετε που δεν έσιει aircondition παντού, που έσιει πάτωμα-κουζίνα -μπάνιο τζαι έπιπλα πιο μεγάλα που σένα (σε ηλικία λέμε!) τζαι νεκατσιάς να τζίσεις οπουδήποτε τζαι καταλήγεις να κάμνετε παρέα με τα "λιμπουράκια" για να μεν φρικάρουν ΤΖΑΙ τα μωρά τζαι βάλλεις τους να τα παρακολουθούν που "κουβαλούν το φαγητάκι τους στις φωλιές τους (ερμάρκα?) μα τί καλά κι εργατικά ζωυφάκια"!


"Το ΓΕΣΥ θα είναι η λύση". Φοούμαι. Πολλά.
Πιάνεις 2 ώρες άδεια για να πάεις στο Γενικό Νοσοκομείο για μιαν εξέταση αμυγδαλών του μωρού τζαι για να πιάσεις σειρά για εγχείρηση γιατί το μωρό σου κάμνει άπνοιες τη νύχτα. Ο γιατρός θεωρεί σοβαρές τις άπνοιες αλλά λαλούν σου έσιει περιστατικά που καρτερούν να εγχειριστούν που το 2017 τζι έχουν προτεραιότητα! Τζαι ο ιδιώτης θέλει 1000-1500 να σου κάμει έτσι εγχείριση. Α σόρρυ, το θέμα ήταν οι 2 ώρες άδεια. Καρτεράς να σου πουν αν θα γραφτείς γιατί δεν έκλεισες ραντεβού (είπαμεν εν σοβαρό θέμα οι άπνοιες τζι εν μπορείς να καρτεράς ως τον Δεκέμβρη να σου δώσουν ραντεβού) γράφεσαι, καρτεράς να έρτουν οι γιατροί που τα χειρουργεία τους, μετά να δουν τα προγραμματισμένα ραντεβού τους, στο μεταξύ θωρούν τζαι τις σφήνες που μπαίνουν με το μέσο, ζητάς να αλλάξεις γιατρό γιατί ο γιατρός που εγράφτηκες εν φουλ, λαλούν σου εν γίνεται γιατί ο γιατρός σου ξέρει το ιστορικό (παντές τζι εν φιλοσοφία να θκιαβάσει ο οποιοσδήποτε γιατρός το φάκελο του μωρού τζαι να καταλάβει το ιστορικό!) τζαι περνούν οι 2 ώρες, περνούν 4, το μωρό εβαρέθηκε, πεινά, νυστάζει κλαίει αλλά οι μόνοι που ενοχλούνται εν οι υπόλοιποι ασθενείς τζαμαί. Οι γιατροί λαλούν σου περίμενε, κανένας δεν σου είπε που την αρχή ότι έχουν χειρουργεία, ραντεβού τζαι δεν θα προλάβουν να σε δουν, ούτε μετά που τους ρωτάς γιατί πρέπει να πάεις πίσω δουλειά, ότι θα καθυστερήσουν τζι εσύ απλά καρτεράς υπομονετικά με puppy look γιατί την άλλη φορά που έκαμες παράπονο ο γιατρός επικκαρίστηκε τζι έφυε που το ιατρείο του τζι έστειλεν άλλο να σε δει. Τζαι κατά το μεσημέρι που σε αφήκαν τελευταία τζι έχασες ήδη μιας μέρας δουλειά πιάνεις τα ππουρτού σου τζαι πάεις σε ιδιώτη για να σου κάμει 5 λεπτών εξέταση τζαι να του σκάσεις το 50ευρο. Έτσι δουλεύκουν τα δημόσια νοσοκομεία τζαι αλίμονο σου αν ππέσεις στην ανάγκη τους. Οργάνωση μηδέν, ενδιαφέρον μηδενότερο. Είτε θα καρτεράς να τους γινεί το κέφι να σε δουν ή θα πάεις αλλού. Τζαι ο Θεός ξέρει τί θα γίνει με το πολυδιαφημιζόμενο ΓΕΣΥ τζαι αν θα γειάνει ποττέ κανένας τζι ελπίζω να μεν συμβληθούν ούλλοι οι ιδιώτες γιατροί με το ΓΕΣΥ.


"Τωρά που ξεκινά το σχολείο θα ξεκινήσουν οι αρρώστιες" Δούλεψε το στο νου σου καλά να μεν σοκαριστείς που την 1η μέρα. 
Ξεκινά το σχολείο τζαι ο ένας εν ήδη άρρωστος τζαι πίνει αντιβίωση, ο άλλος που πάει σχολείο έρκεται πίσω με πυρετό, κολλά τζαι ο πρώτος πυρετό τζαι φκάλλει τζαι κάτι σπυράκια πάνω του τζαι ακούεις για επιδημία σταφυλόκοκκου στην Αυστραλία τζαι αγχώνεσαι ότι αυτά κάνει η παγκοσμιοποίηση τζαι το κίνημα ενάντια στον εμβολιασμό τζαι βασικά αγχώνεσαι είπα? Γιατί την πρώτη εβδομάδα αρρωστήσαν ήδη τζαι το ψυγείο έσιει έναν πατό κατειλημμένο που τα σιρόπια τζαι τις αντιβιώσεις για τα μωρά. 

Τζαι νιώθω ότι κάμνω κατόρθωμα που καταφέρνω τζαι διώ τους κάθε μέρα στην ώρα τους τα σιρόπια, φάρμακα, κρέμες τους (αντιβίωση, σίδηρο, σιρόπι για το βήχα, για τον πυρετό, κρέμα για το σύγκαμα, κρέμα για τα σπυράκια, sambucol κλπ) 

Τζαι φυσικά ελπίζω να μεν αρρωστήσει τζαι ο σύζυγος γιατί ως γνωστόν οι σύζυγοι είναι τα πιο δύσκολα μωρά, ειδικά όταν αρρωστήσουν.


Τζαι παρεμπιπτόντως αποφάσισα: Τον ένα γιο θα τον στείλω φαρμακοποιό ή γιατρό τζαι τον άλλο μηχανικό αυτοκινήτων.


Αυτά, ως πάρατζει.

... συνέχεια

Η συνάδελφος  εχτές επονούσε λίγο το πόδι της τζι ήταν φουσκωμένο. Επήε γιατρό, ο οποίος της έγραψε δύο μέρες άδεια ασθενείας για να ξεκουράσει το πόδι της. Επέστρεψε γραφείο για καμιά ώρα τζαι είπε θα  εκάθετουν σπίτι την επομένη μάλλον για να ξεκουράσει το πόδι της.

Σήμερα το πρωί δεν έβρισκα ρούχα να βάλω, έπιασα μια φούστα που έσιει πολύ καιρό να βάλω γιατί λαλώ θα λείπει η συνάδελφος τζαι δεν θα παγώσω με τη φούστα στο γραφείο.

Guess what









Τρέμω

Σφίγγω τη μασέλα μου να μεν φακκά

Ο Θεός να την έσιει πάντα έτσι δυνατήγβρμγφξησαγοΙΑΓΗΟΙςΑΌΙΓΞΆΟΣΔΓ/ΩΓΔΩΓΓΗΦΥΤΚ


πώς να μεγαλοποιήσεις

μια βλακεία σε ποστ


Ξέρω ότι δεν είναι του παρόντος τζαι βλακεία μου που ασχολούμαι αλλά εν μπορώ να γράψω κάτι σοβαρό σήμερα.

Φοούμαι τη συνάδελφο μου. Είναι στα πρώτα ήντα της τζαι σε εμμηνόπαυση. Σάννα μην έφτανε όλο αυτό, προφανώς εν την αντέχει τη ζέστη καθόλου. Με αποτέλεσμα να μου βάλλει το αιρκοντίσιο στους 23 (γιατί τούτη είναι η ιδανική θερμοκρασία τζαι όχι οι 18 βαθμοί που το είσιεν, είπαν οι τεχνικοί) τζαι να παγώνω. Όι. Βασικά φορώ μακρομάνικα, ζακέτα τυλιμένη στο λαιμό, μπλετίζουν τα νύσια μου, δεν μπορώ να γράψω που το πόσο παγωμένα εν τα χέρια μου, πονώ το λαιμό μου, πίνω ζεστό καφέ, αψιουρίζομαι, φακκά διακριτικά η μασέλα μου, σφίγγουμαι πέρκι βράσω τζαι καρτερώ να πάει για διάλειμμα για να ανοίξω το παράθυρο να μπει βραστός αέρας ή να ταράξω τα φυλλαράκια του αιρκοντίσιο πάνω ψηλά να μεν μου φακκά ο αέρας του. Τζαι κάμνω την πάπια όταν επιστρέψει που το διάλειμμα τζαι δει ότι το δωμάτιο έννεν παγωμένο.

Είπα της ότι εγώ κρυώνω αλλά προφανώς είμαι παράλογη. Τζαι η τελευταία μου λύση είναι να βάλλω κλατσό τζαι κλειστά παπούτσια τζαι να έρκουμαι με σιάρπα. Αλλά εγώ θα είμαι η παράλογη. Εν τω μεταξύ σπίτι εν πάντα ανοικτά ούλλα τα παράθυρα, τη νύχτα επίσης γιατί πυρώνω τζαι διαφωνούμε με το σύζυγο γιατί λαλεί έννα τους κρυολογήσω.

Ντάξει, είτε εχάλασεν ο θερμοστάτης μου τζαι κάμνει ότι θέλει μέρα νύχτα είτε κάτι άλλο. Δεν ξέρω τί άλλο.

Εν τω μεταξύ φοούμαι, είπα σας? Εν τω άλλο μεταξύ, εν πολλά καλή συνάδελφος, δουλευταρού, ήσυχη τζαι ΜΟΛΙΣ ΕΦΚΗΚΕ ΓΙΑ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΓΙΟΥΧΟΥ ΘΑ ΑΝΟΙΞΩ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ!

Άτιμη εμμηνόπαυση, ξέρω ότι καρτεράς με τζι εμένα στη γωνιά.




and then you breathe no more

Τί έγινε πάλε... Είδαμεν τα, ακόμα βλέπουμε εικόνες, διαβάζουμε, ακούμε τα χειρότερα... Κάθε φορά που βλέπω κάτι καινούργιο τρέχουν τα μμάθκια μου, λαλώ Θεέ μου βοήθα να βρεθούν ζωντανοί όσοι αγνοούνται, δώσε δύναμη σε όσους ψάχνουν, εχάσαν δικούς τους... Πού όρεξη για οτιδήποτε... Ότι τζαι να πεις εν λλίο. Εν θα έπρεπε καν να γράφω. Μόνο να εύχομαι.

Ούτε ευθύνες ούτε τίποτε, επειδή έτσι εν ο άνθρωπος, κάποιοι καταστρέφουν, κάποιοι κατηγορούν, κάποιοι βοηθούν, κάποιοι θυσιάζονται. Οι ήρωες συνήθως εν φαίνουνται. Εν τω μεταξύ εν ήρωες επειδή κάμνουν το αυτονόητο τζι επειδή παίρνουν το παραπέρα, επειδή βάλλουν τις ανάγκες των άλλων πριν τις δικές τους στην ώρα της ανάγκης. Επειδή τιμούν την ανθρώπινη φύση τους.

Απλά κοιτάζω φωτογραφίες τζαι εσταμάτησα να σκέφτουμαι γιατί. Εν έσιει γιατί. Έτσι είναι ο άνθρωπος παντού, ακούεις παντού καταστροφές.

Σκέφτουμαι αν θα εμπορούσαν κάποποι να σωθούν τζαι πως. Τζαι καταλήγω στο ότι απλά βουράς να σωθείς, απλά πηδάς στους βράχους, απλά πιάνεις μια στροφή του δρόμου τζαι εύχεσαι να αναπνέεις ακόμα, εσύ τζαι οι δικοί σου μόλις πέσεις κάτω, μόλις βρεθείς στον άλλο δρόμο, μόλις βγεις έξω που το σπίτι. Αναρωθκιέσαι αν θα ζεις ακόμα μετά. ΑΝ έσιεις χρόνο να αναρωτηθείς. Ούλλα εγίναν μέσα σε κάτι λεπτά της ώρας. Κάποιοι αναπνέουν ακόμα. Για κάποιους ήταν οι τελευταίες τους στιγμές. Πόσο τραγικό... Επροσπάθησα να το χωρέσω σε λέξεις ενώ εν χωρεί. Καταλαβαίνεις το μόνο αν έζησες μια τέτοια στιγμή, που δεν ξέρεις αν θα έσιεις ακόμα μια. Απλά ελπίζεις, ή απορείς. Τελειώνει τωρά?

Είμαστε μια πνοή μακριά που το τέλος. Εν αρκετή για να μας κάμει ούλλους να σκεφτούμε πολλά. Αν αξίζει να ασχολούμαστε με κάποια πράματα. Τζαι με ποια.

Ο Θεός να αναπαύσει τις ψυχούλες τους τζαι να δώσει δύναμη στους υπόλοιπους να συνεχίσουν. Τζαι σε εμάς να ανοίξει ο νους μας.

Θεέ μου βοήθα...




όνειρα πισκόττα οίκτου

Καλή χρονιά και πολλές καλές χρονιές να έχουμε όλοι!! Για κάποιο εκνευριστικό λόγο δεν μπορώ να σχολιάσω στο προηγιούμενο ποστ τζαι να ε...