If Only

Είχα καιρό να δω ταινία.
Είδα εψές το "If Only" με μιαν Jennifer Love Hewitt κατά 10 χρόνια νεότερη. Πολλά καλή η ερμηνεία τζαι από τους δύο πρωταγωνιστές, εσυμπάθησα τους χαρακτήρες τους. Η Jennifer έγραψε τζαι τραγουδά τα δύο τραγούδια της ταινίας. Εν ήξερα ότι τραγουδά...

..............

Τί να πρωτοπώ. Εν που τες λλίες ταινίες που με κράτησε σε αγωνία μέχρι την τελευταία στιγμή, να θέλω να μεν χάσω λεπτό τζαι να παρακαλώ να παν ούλλα καλά.

Chick flick?
Not.
Αφορά κάθε έναν που λαλεί ότι αγαπά ή ότι αγάπησε. Τζαι τις προτεραιότητες μας, τα δεδομένα μας, τις αποφάσεις μας...

Εν θα σας πω τί έγινε, να την δείτε τζαι να μιλήσουμε. Υφάρχει τζαι online στο you tube.

Εγώ ακόμα νιώθω περίεργα. ...Τελικά άρεσεν μου πολλά. Που την αρχή ως το τέλος.




 

ανεπιθύμητα δώρα

Με αφορμή τα περίεργα δώρα στο ποστ της Αμαδρυάδας, γράφω τζι εγώ τις εμπειρίες μου:

Εκάμαν μου δώρο μιαν νυχού για το γάμο. Προ του γάμου. Δηλαδή, να πάω μια φορά στη νυχού να μου κάμει γαμησιάτικα νύχια. Είχα πάει μόνο μια φορά για μανικιούρ πεντικιούρ προηγουμένως στη ζωή μου - στην ίδια νυχού. Τέλοσπάντων είπα να πάω να μου τα συσταρίσει λλίον, ήθελα κάτι απλό τζαι όμορφο τζαι να διαρκέσει λλίες μέρες γι αυτόν εν τα έκαμα μόνη μου.

Επήα την παραμονή. Εβούρουν όπως την πελλή δηλαδή, τα νύσια με μαράναν. Αλλά χάτε, είχα κλείσει ραντεβού. Επήα τζι αργοπορημένη, ασυστάριστη, αγχωμένη, τέλοσπάντων ένα μάτσο χάλια τζι άρκεψα τις απολογίες. Καθίσκει με η πολλά busy νυχού αφού με θωρεί με το ήμισον της που άρκησα. Αφού της είπα τί ήθελα τζι ερώτησα την αν θα φκαίννει εύκολα τζι είπε μου "ναι αγάπη μου μεν ανησυχείς" επάτησεν με χαμαί. Τρίψε τζαι να τρίψεις, έφκαλεν μου πέτσες που δεν ήξερα ότι είχα, επετάσσαν αζίνες τα μηχανήματα της. Σε 15 λεπτά επόσπασεν με. Έκαμεν μου ένα νυφικό γαλλικούδι, η αλήθκεια ήταν ωραίο, επήρεν μου ώρα να το συνηθίσω πάνω μου. Αλλά δεν εμπορούσα να κνιστώ, να ανοίξω κανένα τενεκκούδιν, να φκάλω τίποτε που τα δόντια μου. Τέλοσπάντων, είπα να το προσέξω πιλέ μου να αντέξει ώς την επομένη. Πού να ήξερα ότι ήταν αθάνατο.

Μετά 2 εβδομάδες, άρκεψεν να ξεφτίζει ποτζεί ποδά. Εν μου άρεσκεν ξεφτισμένο, ένιγουέι είχα ανάγκες, έπρεπε να φκάλλω κλιπς, να βάλλω κλειθκιά, να αννοίω ττενεκκούθκια, εν με βόλεφκεν πλέον. Έθελα να το φκάλω τέλια. Δεν εμασιέτουν όμως. Ηταν τόσο χοντρό το νύshι που επονούσα τα δόντια μου. Άρκεψα να μιζεριάζω. Έθελα να το φκάλω τζαι δεν έφκαιννε. Έπιασεν με μανία, λλίον λλίον έφκαλλα το κάθε μέρα ώσπου τζι έκλεισα ραντεβού να πα να μου φκάλει γιατί μαζί με το gel έφκαλλα τζαι ένα στρώμα νυshιού κάθε φορά. Έκλαια τα νύshια μου που εκολλήσαν πάνω στο gel τζαι δεν εμείναν πάνω μου. Η νυχού επροσπάθησε να μου πει να το ξανακάμω πουπάνω, ανένδοτη εγώ να μου το φκάλει το ξένο σώμα. Έπιασεν την τεράστια λίμα της τζι άρκεψεν να μου τρίφει τα νύshια που πάνω. Έμεινεν μια φτέλλα νυshιού πάνω μου που έτζιζα τζι επονούσα. Έφυα άρον άρον, σχεδόν κλαμένη που τζαμαί, να της λαλώ εκαταστραφήκαν τα νύshια μου, η νυχού να μου λαλεί "'εννεν τίποτε" τζαι να μασά πίσσαν.

Εκάμαν 6 μήνες να φέρουν το νου τους, εκόφκουνταν συνέχεια, ήταν αδύναμα, φτανά, επονούσα τα! Είπα ποτέ ξανά. Τουλάχιστον όι gel τζαι σίουρα όι σε τζείνην. Τωρά να τα δεις εν κουκλούθκια. Σκέττα χωρίς τίποτε πάνω.


Πριν το γάμο μια δεύτερη θεία που τη μεριά του συζύγου, αισθητικός,  είσιεν μου κάμει δώρο μιαν περιποίηση προσώπου. Βασικά όπως εκαλιούσαμεν είπε μου να πάω πριν το γάμο να με περιποιηθεί. Σοβαρά τωρά, ποιά πάει για περιποίηση προσώπου λλίον πριν την ημέρα του γάμου σε κάποιαν που δεν εξαναπήε? Όι, έτσι πράμα εν διακινδυνεύω. Εν εγίνετουν να μου πει μετά το γάμο? Δεν την ετίμησα αλλά δεν φταίω εγώ.


Έναν άλλο γαμησιάτικο δώρο που επίσης δεν ετίμησα ήταν ένα μασάζ. Δεν εξανάκαμα επαγγελματικό μασάζ τζι ούτε σκέφτουμαι να κάμω. Μιαν φοράν μόνον είπα της αισθητικού να μου νεκατώσει λλίον τους ώμους τζι εν μπορώ να πω ότι έκαμεν μεγάλη διαφορά. Α ναι, τζαι μιαν φοράν έπιασα προσφοράν μιαν θερμοθεραπεία πώς την λαλούν που με ετυλίαν με μιαν βραστήν κουβέρταν. Εκτός που τούτα ούλλα που ακούω με τα καρατίστικα μασάζ, εν θα ένιωθα άνετα να με πασπατεύκει τσιτσιδωμένη με λαδούθκια οποιοσδήποτε εκτός του συζύγου. Όταν με ρώτησε ο δωρητής γιατί δεν επήα δεν ήξερα τί να του απαντήσω, είπα του θα πάω κάποια στιγμή.... Αλλά μπα. Τζι ούτε να το δώσω αλλού μπορώ γιατί εν στο όνομα μου.

Ε, αυτά.



 

ξαναδιασταύρωση (δρόμων)

Ντριν Ντριν...
- Ναι αλόου?
- Ναι γεια σου neerie είμαι η Κωστούλα Κωστούλλου και σε παίρνω για το μάθημα των επιμορφωτικών, θα ξεκινήσουμε κανονικά την άλλη εβδομάδα
- Α, ντάξει, ευχαριστώ, να φέρω κάτι?
- Τα λεφτά, θα πρέπει να εισπράξουμε τις πρώτες 2 εβδομάδες
- Οκκέι ευχαριστώ

Ρε μα εν δυνατόν? Τούτο το όνομα θυμούμαι το... Εν η γεναίκα κάποιου πρώην μάστρου που επήαιννα τα καλοτζαίρκα πριν καμιά δεκαρκά χρόνια... Τζαι ιμίsh εκόφκαν μου για να μου βάλλουν κοινωνικές ασφαλίσεις ενώ εν μου εβάλαν ποττέ, επήα τζι είπα τους το μετά τζαι ήταν να μου δώσουν τα λεφτά τζι αν σου τα εδώσαν εσένα εδώσαν μου τα τζι εμένα...

Τέσπα, περασμένα ξεχασμένα, θα πάω μάθημα τζαι πέρκι εν με αθθυμάται (σιγά μεν με αθθυμάται, να δούμεν πόσους μιτσιούς εξικοκκαλίσαν τότε).

Πάω μάθημα, ένα μινισοκ παθαίνω το... Εν τζείνη στάνταρ. Άνετη με ούλλες, κάμνει τες πλάκες της. Θωρεί με απορημένη μόλις μπαίνω, πρέπει να εσκέφτηκε ότι κάπου με ξέρει αλλά ουχί πόθεν. Εγώ ευγενέστατη, καλησπέρα σας, να τζαι τα λεφτά, τί θα κάμουμεν, έκατσα φρόνιμη να παρακολουθήσω.

Αποφάσισα ότι θα παίξω πελλόν, να μάθω τζείνα που θέλω, να είμαι καλή μαθήτρια, τζι αν δεν μου αρέσει θα πάω αλλού. Έννα ξιβολευτώ βέβαια αλλά οκκέι... Απλά εν κρίμα να την έχω μες το νου μου σαν τζείνη που...

Ευτυχώς εν το είπα της Ιβάνας ήταν να την κάμει πόξιλλίκι.

Εν για να δεις, καμιά φορά ξαναδιασταυρώνουνται οι δρόμοι σου με κάποιον, με άλλα δεδομένα πλέον τζαι πρέπει να διαλέξεις τη στάση σου. Αλλά το πιο καλόν είναι να ξεπερνάς κάποια πράματα τζαι να μπορείς να πιάνεις τα καλά που έσιει να σου προσφέρει η νέα κατάσταση. Ντάξει? Ντάξει λέμεν.

they know what i did last summer

Κάποτε, πριν πολλά χρόνια (2-3 για να είμαι ακριβής), με το που έρκουνταν κάτι φίλες/ξαδέρφες ξενιτεμένες, επλακώναμε στα clubs να χορέψουμε, να κάμουμε τα δικά μας. Με ή χωρίς ποτό πάνω μας, εκαταφέρναμε να ταράξουμε τον τόπο, δώστου βλακείες τζαι πελλάρες. Πώς βλέπεις τζείνους ούλλους που στέκουνται λαμπάδες με το ποτό ανά χείρας να θωρούν γυρόν γυρόν, να παίζουν τους ωραίους τζαι να ξεροσταλιάζουν... Ε καμιά σχέση. Άν είσιεν 3-4 πλάσματα να σούζουν τα κλαμπς, ήμαστεν εμείς. Εννοείται εκάμναμεν βίρα γνωριμίες γιατί λαλεί σου ο άλλος, έτσι ταραμένες σημαίνει ούτε άλλα κολλήματα έχουν. Αμ δε. Άσχετον όμως. Εμείς εκάμναμεν το κκέφι μας, εθώρεν μας ούλλον το κλαμπ, επιάνναμεν 2-3 τηλέφωνα έτσι για την πλάκα τζι εφέφκαμεν για σπίτι. Μόνες μας. Τζαι την επομένη ξανά μανά τα ίδια ώσπου να φύουν οι ξενιτεμένες. Το πρόβλημα ήταν ότι τζείνες έρκουνταν για διακοπές, εκάμναν τα δικά τους, κανένας εν τους ήξερε τζι εν τες έκοφτε. Εγώ επίσης τα δικά μου (μας) αλλά εμέναν εξέραν με. Εν Κύπρος δαμαί. Ούλλον τζαι κάποιος γνωστός θα με εθώρεν τζαι θα άκκαννεν τα shείλη του που αντροπήν ή ληξιόν, αναλόγως. Τέσπα, τότε δεν με έκοφτεν. Με το που εφέφκαν οι κοκόνες, εσταματούσαν οι πλάκες, εχάνναμεν τα τηλέφωνα, εχαννούμαστεν που τα κλαμπς τζι εσοβαρέφκαμεν. Ώσπου να ξανάρτουν.

Πρόσφατα έτυχε να βρεθώ με κάτι παλιές συμμαθήτριες, εγώ με το jean, κάποιες με τα shαλούθκια τζαι τα ταγιεράκια τους. Εγώ με άρβυλα τζαι σκουλαρίκια του ενός ευρού, κάποιες με τα κολιέ, τες λουιβιτόν, τα ψηλοτάκκουνα τους. Είπαμεν για τες οικογένειες, τα κοπελλούδια, τες δουλειές, τα χόμπις μας. Εγώ τα δικά μου, τζείνες... στελέχη κομμάτων πλέον! Αντιλαμβάνεσαι το χάσμα. Εν είχαμεν τί άλλο κοινό να συζητήσουμε, εμείναμε στα βασικά. Επρόσεχα τζαι τες κουβέντες μου γιατί ο μάστρος μου εν συγκεκριμένου κόμματος.

Ήρτα σπίτι, εγινήκαμε τζαι φίλες στο φέισμπουλ τζαι μετά που λλίες μέρες θωρώ φωτογραφίες τους σε συγκεκριμένο κλαμπ. Εβαστούσαν κομψά κομψά τα ποτάκια τους, ελαμπυρίζαν τα χρυσαφικάκια τους, βαμμένες σασμένες στην τρίχα, μειδίαμα στο φωτογράφο, ούλλα προσεκτικά τζαι συγκρατημένα. Αμάναμου λαλώ, εν τζαμαί που επελλάριζα εγώ πριν πολλά (2-3) χρόνια. Εφαντάστηκες να ήταν τζαμαί τότε? Να με εθωρούσαν, την παλιάν συμμαθήτριαν τους τζαι να ακκάννουν τα shείλη τους για την κατάντια μου?

Τέλοσπάντων, ευτυχώς που έκοψα τα κλαπς τζαι τες πελλάρες τζαι τωρά πάμε με τις ξενιτεμένες μόνο για καφέ. Τωρά όμως όπου πάω βουρούν με τα κόμματα. Κόσμος που ήξερα εν γνωστό στέλεχος ποτζεί, εν επίτροπος ποδά... Όποτε έσιει εκλογές γυρέφκουν με. Φοούμαι ότι έννα μου πουν "i know what you did last summer" τζι εν τους απαντώ.


 

το έξυπνον πουλλί...

Εψές έκαμα κλικ. Ελάλεν μου μια φίλη μου ότι ο φίλος της εν μπορεί να βρέθουνται κάθε μέρα, καμιάν φοράν άμαν τον πιάνει τηλ να πάει σπίτι του λαλεί της εν μπορεί, εν κουρασμένος, εν ασυγύριστα σπίτι κλπ. Τζαι η φίλη μου εσκέφτηκε μήπως έσιει άλλην.
"Όι ρε, εν νομίζω" απαντώ αυθόρμητα.
Άμαν το εσκέφτηκα λλίον παραπάνω εθυμήθηκα κάποτε πριν χρόνια που εγώ έπιανα τηλέφωνο έναν που έδειχνε να με γουστάρει για να βρεθούμε τζαι συνήθως εν εμπορούσε άμαν τον έπιανα εγώ. Άμαν με έπιανεν τζείνος, προφανώς εμπορούσε.

Τζαι μετά αναλαμπίστηκα μιαν νύχταν που επερνούσα που το δρόμο του τζαι -επειδή είμαι τζαι αυθόρμητος τύπος είπαμε- έπιασα τον τηλ να του πω να μου ανοίξει τζι ήταν να του κάμω έκπληξη.

Είπε μου ήταν με παρέα. Εγώ είχα σκεφτεί αντροπαρέα, οκκέι, θωρούν τηλεόραση, μάππα, παίζουν βίδεογκέιμς... Είπα απλά οκκέι, have fun, εν έθελα να φανώ λυσσιάρα ή ότι επειράκτηκα.

Αλλά εψές! Εψές εσκέφτηκα ρε μήπως ήταν με άλλην τότε? Είπα το της Ιβάνας τζι εγέλασεν.
- Ίντα γελάς?
- Εσύ τι λες? Να μην ήταν?
- Ε είπε μου παρέα, επήεν ο νους μου σε ρεμάλια που πίνουν τζαι ρέουνται βλέποντας μάππα...
- Και πόσες φορές έγινε αυτό?
- Ε τούτο μιαν φορά, μιαν άλλη φορά ήταν ασυγύριστος είπε, μόλις είσιεν ξυπνήσει (μεσημέρι λέμε)...
- Χαχααα, να δούμε τί γλέντια έκανε...
- Όι ρε... Εν ...δυνατόν? Μα ήμουν τόσο βλάκας?
- Ναι.

Εψές εσυμφώνησα με την Ιβάνα (να καταγραφεί στα πρακτικά) ότι ήμουν βλάκας. Γιατί μετά εθυμήθηκα ότι όσον τζαιρό εφλέρταρε μαζί μου εφλέρταρε τζαι με αλλό 349813 αλλά εγώ έμαθα το μετά. Το θέμα είναι ότι εγώ ενώ ήταν μπροστά στα μμάθκια μου, δεν το εθωρούσα. Μπορεί τζαι να μεν ήθελα να το δω. Μπορεί να έθελα να πιστεύκω ότι ήμουν σπέσιαλ για τζείνον τζαι γι αυτό με εγύρεφκεν. Κούνια που με κούναγες τζι έσυρες με κάτω.

Φορ δε ρέκορντ εν νομίζω ότι ο φίλος της φίλης κάμνει έτσι πράματα, εν άλλα τα ίσσιους του, αλλά εγώ τότε επιάστηκα που τη μούττη. Όντας είπαμεν έξυπνο πουλλίν.

Απλά με κάθε λεπτομέρειαν που θυμούμαι για τότε, αυτοδεκαθκιάζουμαι.


Έλα! Πες κι εσύ την ιστορία σου που επιάστηκες που τη μούττη. Όντας έξυπνο πουλλί







 

Αμ σορρυ αμ λέιτ

Γιατί είμαι πάντα καθυστερημένη?

Επαντρεύτηκα που τες τελευταίες της παρέας. Προηγουμένως, όντας σίνγκολ εγύρεφκα τις παντρεμένες φιλενάδες μου για βόλτες, όμως έπρεπε να δώσω χρόνο στη σχέση τους, στο γάμο τους, στα βρέφη τους.

Όταν επαντρεύτηκα εγώ τζι είπα να δώσω χρόνο στο δικό μου γάμο, αρκέψαν οι άλλες να βρίσκονται για ποτά, φαγιά, καφέδες. Προφανώς εγώ είχα χαθεί.

Κάτι κάμνω λάθος.
Ή είμαι απλά καθυστερημένη. Πάλε.

Btw, στην πρώτη τάξη των αγγλικών μου οι άλλοι εμαθαίναν a,b,c, cat, dog, κλπ, εγώ με το που έμπαινα στην τάξη ελαλούσα "i'm sorry i'm late".

Προχωρημένη καθυστερημένη λαλεί η Ιβάνα.


Bloody καθυστερήσεις and false alarms!!! $&%*$%@)!! .